در حال حاضر شناسایی دستگاههای سازگار با پلتفرم واقعیت مجازی Daydream گوگل مقادیری گیجکننده است که البته این گیج بودن قابل درک است، چراکه گوگل هنوز مشخصات سختافزاری و الزامات دقیق یک گوشی را برای پشتیبانی از پلتفرمی که از آن بهعنوان “Daydream-ready” یاد میشود، اعلام نکرده است. این سردرگمی با اضافه شدن عبارت “سازگاری با Daydream” بیشتر نیز میشود. در زیر نگاهی میاندازیم به دستگاههایی که به طور رسمی و یا به احتمال زیاد از این پلتفرم پشتیبانی میکنند.
“Daydream_ready” عبارتی است که گوگل به نسل بعدی دستگاهها نسبت میدهد و آنها دارای ویژگیهای ضروری از جمله سنسورهای سریع، صفحه نمایش با پاسخگویی بالا و حداقل کارایی CPU/GPU برای ارایه رضایت بخش محتوای واقعیت مجازی هستند. براساس گفتههای Clay Bavor، رئیس قسمت واقعیت مجازی گوگل، “آنها خواهان بهترین کیفیت اجرای محتوای واقعیت مجازی هستند و برای رسیدن به این هدف باید تمامی اجزا به درستی انتخاب شوند.”
به همین دلیل است که Bavor پشتیبانی از قابلیت Daydream در گوشیهای هوشمند حال حاضر (تا ماه مه) را بسیار بعید میداند. این دلیل به دو قسمت اصلی تقسیم میشود، عدم وجود سنسورهای لازم و فقدان صفحه نمایش با پاسخگویی بالا برای گوشیهای هوشمند و همچنین هدستهای واقعیت مجازی. گوگل در رابطه با هدستهای واقعیت مجازی Daydream میگوید:
هدست Daydream به گونهای طراحی شده است تا بهترین تجربه و کیفیت واقعیت مجازی را برای دستگاههای قابل حمل فراهم کند. برخلاف گوگل Cardboard، هدست جدید برای استفاده طولانی مدت طراحی شده است و بهجای دکمه، کاربران به وسیله کنترلرهای Daydream با اپلیکیشن واقعیت مجازی ارتباط برقرار میکنند.
همانگونه که میتوان حدس زد فاصله زیادی بین تجربه واقعیت مجازی توسط هدست Daydream و باقی هدستهای مقوایی خواهد بود. اگرچه این تفاوت تجربه و کیفیت محسوس خواهد بود ولی هر دوی آنها از یک جنس یعنی واقعیت مجازی هستند. حال به بررسی ویژگیهای سازگاری با Daydream میپردازیم.
سازگاری با Daydream چیست؟
اول از همه ذکر این نکته ضروریست که گوگل صحبتی از سازگاری با Daydream نکرده، بلکه بر روی نسل آینده سختافزارهای پشتیبانیکننده از نمایش محتوای واقعیت مجازی تمرکز کرده است. در حال حاضر کاربران زیادی بر روی واقعیت مجازی سرمایهگذاری کردهاند که شامل میلیونها خریدار Gear VR نیز میشود، در صورتی که گوگل آنها را در نظر نگیرد و فقط بر روی کاربران آینده تمرکز کند، اشتباه بزرگی را مرتکب میشود. در اینجا فلسفه وجود سازگاری با Daydream مطرح میشود. سامسونگ گلکسی S7 به احتمال زیاد دارای سنسورهای لازم برای Daydream نیست اما ممکن است با داشتن دیگر ویژگیهای لازم به عنوان دستگاهی سازگار با Daydream شناخته شود. این بدین معناست که این مدل کاملا استاندارهای گوگل را ندارد ولی به اندازهای به آنها نزدیک است که شاید وسیلهای مانند گوگل Cardboard برای این نوع گوشیها معرفی شود.
دستگاههای سازگار با Daydream قادر به اجرای محتوای واقعیت مجازی خواهند بود اما برخی از قابلیتهایی که نیازمند به سختافزار خاصی هستند، غیرفعال خواهند شد. این یک فرض اولیه است چراکه گوگل، گوشی نکسوس ۶P (که رسما Daydream_ready نیست) را به عنوان دستگاه مرجع برای توسعه Daydream مطرح کرده است. در نتیجه نکسوس ۶P یک دستگاه سازگار با Daydream است.
در حال حاضر دستگاههای سازگار با واقعیت مجازی Daydream صرفا سوداگرانه هستند، اما اجازه دادن گوگل به پخش محتوای واقعیت مجازی برای دستگاههایی که استانداردهای لازم را ندارند یک حرکت مثبت محسوب میشود، حتی ممکن است کاربران برای استفاده از آن نیاز به اندروید ۷ نداشته باشند. البته ممکن است گوگل این قابلیت را برای کاربران قدیمی و توسعهدهندگان ارایه کند تا با تجربه آن، تشویق شوند تا دستگاههای جدیدتر و دارای استانداردهای لازم را خریداری کنند. اگر گوگل تصمیم به پشتیبانی از سنسورهای خارجی بگیرد (که میتوانند بهعنوان وسیله جانبی به گوشیهای موجود اضافه شوند)، دستگاههای بیشتری از Daydream پشتیبانی خواهند کرد.
