چرا همه دوربین‌ها تصاویر گرفته شده را در پوشه DCIM ذخیره می‌کنند؟!

همه دوربین‌ها چه دیجیتالی باشند و چه اپلیکیشن اندروید یا آیفون، تصاویر گرفته شده را در پوشه‌ای به نام DCIM ذخیره می‌کنند. DCIM مخفف عبارت‌های Digital Camera Images Places به معنای مکان تصاویر دوربین دیجیتال است.

پوشه یاد شده و شکل و ساختار آن از DCF گرفته شده که یک استاندارد مربوط به سال ۲۰۰۳ میلادی است. DCF همچنین به دلیل ارائه ساختار استاندارد ارزشمند است.

با DCF آشنا شوید؛ یک قانون طراحی برای فایل‌های سیستمی دوربین

DCF یکی از مشخصه‌هایی است که توسط JETTA ساخته شده. JETTA مخفف Japan Electronics and Information Technology Industries به معنای انستیتو تکنولوژی و الکترونیک ژاپن است. به طور کلی این استاندارد CP-3461 است و شما می‌توانید اسناد آنلاین مرتبط با آن را در این لینک مطالعه کنید. اولین نسخه استاندارد مورد اشاره در سال ۲۰۰۳ ایجاد شد و آخرین آن در سال ۲۰۱۰ بروزرسانی گشته است.

DCF تعداد زیادی پیش‌نیاز مختلف دارد تا به هدف خود که تضمین یکپارچه بودن است، برسد. فایل سیستم در واقع نوع فرمت شدن دستگاه‌ها را مشخص می‌کند. به عنوان مثال، یک کارت حافظه جانبی میکرو اس‌دی، هنگامی که درون یک دوربین دیجیتال قرار داده شود، باید به صورت FAT12، FAT16، FAT32 یا exFAT فرمت شده باشد. همچنین اگر میزان این حافظه‌ها بیشتر از ۲ گیگابایت باشد، فرمت آن‌ها انحصارا باید FAT32 یا exFAT باشد. هدف از موارد یاد شده این است که دوربین‌های دیجیتال و کارت‌های حافظه آنها به دیگر دوربین‌ها و کارت‌ها نیز همخوانی و همگرایی داشته باشند و بتوان از آن‌ها در سایر دوربین‌ها استفاده نمود.

پوشه DCIM و زیر پوشه‌های آن

در کنار مشخصات زیادی که یک دوربین دیجیتال با DCF در هنگام ثبت عکس دارد، تصاویر باید حتما در پوشه‌ای به‌نام DCIM ذخیره گردند. DCIM برای تصاویر دوربین‌های دیجیتال است.

پوشه DCIM می‌تواند به صورت معمول شامل چندین زیر پوشه نیز باشد. زیر پوشه‌ها هرکدام خود شامل یک عدد دیجیتالی یکتا  و سه رقمی هستند که این رقم بین ۱۰۰ تا ۹۹۹ متغیر است و در کنار آن نیز ۵ حرف الفبای انگلیسی قرار می‌گیرد. این نام‌گذاری حروفی-عددی زیاد مهم نیستند و بر اساس سلیقه سازنده دوربین تعیین می‌شوند و هر سازنده می‌تواند نام‌گذاری خاص خود را در این قسمت داشته باشد. برای مثال اپل با توجه به ۵ حرفی بودن نام این کمپانی بسیار خوش‌شانس است و به همین دلیل است که در کدنام کوپرتینویی‌ها شاهد کد APPLE هستیم. در نهایت پوشه DCIM در محصولات اپل چیزی شبیه به این موارد خواهد بود: 100APPLE، 101APPLE و مواردی به همین شکل.

در کنار هر زیرپوشه، فایل‌های خود تصاویر وجود دارند که همان عکس‌های گرفته شده با دوربین هستند. نام هر فایل عکس شامل یک رشته ۴ حرفی ترکیب حروف و اعداد است که می‌تواند هر چیزی باشد که سازنده دوربین تعیین نموده است و مهم آن است که ابتدا شاهد ۴ عدد باشیم و پس از آن یک نام دلخواه. برای مثال شما اغلب نام‌ تصاویر گرفته شده با دوربین گوشی یا دوربین‌های دیجیتال خود را چیزی شبیه به این موارد می‌بینید: DSC_0001.jpg و یا DSC_0002.jpg و به همین شکل تا آخر. نام کد واقعا اهمیت خاصی ندارد، اما مشخصا باعث می‌شود ترتیب عکس‌های گرفته شده را بدانید.

