اطلاعات کمی درباره لایه بالای جو زمین با نام ترموسفر وجود دارد، ولی محققان در حال کار بر روی آن هستند. تیمی از محققان بین‌المللی ۵۰ ریزماهواره با نام CubeSats را به ترموسفر پرتاب می‌کنند تا اطلاعات بیشتری از این لایه بدست آورند.
ترموسفر بین ۲۰۰ تا ۳۸۰ کیلومتری زمین قرار دارد و بسیار لایه مهمی است چرا که این لایه ما را از مضرات فضا مصون می‌دارد. این ریزماهواره‌ها بر خلاف معمول از زمین پرتاب نشده و از ایستگاه فضایی بین‌المللی به بیرون پرتاب می‌شوند. کاربرد اولیه این ماهواره‌ها، بررسی وضعیت ترموسفر و گزارش درباره چگونگی عملکرد آن است.
اندرو دمپستر از دانشگاه ساوت ولز می‌گوید:
این منطقه بسیار کم فهمیده شده و اندازه‌گیری آن بسیار سخت است. اینجا جایی است که پرتو فرابنفش و پرتو ایکس ساطع شده از خورشید به زمین برخورد می‌کند و خطرهایی ایجاد می‌کند که ممکن است شبکه برق و ارتباطات را مختل کند.
این ماهواره‌ها بخشی از یک برنامه بین‌المللی با نام QB-50 هستند. این برنامه محققان ۲۸ کشور از جمله آمریکا، استرالیا و ژاپن را گرد هم می‌آورد. این ریزماهواره‌های مکعبی ابعاد ۱۰ در ۱۰ در ۱۰ سانتی‌متر و یک کیلوگرم وزن دارند. این برنامه برای استرالیا بسیار مهم است چون تنها کشور عضو OECD است که سازمان فضایی ندارد.
الیاس اباوتانیوس از محققان این پروژه می‌گوید:
این یکی از گرانترین پروژه‌هایی است که برای مطالعه ترموسفر انجام شده و اطلاعاتی با جزییات زیاد به ما می‌دهد. این ماهواره‌ها بین سه تا ۹ ماه در مدار باقی می‌مانند، سپس مدار آنها از بین می‌رود و به جو وارد شده و می‌سوزند.
CubeSatها از ماهواره‌های معمولی بسیار کوچک‌تر و ارزان‌تر هستند، ولی اطلاعات زیادی به محققان می‌دهند. دانشمندان قادر خواهند بود اطلاعات زیاد و با قیمت خیلی کم بدست آورند. نائومی مادرز می‌گوید:
اگر شما یک ماهواره بزرگ به فضا پرتاب کنید، شما فقط یک سری اطلاعات می‌گیرید که هزینه زیادی نیز دارد. اما با اینکار شما ۵۰ سری داده دارید که ارزان هم هستند.
پرتاب این ماهواره‌ها ممکن است ارزان باشد، اما ساخت آنها چندان ارزان نیست. هزینه ساخت هر ماهواره به ۷۵۰ هزار دلار می‌رسد. این ماهواره‌ها در ماه دسامبر و از ویرجینیا به ایستگاه بین‌المللی پرتاب می‌شوند. قرار گرفتن آنها در مدار خود تقریبا یک ماه به طول می‌انجامد.