گوشیهای آماده برای Daydream
تاکنون دستگاههای کمی با پشتیبانی کامل از این قابلیت معرفی شدهاند، اما احتمال اضافه شدن گوشیهای تازه معرفی شده به این لیست نیز وجود دارد. در زیر دستگاههایی که پشتیبانی آنها تایید شده، معرفی شدهاند.
ZTE Axon 7
ZTE Axon 7 اولین مدل معرفی شده با پشتیبانی کامل از Daydream است که با قیمت ۳۹۹ دلاری خود یک گوشی کامل و بهصرفه محسوب میشود. مشخصات فنی آن شامل پردازنده کوالکام اسنپدراگون ۸۲۰، صفحه نمایش امولد و ۴ گیگابایت رم، حداقل مشخصات لازم برای پشتیبانی از این قابلیت را به ما نشان میدهد.
Asus Zenfone 3 Deluxe
اگرچه اخیرا پردازنده بالاترین نسخه (رم ۶ گیگابایتی همراه با ۲۵۶ گیگابایت حافظه داخلی) ایسوس Zenfone 3 Deluxe از اسنپدراگون ۸۲۰ به اسنپدراگون ۸۲۱ ارتقا یافته است، اما دو مدل دیگر آن با پردازنده اسنپدراگون ۸۲۰ همچنان از Daydream پشتیبانی کامل میکنند. در تمامی این ۳ مدل از صفحه نمایش امولد با رزولوشن فولاچدی استفاده شده که لزوم استفاده از رزولوشن QHD برای پشتیبانی از Daydream را کمرنگ میکند.
مشخصات فنی لازم برای پشتیبانی کامل از قابلیت Daydream
مشخصاتی که در زیر معرفی خواهند شد، رسمی نیستند و فقط از دستگاههایی که در بالا معرفی شدهاند پیروی میکنند. حداقل پردازنده موردنیاز اسنپدراگون ۸۲۰ خواهد بود و دستگاه موردنظر باید حداقل به ۴ گیگابایت رم مجهز شده باشد. در مشخصات اسنپدراگون ۸۲۰، کوالکام وجود Hexagon DSP را برای پشتیبانی از واقعیت مجازی مطرح کرده است. صفحه نمایش نیز باید حداقل با رزولوشن فولاچدی و از نوع OLED با زمان پاسخگویی پایین باشد، البته تا قبل از معرفی گوشی ایسوس Zenfone 3 Deluxe همه تصور میکردند که حداقل رزولوشن مورد نیاز باید QHD باشد. تمامی دستگاههایی که با اندروید ۷ (نوقا) عرضه شوند دارای حالت ویژه واقعیت مجازی هستند.
دستگاههایی با امکان پشتیبانی از Daydream
براساس مشخصات فنی گفته شده در بالا، دستگاههای دیگری نیز هستند که بر روی کاغذ امکان پشتیبانی کامل از Daydream را دارند. موتورلا Moto Z و Moto Z Force، نسخه اسنپدراگون گلکسی S7، S7 Edge و S7 اکتیو و OnePlus 3 همگی دارای اسنپدراگون ۸۲۰ و حداقل رزولوشن فولاچدی برای صفحه نمایش خود هستند. مدلهای مانند الجی G5، اچتیسی ۱۰، LeEco Le Max و اکسپریا X Performance به احتمال زیاد، به علت دارا بودن صفحه نمایش LCD از Daydream پشتیبانی نخواهند کرد. دستگاه نکسوس ۶P تنها گوشی با پردازنده ۸۱۰ است که با Daydream سازگار است چراکه گوگل آن را برای توسعه، مرجع خود قرار داده است. بزرگترین نیازی که بیشتر از صفحه نمایش OLED برای پشتیبانی کامل از Daydream مدنظر است، وجود سنسور های با تاخیر کم و صفحه نمایش با پاسخگویی بالاست. به احتمال زیاد Clay Bavor از این نیازمندیها مطلع بوده و به همین علت به عدم پشتیبانی کامل گوشیهای موجود از Daydream اعتراف کرده است. به نظر میرسد دستگاههایی که در آینده معرفی خواهند شد مانند هواوی میت ۹ و میت S2 و الجی V20 کاملا از Daydream پشتیبانی خواهند کرد.
مقاله خیلی خوبی بود…چون من راجب این تکنولوژی اطلاعاتی نداشتم
خوشحالم که راضی بودید