فولکس‌واگن تی‑راک 2026 رونمایی شد: اصلاح کیفیت، افزایش فضا و مقایسه با رقبای مطرح

بازگشتی هدفمند به کیفیت

فولکس‌واگن تی‑راک نسل دوم قرار است تمرکز قابل‌توجهی روی کیفیت داخلی و تجربه رانندگی داشته باشد، بی‌آنکه نقاط قوت همیشگی این کراس‌‌اوور کوچک را فدا کند. تی‑راک قبلی علیرغم فروش بالا، ضعف‌هایی در کیفیت متریال داشبورد و بخش‌های داخلی داشت؛ حالا فولکس‌واگن با تغییرات محسوس در مواد و طراحی می‌خواهد تصویر جدیدی از این مدل ارائه کند که برای خریداران شهری و خانواده‌های کوچک جذاب باشد.

داشبورد و کیفیت متریال

نسخهٔ جدید تی‑راک برخلاف نسل قبل، در بالای داشبورد از پوشش پارچه‌ای لوکس استفاده می‌کند که هم جلوهٔ بصری بهتری دارد و هم حس لمس دلپذیری ایجاد می‌کند. لبهٔ زیرین داشبورد نیز با پلاستیک نرم و باکیفیت پوشیده شده است؛ نکته‌ای که فولکس‌واگن تأکید کرده برای تمام تی‑راک‌ها (نه فقط تیپ‌های گران‌تر) در نظر گرفته شده است. این تغییر در درجهٔ اول به هدف بازگرداندن «تمرکز روی کیفیت» کمک می‌کند و به‌روشنی در تجربهٔ کابین دیده می‌شود.

کنترل‌ها، نمایشگر و تعامل با کاربر

در حالی که مدل‌های برقی خانوادهٔ فولکس‌واگن از صفحات لمسی حساس به لمس در فرمان استفاده کرده‌اند، تی‑راک 2026 دکمه‌های فیزیکی سنتی و خوش‌دست روی فرمان دارد که کاربری ساده‌تری ارائه می‌دهد. سیستم اطلاعات‌سرگرمیِ نسخه‌های بالاتر نمایشگری 12.9 اینچی دارد (نسخه‌های پایه نمایشگر کوچک‌تری خواهند داشت) و از نظر نرم‌افزاری با سیستم‌هایی که در تایرون و تیگوان جدید به‌کار رفته‌اند اشتراکاتی دارد؛ بنابراین پاسخگویی سریع و گرافیک شفاف از مزایای آن است. اگرچه کنترل تهویهٔ هوا همچنان با ترکیبی از اسلایدرهای لمسی و آیکون‌های روی نمایشگر انجام می‌شود و برخی خریداران دکمه‌ها و ولوم‌های فیزیکی را ترجیح می‌دهند، فولکس‌واگن آیکون‌های مربوط دائماً در پایین صفحه نمایش دیده می‌شوند و فرمان صوتی هم امکان تغییر دما را فراهم می‌آورد.

نقاط قوت و فرصت‌های از دست رفته

یکی از نکات مثبت طراحی داخلی، وجود یک کنترل‌گردان بین صندلی‌های جلو است؛ اما عملکرد آن فعلاً تنها به تغییر حجم صوتی و انتخاب حالت‌های رانندگی محدود شده است. اگر این دکمه قابلیت کنترل سیستم اطلاعات‌سرگرمی را داشت، سطح تمرکز راننده به مراتب بهتر می‌شد و نیاز به نگاه‌های مکرر به صفحه کاهش پیدا می‌کرد. این موضوع یک فرصت کاربردی است که می‌توان در به‌روزرسانی‌های بعدی برطرف کرد.

فضای داخلی، راحتی ردیف عقب و ظرفیت صندوق

یکی از به‌روزرسانی‌های فنی مهم، افزایش فاصلهٔ بین محورها به میزان 122 میلی‌متر نسبت به تی‑راک قبلی است؛ نتیجهٔ این حرکت افزایش محسوس فاصلهٔ زانو تا صندلی جلو و فضای پا در ردیف عقب است. مسافرانی با قد حدود 6 فوت (حدود 183 سانتی‌متر) به‌راحتی می‌توانند پشت راننده‌ای با قد مشابه بنشینند و فضای کافی برای پاها وجود دارد. همچنین فضای اضافی زیر صندلی‌های جلو برای پای سرنشینان عقب فراهم شده است.