برای مثال ساختار پوشه مورد اشاره ممکن است به صورت کلی شبیه به زیر باشد:

DCIM

• 100ANDRO
  • DCF_0001.JPG
  • DCF_0002.JPG
  • DCF_0003.WAV
• 101ANDRO
• 102ANDRO

در کنار فایل‌های معمول JPG ممکن است فایل‌های دیگری با پسوند .THM را هم مشاهده کنید. برای مثال بگذارید بگوییم که اگر شما یک ویدیو با دوربین دیجیتال خود ثبت کنید و آن را به صورت یک فایل mp4 ذخیره نمایید، آنگاه فایل ذخیره شده چیزی شبیه به این می‌شود: DSC_0001.MP4 و در کنار آن فایلی به نام DSC_0001.THM.

فایل MP4 که خود فایل ویدیو ثبت شده است، درحالیکه فایل ,THM در واقع شامل تصویر بندانگشتی پیش‌نمایش ویدیو و قراداده‌های دیگر در مورد ویدیو است. این فایل توسط دوربین برای نمایش اطلاعات در مورد ویدیو مورد استفاده قرار می‌گیرد بدون آنکه نیاز به اجرای آن فایل ویدیویی باشد.

البته مشخصه‌های زیادی در مورد DCF وجود دارد و موارد پیش‌نیاز این استاندارد فقط به همین نکاتی که اشاره شد ختم نمی‌شود، اما آنچه باقی مانده واقعا اهمیت زیادی ندارد و از بیان آن چشم پوشی می‌کنیم.

چرا همه از استاندار DCF پیروی می‌کنند؟

DCF یک استاندارد واقعیت شونده است. بدان معنا که تعداد شرکت‌های تولید کننده دوربین و تلفن‌های هوشمندی که از آن پیروی می‌کنند آنقدر زیاد هستند تا به یک استاندارد جهانی مبدل شود. استانداردسازی فرمت DCIM نیز بدان معناست که انتقال تصاویر دیجیتال به رایانه به صورت نرم‌افزاری می‌تواند به صورت خودکار باعث تشخیص عکس‌ها در دوربین‌های دیجیتالی یا کارت حافظه میکرو‌ اس‌دی شود و همین امر باعث شناسایی فایل‌ها به محض اتصال دوربین به رایانه می‌گردد.

پوشه DCIM در تلفن‌های هوشمند نیز هدف مشابهی با آنچه گفته شد را دنبال می‌کند. زمانی که شما آیفون یا دستگاه اندرویدی‌تان را به رایانه متصل کنید، کامپیوتر شما به صورت خودکار می‌تواند تصاویر موجود در این پوشه را شناسایی کرده و به شما اجازه انتقال آسان آن‌ها را بدهد.

شاید DCIM نامی نباشد که زیاد آن را به چشم دیده باشید. اما کلمه Photos را چه؟! باید به یاد داشته باشید که DCIM یک استاندارد بوده و این مهم‌تر است. اگر هر سازنده دوربین دیجیتال یا سازندگان تلفن‌های هوشمند برای ذخیره سازی تصاویر از نام‌های گوناگون استفاده کنند، برنامه‌های نرم افزاری هیچ‌گاه نمی‌توانند همیشه باعث شوند تا به صورت خودکار فایل‌های تصویری خود را بین دستگاه‌های مختلف جابجا کنید. ممکن است در این حالت نتوانید از کارت حافظه جانبی میکرو اس‌دی خود استفاده کنید و دوربین‌تان توان شناسایی فایل‌های آن را نداشته باشد.

دلایلی که گفتیم فقط بخشی از مواردی است که مشخص می‌کند به یک استاندارد مانند DCIM نیاز داریم. این استاندارد همانطور که گفته شد، با دنبال کردن تعداد زیادی از تولید کنندگان دوربین‌های دیجیتال و تلفن‌های هوشمند از آن به صورت چهانی درآمده است. البته پروتکل انتقال تصویر که با نام PTP شناخته می‌شود نیز هدفی مانند DCF را دنبال می‌کند. این استاندارد نیز توسط MTP و چند استاندارد دیگر پوشش داده می‌شود اما PTP در آیفون‌ها و دستگاه‌های اندرویدی برای ارتباط بین اپلیکیشن‌های مدیریت تصویر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

شاید بگویید با وجود این همه پیشرفت چرا باید از یک استاندارد که خودبه‌خود به وجود آمده استفاده کرد؟! پاسخ آسان است! در مسیر پیشرفت و نوآوری همیشه دنبال کردن راهی که دیگران رفته‌اند ما را سریع‌تر به مقصد خواهد رساند. شاید این مورد همان دلیلی باشد که موجب شده پس از این همه سال و با وجود این‌همه راه‌های ارتباطی هنوز ایمیل به قوت خود مورد استفاده قرار گیرد!