شاید بد نباشد که به عقب بازگردیم و ببینیم 10 سال پیش در چنین روزهایی، مردم سراسر جهان از چه تلفن‌های همراهی استفاده می کرده اند. ظرف چند سال پیشرفت عظیمی در حوزه تکنولوژی و فناوری‌های مرتبط با تلفن همراه رخ داد و این وسیله، از یک همراه با کارکردهایی ساده، به یک همراه مفید و البته پر دردسر تبدیل شد.
در این مقاله به 10 سال پیش یعنی سال 2005 باز می‌گردیم، عصر سیاه و تاریک تلفن‌های همراه! دوره ای که هیچ اسمارت فونی وجود نداشت و انتخاب‌های مردم در این حوزه به شدت محدود بود. البته در آن زمان PDA ها وجود داشتند! محصولاتی که در قیاس با اسمارت فون های پایین رده امروزی نیز قابل قیاس نیستند.
گوشی‌های تاشو! دستگاه‌هایی که امروزه به ندرت تولید شده و در بازار وجود دارند؛ سال 2005 را می‌توان دوره طلایی آن‌ها دانست. نظرتان در مورد 4g LTE چیست؟ کلا این موضوع را نباید مطرح کرد! در آن زمان اگر ارتباط به اینترنت امکان‌پذیر بود، به اندازه کافی باعث خوشحالی کاربر می‌شد. ده سال پیش در چنین روزی، شبکه EDGE بیشترین کاربر را داشت و شبکه 3G جز امکانات لوکس محسوب می‌شد!
اما باز می‌گردیم به سال 2005 تا ببینیم گوشی‌های مورد استفاده کاربران در آن سالها چه بوده است؟
- Motorola Moto Razr V3
روزی روزگاری در غرب؛ موتورلا خیلی خوب می‌فروخت!
در سال 2004 این کمپانی با عرضه v3 به چنان فروشی دست پیدا کرده که پس از آن نسخه‌های بعدی این گوشی دوست داشتنی، زیبا و باریک را نیز روانه بازار کرد. این تلفن همراه با یک صفحه نمایش کوچک بسیار زیبا و دوست داشتنی بود!
کلا یادش بخیر!
- Sony Ericsson K750
انقلابی بزرگ در گوشی‌های دوربین دار در دهه گذشته. بعید است که ایرانی باشید و این گوشی را تست نکرده باشید!
اما این همه هیجان برای چیست؟! تنها یک دوربین 2 مگا پیکسلی! اصلا نباید بخندید. در آن زمان همین دوربین دو مگا پیکسلی از لحاظ امکانات و قابلیت‌های عکس‌برداری، از تمامی نمونه‌های موجود در بازار پیشرفته تر بوده و توانسته بود در تمامی آزمون‌های موجود پیروز باشد.
یاد این هم بخیر واقعا!
- Nokia N70
به این محصول می‌توانید هر نامی را اطلاق کنید! یک گوشی، یک همراه، یک دوربین، یک PDA و …
نوکیا N70 را می‌توان با جدیت پدرخوانده اسمارت فون های امروزی دانست. این پسر دوست داشتنی نوکیا، در آن زمان صفحه نمایش بزرگی داشت. (2.1 اینچ!) N70 از سیستم عامل فوق قدرتمند و جذاب سیمبین سری 60 بهره می‌برد و از پردازنده TI OMAP با قدرت 220 مگاهرتز نیز استفاده می‌نمود. البته به دنبال تعداد هسته‌های این پردازنده نباشید!
- Nokia 8800
یکی از جذاب‌ترین و البته زیباترین محصولات کمپانی نوکیا که در آن دوران توانست مشتریان خاص بازار را به سوی خود متمایل کند. 8800 از صفحه نمایشی 1.7 اینچی بهره برده و دارای دوربینی با کیفیت SVGA بود! صفحه نمایش این محصول توانایی پشتیبانی از 256 هزار رنگ را داشت که برای زمان خود مناسب بود! امروزه این قدرت برای اسمارت فونها 16 میلیون رنگ است.
- Nokia 1110
نهایتا می‌رسیم به نوکیا 1110! تلفن همراهی که تقریبا هیچ امکان ویژه ای جز برقراری تماس و ارسال پیامک نداشت!
این گوشی پس از نمونه موفق 1100 به بازارهای جهانی عرضه شد. محصولی که توانست با فروش 150 میلیون نسخه، پرفروش ترین گوشی تاریخ باشد.
چرا ۶۶۰۰ رو نذاشی؟؟؟؟
من یدونه ۱۱۰۰ دارم ازش راضیم
الان هم 6600 دارم هم k800
خیلی هم خوبن بدبختا مثل چی کار میکنن خخخخخ
فقط 6600
یادش بخیر من یک N80 نوکیا داشتم که در زمان خودش بی نظیر بود
1100 خیلی خوبه
6600منو چرا نام نبردی بی معرفت
6600که N70 تراکتور تر بود منو میکشت تا یه عکس باز کنه فایل صوتی mp3 هم نمی خوند تازه کابل usp هم نداشت
هی بهترین گوشی sony ericsson s500 بود گوشی که در عین ظرافت بسیار زیبا و کار امد بود حتی دوربین و کیفیت صداش از k750 و مدلا مشابه نوکیا بهتر بود خیلی ناز بود اولین گوشیم سونی بود اخری هم سونی خواهد بود واقعا عالی بود مقالتون
ما که هنوزم گوشی 10 سال پیش دستمونه ، خخخ
تا این حد یعنی
من همین الان k750 دارم. روشنه داره کار میکنه. برای تماسهای اداری. انقدر این گوشی خوب بود که بعد از اون همیشه سونی گرفتم:
k750
k800
Satio
Arc
Acro S
ZL
Z Ultra
بعدی هم حتما سونیه ایشالا Z4 Ultra
پس سری w کوش ؟
حیفه w810 و w880 از دس دادی.
K750 یادش بخیر
یادش بخیر….
بجز 8800 که واقعا گران بود تمام مدلهای دیگه این لیستو داشتم.
دوربین K750 هنوزم جوابگوئه….
جالب بود مرسی…
ولی گوشی های بیشتری اون زمان وجود داشت نه همین 4-5 تا
بله صد در صد!
خیلی زیاد، از تمامی برند ها!
منتها اینها شاید کمی شاخص تر بودند و کمی خاطره انگیز تر!
البته هیچ گوشی حس نوستالوژیک 6600 رو نداره…
در زمان خودش کتلت قدرتمندی بود!!!! 🙂
من 84 بعد از کلی شاگردی فرش فروشی داییم و پول جمع کردن یکی خریدم.
دوستام به شوخی میگفتن 66جواد…….
یادش بخیر…
هنوزم وقتی یکی میبینم یه حس خوشایند بهم دس میده.