اگر اغلب بزرگسالان بلندقد یا نوجوانان بلندبالا را در ردیف عقب جابه‌جا می‌کنید، توصیه می‌شود دربارهٔ سفارش سقف پانورامیک شیشه‌ای محتاط باشید؛ به‌نظر می‌رسد این آپشن باعث کاهش ارتفاع مفید سقف در بخش‌های کناری می‌شود.

ظرفیت صندوق بار نیز نسبت به قبل 20 لیتر افزایش یافته و حالا به 465 لیتر رسیده است؛ رقمی که تی‑راک را جلوتر از رقبایی مانند لکسس LBX (402 لیتر)، پژو 2008 (434 لیتر) و فورد پوما (456 لیتر) قرار می‌دهد. البته هیوندای کونای جدید با 466 لیتر و اشکودا کاروک با 521 لیتر همچنان در بخش فضای صندوق حرف‌هایی برای گفتن دارند. علاوه بر این، کف صندوق قابل تنظیم ارتفاع همانند قبل، کاربردی بودن را افزایش می‌دهد؛ وقتی کف در بالاترین موقعیت قرار گیرد، لبِ ورود به صندوق حذف می‌شود و هنگام تا کردن صندلی‌های عقب، پلّه‌ای بین کف و پشتی صندلی‌ها ایجاد نمی‌شود. صندلی‌های عقب به صورت 60/40 تاشو هستند و وجود یک دریچهٔ بزرگ اسکی تا حدی از نبود آرایش انعطاف‌پذیر 40/20/40 کاسته است.

طراحی بیرونی و آئرودینامیک

از نظر طراحی بدنه، تی‑راک جدید جلوپنجرهٔ پایینی عضلانی‌تری همانند تایرون دارد و گزینهٔ نورافشانی (lightbar) که چراغ‌های جلو را به هم متصل کرده و شامل نشان فولکس‌واگن روشن‌شونده می‌شود قابل سفارش است. امکان آینه‌سازی این نوار نوری در عقب و نصب نشان روشن‌شونده در بخش پشتی هم وجود دارد. بعضی تیپ‌ها نواری فلزی در لبهٔ سقف دارند که تا ستون‌های عقب امتداد پیدا می‌کند و شیب بیشتر شیشهٔ عقب را برجسته می‌سازد. این فرم بدنهٔ براق تنها برای زیبایی نیست؛ فولکس‌واگن اعلام کرده کاهش درگ حدود 10 درصد نسبت به تی‑راک قبلی رخ داده است که این موضوع به بهبود کارایی سوخت کمک خواهد کرد—هر چند پیشرانه‌های اولیه همان موتورهای قبلی هستند.

مشخصات فنی و پیشرانه‌ها

نسخهٔ آغازین تی‑راک با دو موتور 1.5 لیتری بنزینی مجهز به سیستم mild‑hybrid عرضه می‌شود که به ترتیب 114 و 148 اسب‌بخار قدرت تولید می‌کنند. هر دو نسخه نیروی خود را به چرخ‌های جلو می‌فرستند و گیربکس هفت‌سرعتهٔ اتوماتیک به‌صورت استاندارد نصب شده است؛ گزینهٔ گیربکس دستی در دسترس نخواهد بود. در عمل، نسخهٔ ضعیف‌تر عملکردی قابل قبول دارد اما با توجه به رقابت در بازار کراس‌اوورهای شهری، مصرف سوخت آن‌ها احتمالاً از هیبرید کامل رقبا پایین‌تر خواهد بود.

برای پوشش این نقطه‌ضعف، فولکس‌واگن سال آینده مدل‌هایی با سیستم هیبرید کامل (full hybrid) عرضه خواهد کرد که نیروی الکتریکی کوتاه‌مدتی را برای حرکت شهری فراهم می‌کند؛ این سیستم‌ها نیازی به شارژ خارجی ندارند و به‌خاطر باتری‌های کوچک‌تر هزینهٔ کمتری نسبت به نسخه‌های پلاگ‑این خواهند داشت. فولکس‌واگن تأیید کرده که نسخه پلاگ‑این هیبرید یا تماماً الکتریکی برای تی‑راک ارائه نخواهد شد، اما مدل 2.0 لیتری با سیستم چهارچرخ محرک و نسخهٔ پرفورمنس T‑Roc R نیز در دست توسعه هستند؛ مدل R قرار است در سال 2027 به سبد اضافه شود و احتمالاً از گزینهٔ قوای محرکهٔ قوی‌تری مشابه موتور 2.0 توربوی 328 اسب‌بخاری گلف R استفاده کند.

