گلکسی نوت ۷، اسمارتفونی است که منفجر میشود. این گزارهای است که بسیاری از کاربران آن را باور دارند. اما واقعیت چیز دیگری است. گلکسی نوت ۷ مشکلی ندارد. چیزی که برای نوت ۷ مشکل ایجاد کرده، باتری بوده و تنها در محصولات اولیه این مشکل وجود دارد. سامسونگ باتری دسته اول فروش را تعویض کرده و حتی سازنده باتری را تغییر داده است. تقریبا میتوانیم بگوییم که مشکل باتری مرتفع شده است. اما این وقایع اهمیت باتری را برای ما پررنگتر میکند.
در دنیای مشتاقان اسمارتفون، پیشرفت مهم است. چه میزان رم دارد؟ میزان حاشیه آن چقدر است؟ سوالاتی از این قبیل همیشه مطرح هستند. این ماهیت تکنولوژیست که نه تنها تغییرات جزیی و ریز اهمیت دارند، بلکه همه چیز هستند. اگر تغییرات جزیی وجود نداشته باشد، اساسا عرضه محصول جدید بیمعناست. تغییرات ریز و جزیی در همه قسمتهای تکنولوژی وجود دارند و این چیز خوبیست. اما داستان باید در مورد باتری متفاوت باشد. باتری مانند دیگر قطعات اسمارتفون نیست. در حالیکه رم و میزان حافظه داخلی از نظر تئوری مهم هستند، باتری از نظر واقعی مهم است. دلیل نیز واضح است: رم و حافظه داخلی منفجر نمیشوند. مشکل همینجا پیدا میشود. مصرفکنندگان و بازار تکنولوژی چنان به تغییرات جزیی عادت کردهاند، که باتری را نیز شامل شده است. چند میلیآمپر ظرفیت دارد؟ ضخامت آن چقدر است؟ آیا به تکنولوژی شارژ سریع مجهز است؟ آیا شارژ وایرلس دارد؟ و … . این سوالات باعث شده که سازندگان مشخصات باتری را در رقابت خود با سایر سازندگان وارد کنند. این، بازی خطرناکیست!
گرچه گلکسی نوت ۷ به نماد مشکلات باتری در دنیای موبایل تبدیل شده، اما تنها سامسونگ با این مشکل مواجه نیست. تمام سازندگان سخت تلاش میکنند تا قابلیتهای باتریهای محصولاتشان را افزایش دهند. درست است که نیاز زیادی به بهبود باتریها وجود دارد، اما این بهبود نباید به قیمت کاهش ایمنی باشد. اخباری که از انفجار اسمارتفونها شنیده میشود، باعث میشود که موضوع ایمنی در دنیای موبایل پررنگتر شود. موضوعی که تقریبا جایی در این دنیا ندارد.
این موضوع کمی عجیب بنظر میرسد. بسیاری از افراد فکر میکنند که باتری اسمارتفون، ایمن است. اما مورد گلکسی نوت ۷ نشان میدهد که باتریها ذاتا ناایمن هستند. گرچه ممکن است که باتری اسمارتفون شما هیچگاه منفجر نشود، اما باتری دارای توان خام است. توان مسئله مهمی برای باتریست. باتریهای لیتیومی چگالی انرژی بالایی دارند. هر چه چگالی آنها بیشتر باشد، انرژی بیشتری دارند. در عین حال، هر چه چگالی بیشتر شود، خطر انفجار بیشتر میشود. چگالی بیشتر انرژی، پایداری باتری را کم کرده و این ممکن است به مشکلات ناخواسته بینجامد.
به همین دلیل است که سازندگان نه تنها به افزایش قدرت و توان باتریهای خود فکر میکنند، بلکه به خنک نگهداشتن آن نیز فکر میکنند. برخی از سیستمهای خنککننده استفاده میکنند و برخی نیز به تکنیکهای نرمافزاری روی میآورند تا باتری را به صورت بهینه مدیریت کنند. شارژ شدن میتواند یک مثال خوب باشد. بنظر میرسد که باتری گلکسی نوت ۷ هنگام شارژ با مشکلات بیشتری مواجه میشود. معمولا نرمافزارهای اسمارتفونها، سعی میکنند که ریسک را کمتر کنند. به همین دلیل است که یکی از تغییراتی که سامسونگ برای نوت ۷ ایجاد کرد، محدود نگهداشتن شارژ به ۶۰ درصد توان باتری بود. این باعث میشود که باتری هیچگاه به نقطه بیثباتی نرسد و یا حداقل بیثباتتر نشود.
البته توان، مشکلی برای نوت ۷ ایجاد نکرده است و بیشتر نقش کاتالیزور برای این موضوع را داشته است. بر اساس گفتههای سامسونگ، اتصال آند و کاتد این مشکل را ایجاد کرده است. آند نقش جذب یونهای منفی و کاتد نقش جذب یونهای مثبت را دارد. این دو هیچگاه نباید به یکدیگر برسند و این دقیقا اتفاقی است که برای باتری نوت ۷ افتاده است. به هم رسیدن این دو قطب، باعث ایجاد فرایندهای شیمایی شده و در برخی موارد گوشی را منفجر میکند. این اتفاق هیچگاه نباید بیفتد و سامسونگ این موضوع را به فرایند ساخت مرتبط میداند. بنابراین، احتمال این اتفاق بسیار کم است.
با استفاده از این گزارشها میتوان یادآور شد که اسمارتفونها تنها دریچهای به فیسبوک، توییتر و دیگر شبکههای اجتماعی نیستند. اسمارتفونها محصولاتی قدرتمند هستند و ممکن است که خراب شوند و در برخی موارد، اثرات مخربی داشته باشند. در موضوع باتریها، نباید عجلهای در بهبود وجود داشته باشد. گرچه مشکلات نوت ۷ ناشی از فرایندهای ساخت است، اما نباید عجله سامسونگ در عرضه نوت ۷ پیش از آیفون ۷ را نادیده گرفت. گرچه سامسونگ این گفته را رد میکند، اما وجود این گزارشها، اهمیت موضوع را نشان میدهد. بنظر می رسد که سازندگان باتری با عجله باتری را ساخته و عرضه کرده است. این نوع بازاریابی برای قطعهای که دارای قدرت خام است، خطرناک بوده و احتمال ایجاد مشکلات را بالا میبرد. همه میخواهند که اسمارتفونشان در پنج دقیقه شارژ شود و سازندگان نیز دنبال رسیدن به چنین حدی هستند.
گرچه باتری مسئله بسیار مهمی است و بهبود آن تجربه ما از کار با اسمارتفون را غنیتر میکند، اما سازندگان و کاربران نباید به باتری به چشم یک قطعه دیگر نگاه کرده و آن را به عنوان «ویژگی» مطرح کنند. توسعه باتری کند بوده و توسعه باید بگونهای باشد که ایمنی را به حداکثر برساند. هر چند هر کسی دوست دارد که باتری در پنج دقیقه شارژ شود، اما واقعیت آن است که ایمنی تنها چیزی است که کاربران باید از یک باتری انتظار داشته باشند.