تولیدکنندگان تلفن‌های هوشمند مانند اپل، سامسونگ، سونی، اچ‌تی‌سی و ال‌جی توانسته‌اند نامی برای خود در غرب دست و پا کنند و متعاقب آن، به دنبال گسترش بازار کار خود در دنیا هستند.
بر اساس گزارش موسسه IDC، تنها دو کمپانی از نام‌های اشاره شده در پاراگراف قبل توانسته‌اند در نیمه دوم سال ۲۰۱۶، گزارش مالی خوبی نصیب خود کنند. نام این دو شرکت، اپل و سامسونگ است. کمپانی‌های هوآوی، اوپو و ویوو در جایگاه‌های بعدی ایستادهاند.
اگر از هوآوی که از سال ۲۰۱۲ تا به حال تلاش زیادی می‌کند تا خود را بیش از پیش در بازار آمریکا بالا ببرد، صرف نظر کنیم، بسیاری از علاقمندان به دنیای تکنولوژی و کاربران اندرویدی در غرب و کشورهای اروپایی، نام برندهای دیگر چینی را تا به حال نشنیده‌اند.
شرکت‌های چینی دیگری مانند ZTE، میزو، لنوو، ZUK، وان‌پلاس و LeEco نیز در تلاش هستند تا محصولات خود را به غرب صادر کنند. این لیست بسیار بلند و بالاست و بسیاری از این کمپانی‌ها، تلفن‌های هوشمند رده بالا با قیمت‌هایی منصفانه عرضه می‌کنند.
مشکلی که در این میان به وجود می‌آید، این است که هر سال که می‌گذرد، گزینه‌های جدیدی به لیست تلفن‌های هوشمند اضافه می‌شود و انتخاب برای کاربران بسیار سخت شده است. تلفن‌های هوشمند گران قیمت نیز در حال افزایش هستند.
نقاط مثبت چینی‌ها
قدرت و نقطه مثبت شرکت‌های چینی، توانایی آنها در تولید انبوه و سرعت در باز تولید (کپی کردن) محصولات رقبا بوده و هست که البته این موضوع، شکایت نامه ما نیست. قدرت تولید محصولات با کیفیت با قیمت پایین، باعث شده تا کمپانی‌های چینی در مدت زمان کوتاهی، بسیار رشد کنند. اما این کارها، باعث نشده تا به اندازه کافی موفق باشند.
LeEco 3 را در نظر بگیرید. تلفن هوشمند ۴۰۰ دلاری که در صورت پیش خرید، ۳۰۰ دلار برای کاربر تمام می‌شود. ۳۰۰ یا ۴۰۰ دلار برای مصرف کننده، مقادیر بسیار پایینی نسبت به ۷۰۰ یا ۸۰۰ دلاری است که کمپانی‌های اپل و سامسونگ درخواست می‌کنند. اما این مقادیر در مقابل دیگر تولید کنندگان چینی مانند اوپو، هوآوی، ZTE و میزو آنچنان تفاوتی ندارد. این مشکلی نیست که مرتبط با یک برند خاص باشد. اما هوآوی در میان آنها، موفق‌تر عمل کرده و توانسته بخشی از بازار غرب را در دست خود بگیرد.
تولید یک تلفن هوشمند در حال حاضر، بسیار سریع‌تر و ارزان قیمت‌تر از گذشته است. اما این موضوع باعث نمی‌شود تا این روند، کاری راحت به نظر بیاید. کمپانی‌های اپل و سامسونگ، بیشتر از شرکت‌های دیگر بر روی بخش سخت‌افزار خود تمرکز دارند و تلاش می‌کنند تا با بهبود این روند، سودهای بیشتری را نصیب خود کنند. تولیدکنندگان دیگر به اندازه اپل و سامسونگ نتوانسته‌اند در این زمینه موفق ظاهر شوند.
قیمت محصولات اپل و سامسونگ را در نظر بگیرید. سودی که از فروش این گجت‌ها نصیب سازندگان می‌شود، حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد است. شرکت میزو به تازگی گزارش داده که اگر آنها بخواهند کلیه هزینه‌های لایسنس و پتنت‌ها را بپردازند، این موضوع برای هر تلفن هوشمند حدودا ۱۲۰ دلار در بر خواهد داشت. هزینه‌های سخت‌افزار، بازاریابی و … را نیز اگر اضافه کنید، از یک تلفن هوشمند ۴۰۰ دلاری، سود آنچنان زیادی برای این کمپانی در نهایت باقی نخواهد ماند.
نقاط ضعف چینی‌ها
قسمت اعظم تفاوت‌های تلفن‌های هوشمند بالا رده و میان رده در قابلیت‌هایی مانند ضدآب بودن، سنسور اثر انگشت و … خلاصه می‌شود. اما نیاز کاربران به تلفن‌های هوشمند رده بالا، چیزی بالاتر از امکانات سخت‌افزاری است. آنها به امکانات نرم‌افزاری خاص نیاز دارند. به یاد دارید که نوت ۷ قبل از اتفاقات آتش سوزی، تا چه حد از امکانات نرم‌افزاری فوق‌العاده بهره‌مند بود؟!
برای رقابت در دنیای امروزی، شما باید همکاری خوبی بین نرم‌افزار و سخت‌افزار محصولات خود ایجاد نمایید.
در این نقطه است که تولیدکنندگان چینی به مشکل برخورد می‌کنند. برای شرکت‌های کوچک که تقاضای کمتری برای محصولات آنها وجود دارد، مسئله نرم‌افزار، مانند یک بازی است که برد در آن، بسیار سخت به نظر می‌رسد. تولید تلفن هوشمند در سال ۲۰۱۶ همانطور که اشاره شد، آسان‌تر از پیش شده است. اما ایجاد هماهنگی بین سخت‌افزار و نرم‌افزار، چیزی است که از اهمیت فوق‌العاده بالایی برخوردار است.
LeEco Le Pro 3 دیروز معرفی شد. ما آن را از نزدیک ندیده‌ایم و با آن کار نکرده‌ایم. اما امکانات نرم‌افزاری اختصاصی برای آن در نظر گرفته نشده باشد، مطمئنا انتخاب‌های دیگری با رنج قیمت ۴۰۰ دلار در بازار تلفن‌های هوشمند وجود دارد. اگر بخواهیم منصفانه به قضیه نگاه کنیم، شرکت LeEco در حال حاضر از اهمیت نرم‌افزار باخبر است و می‌داند که این موضوع می‌تواند باعث شکست یا پیروزی یک محصول شود.
وان پلاس ۳ از اون گوشی هاست که میتونه خودشو تو جهان معروف کنه