قابلیت‌های رانندگی و فناوری‌ها

سیستم اطلاعات‌سرگرمی پاسخگو، نمایشگر بزرگ در نسخهٔ بالاتر، کنترل صوتی و دکمه‌های فیزیکی روی فرمان تجربهٔ کاربری را راحت‌تر کرده‌اند. با این حال، بهبودهایی در بخش کنترل چایلدکنندهٔ خودرو (کنترلر چرخان بین صندلی‌ها) مورد انتظار است تا بتوان آن را برای کار با منوهای سیستم اطلاعات‌سرگرمی هم به‌کار برد. ویژگی‌هایی مانند نورپردازی خارجی با نوارهای LED و نشان‌های نورانی، تیپ‌های بالاتر را از نظر جلوهٔ بصری جذاب‌تر می‌کند.

قیمت‌گذاری و موقعیت بازار

فروش تی‑راک جدید از اواخر امسال آغاز می‌شود و انتظار می‌رود به‌دلیل ارتقای محسوس کیفیت، افزایش قیمت نسبت به مدل فعلی داشته باشد. با این حال، فولکس‌واگن باید بین افزایش کیفیت و حفظ رقابت قیمتی توازن برقرار کند؛ زیرا رقبایی مانند لکسس LBX به‌عنوان هیبرید کامل از حدود 29,995 پوند عرضه می‌شوند و گزینهٔ اقتصادی و کم‌مصرفی برای مشتریان به‌شمار می‌آیند. در بازار لیتوانیا و اروپا، تی‑راک باید با تکیه بر کیفیت داخلی بهتر، فناوری و نام فولکس‌واگن به‌دنبال جذب مشتریانی باشد که به‌دنبال کراس‌اوور شهری با فضای مناسب و راحتی رانندگی هستند.

مقایسه با رقبا

Alfa Romeo Junior

اولین کراس‌اوور کوچک آلفا رومئو در نسخه‌های هیبرید و تماماً الکتریکی عرضه می‌شود؛ هرچند هندلینگ تیز و سواری خوب را ارائه می‌دهد، در زمینهٔ فضای داخلی و کیفیت متریال هنوز نمی‌تواند با تی‑راک جدید رقابت کند.

Ford Puma

پوما یکی از خودروهای کوچک و بسیار خودرومانند در رانندگی است و موتور Ecoboost 125 آن ترکیبی از پویایی و صرفه‌جویی در مصرف را ارائه می‌دهد. با این وجود کیفیت متریال داخلی پوما هنوز شبیه تی‑راک قدیمی است و در برابر بازنگری فولکس‌واگن ضعف دارد.

Honda HR‑V

اچ‌آر‑وی از نظر فضای صندوق و فضای سر عقب انتقادات قابل‌توجهی دارد و موتور بنزینی آن نسبتاً پرصدا است؛ اما سیستم صندلی‌های تاشوی هوشمند آن یک نقطهٔ قوت است و برخلاف تی‑راک اولیه، نسخه‌های جدید با پیشرانهٔ هیبرید عرضه می‌شوند.

Hyundai Kona

کونا با انتخاب‌های متنوع پیشرانه (بنزینی، هیبرید و برقی) و ظرفیت صندوقی نزدیک به تی‑راک جدید، رقیبی جدی در بخش فضا و امکانات است؛ اما کیفیت سواری در شهر می‌تواند بهتر باشد.

جمع‌بندی و پیشنهاد برای خریداران

فولکس‌واگن تی‑راک 2026 گامی بزرگ در جهت ارتقای کیفیت داخلی و افزایش فضای کابین برداشته است. اگر به‌دنبال کراس‌اووری شهری با کابین مدرن، فضای صندوق مناسب (465 لیتر) و گزینه‌های پیشرانهٔ اقتصادی نسبی هستید، تی‑راک جدید یکی از شانس‌های اصلی است. برای خریداران حساس به مصرف سوخت، توصیه می‌شود منتظر ورود نسخهٔ هیبرید کامل در سال آینده بمانند؛ و اگر معمولاً سرنشینان پشت قدبلند همراهتان هست، بهتر است از سفارش سقف پانورامیک صرف‌نظر کنید. در مجموع، تی‑راک 2026 ترکیبی از بهبود کیفیت، طراحی مدرن و فضای بهتر ارائه می‌دهد که آن را در رقابت کراس‌اوورهای شهری به گزینه‌ای جذاب تبدیل می‌کند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید