لنز این دوربین کوچک که توسط دانشگاه اشتوتگارت ساخته‌شده تا اندازه‌ای ریز است که می‌تواند روی نوک یک رشته فیبر نوری قرار بگیرد. این دوربین ۳ لنزه قادر است تا روی اشیایی به اندازه ۳ میلی‌متر فوکوس کند و تا حدی باریک است که می‌توان آن را به طور کامل و توسط سرنگ‌های مخصوص به بدن تزریق کرد.
علاوه بر این توانایی تولید صدها مدل از دوربین‌ها که طراحی‌های بسیار خاص دارند نیز وجود دارد، چرا که لنز آن‌ها به وسیله چاپگرهای ۳ بعدی ساخته می‌شود. اگر این دوربین‌ها روی بخش انتهایی یک فیبر نوری چاپ بشوند، می‌توان لنز آن را به هر بخش از بدن مثل مغز انسان وارد نمود. این باعث می‌شود تا پزشکان دسترسی تازه‌ای را به اندام‌های داخلی ما داشته باشند و به آن‌ها اجازه دهد تا بدون جراحی‌های رایج آندوسکوپی روی بدن افراد، بخش‌های مختلف آن را مشاهده کنند.
اما کاربرد این دوربین‌ها در پزشکی تنها یکی از موارد قابل استفاده از آن است. به وسیله این دوربین می‌توان با قرارگیری مناسب آن در محل مخصوص، عملیات‌های مختلف مخفیانه را انجام داد. دیگر باید روش جایگذاری میکروفون‌های نامرئی را برای جاسوسی از دشمنان فراموش کرد؛ در حال حاضر شما می‌توانید چنین دوربینی را روی کارت اطلاعاتی هتل کار بگذارید، هرچند که به یک سنسور عکاسی برای ضبط تصاویر احتیاج خواهید داشت، اما لنزهای این دوربین برای کاربردهای اینچنینی هم پاسخگو خواهد بود. این لنزها می‌توانند به طور مستقیم روی یک حسگر تصویربرداری CMOS چاپ بشوند، تا از این طریق یک دوبین فوق‌العاده کوچک در اختیار شما قرار بگیرد. با این روش می‌توان دوربین‌ها را روی هواپیماهای جاسوسی زنبوری شکل جاسازی کرد، یا آن‌ها را روی بدنه ماشین‌های خودران قرار داد تا از تصادفات احتمالی جلوگیری نمود.
شاید جذاب‌ترین بخش تولید این ابزارها تکنیکی است که به وسیله آن چاپ می‌شوند. محققان از پالس‌های فوق‌العاده کوتاه لیزرها استفاده می‌کنند و آن‌ها را از طریق میکروسکوپ روی یک پلیمر مایع متمرکز می‌سازند. پس از آن، روش کار مانند استفاده از پرینترهای ۳ بعدی در ابعاد کوچک‌تر است. لیزرها با تابشی که دارند پلیمر را سفت می‌کنند و مدل ۳بعدی را لایه به لایه ایجاد می‌نمایند. تفاوت اصلی در اینجا این است که هر پالس تنها دو فوتون را به پلیمر منتقل می‌کند.
روشی که محققان از آن استفاده می‌کنند درب‌های جدیدی را رو به تولید انواع مختلف اشیای پرینت شده ۳بعدی باز می‌کند. طی گفتگویی که تیم تحقیقاتی با Phys.org داشتند این طور اذعان کردند که:
انعطاف‌پذیری جدیدی که از این روش بدست آورده‌ایم راه ما را به سمت ابزارهای مینیاتوری چاپ‌شده مانند وسایل آندوسکوپی، سیستم‌های تصویربرداری رشته‌ای برای زیست‌شناسی سلولی، سیستم‌های نورپردازی جدید، عایق‌های مینیاتوری فیبر نوری، امیترهای کوانتومی یکپارچه و آشکارسازها، هواپیماهای بدون سرنشین کوچک و همچنین ربات‌های خودرو هموار کرده است.
همچنین این دوربین‌ها می‌توانند در جهت معکوس برای تولید چراغ‌های LED بسیار کوچک نیز مورد استفاده قرار بگیرند. واقعیتی که وجود دارد این است که شما می‌توانید به سرعت هرچیزی را که دوست دارید با آن‌ها ایجاد کنید چرا که در کل برای ساخت آن‌ها از چاپگرهای ۳ بعدی بهره‌مند می‌شوند.
