زمانی که گوگل اندروید را خرید، اندروید یک استارتاپ کوچک بود که توانسته بود سیستم عامل موفقی بسازد. این سیستم عامل در حال حاضر روی بیش از ۸۵ درصد اسمارتفونها نصب است. اما تقریبا تمام این اسمارتفونها در آسیا ساخته میشوند.
شرکتهای آسیایی مانند سیلی بازار اسمارتفون را در نوردیدند و همه شرکتهای بزرگ مانند موتورولا را در مسیر خود غرق کردند. تقریبا اکثر سازندگان اسمارتفون در دنیا در آسیا هستند و بیشتر آنهایی که در آسیا هستند، چینی هستند. اما چرا اسمارتفون آمریکایی یا اروپایی در بازار وجود ندارد؟ در زیر پاسخهایی به این پرسش مییابید.
هزینه نیروی کار
برای اینکه محصولی بسازید، نیاز به پول دارید. این پول برای ساخت محصول و بازاریابی مصرف شده تا بتوانید محصول خود را در بازار عرضه کنید. هر چه بازار بزرگتر شود، اسمارتفونهای بیشتری به فروش میرسد. حال یک بازار بزرگ را تصور کنید: بازاری با ۱.۳ میلیارد جمعیت که بیشتر آنها پتانسیل کاربر شما شدن را دارند. به عبارت سادهتر، پتانسیل فروش بیشتر است. در این بازار، هزینه تولید نیز پایین است. سازندگان میتوانند محصولات خود را صادر کنند، در حالیکه هزینه تولید را کاهش دادهاند و حتی میتوانند قیمت را در بازارهای خارجی افزایش دهند.
این بازار همانطور که حدس زدید، چین است. الجی و سامسونگ نیز که در چین نیستند، همین سیستم را اجرا میکنند و حتی شعبههایی در چین دارند. الجی و سامسونگ نیز به دنبال راههایی برای کاهش قیمت محصولات خود هستند.
استراتژی قیمتگذاری
همه شما میدانید که اسمارتفونهای چینی ویژگیهای عالی با قیمت مناست دارند. اما چرا؟ آیا آنها میخواهند آدمهای نازنینی باشند؟ نه، آنها میخواهند بازار را در دست بگیرند و این استراتژی آنها برای رسیدن به هدفشان است.
آیا این تکنیک موثر است؟ در نگاه اول میتوانیم بگوییم این استراتژی کار میکند، اما هنوز زود است که در این مورد نظر بدهیم. چیزی که واضح است این است که گوشیهای با امکانات بالا و قیمت مناست مانند آنر ۸ روز به روز محبوبتر میشوند. البته پایین نگه داشتن قیمت نیز معایب خود را دارد. به عنوان مثال، اگر یک سازنده تصمیم به افزایش قیمت خود گرفت، مشتریان خود را عصبانی کرده و آنها ممکن است به رقبای سازنده روی میآورند. اگر هم قیمت را بالا نبرد، اگر توانست در بازار موقعیت مناسبی پیدا کند، قیمت کم باعث سود کم میشود و این در طولانی مدت چندان به سود شرکت نیست. دلیل دوم این است که محصولات پریمیوم در برابر این استراتژی مقاوم هستند. محصولات عالی، محصولات پایینتر از خود را نابود کرده و همچنان جایگاه خود را حفظ میکنند. به عنوان مثال، معرفی آنر ۸ تاثیری بر فروش گلکسی S7 Edge نداشت.
مزیتهای محلی
دوستان آسیایی ما از نظر اقتصادی و حقوقی آزادتر از غربیها هستند. به همین دلیل است که در دنیای اسمارتفون آسیا قانون کپیرایت رعایت نمیشود. چند راهحل در اینجا پیشنهاد میشود: کمپانیها یا باید پول و هزینه صرف کنند تا هزینه پتنتها را پرداخت کنند و یا باید به فکر گزینههای دیگر باشند.
البته نوع دیگری از قرادادها هستند که بین چند شرکت بسته میشوند. این شرکتها به یکدیگر اجازه استفاده از پتنتهای هم را میدهند و به این ترتیب، زمان زیادی صرفهجویی میشود. از نظر اقتصادی، این کار رقابت بین شرکتها را افزایش میدهد و بازار را به روی تازهواردها میبندد.
قیمت کم اسمارتفون در ایالات متحده معمولا اثری ندارد، چون اپراتورها برای سود خود مبلغی به قیمت اضافه میکنند. در اروپا نیز وضع به همین صورت است، اما افراد بیشتری گوشی بدون سیم کارت میخرند. این یکی از دلایلی است که بازار آمریکا برای سازندگان آسیایی سخت و دشوار است.
رفتن راههای از قبل رفته
در حالیکه شرکتهای غربی از شیوههای تبلیغاتی سنتی استفاده میکنند، شرکتهایی آسیایی ابایی از کپی کردن ندارند. به عنوان مثال، مدیر عامل شیائومی اعلام کرد که چرخه معرفی گوشی جدید در این شرکت، ۱۸ ماهه خواهد بود. اما چرا؟ چند دلیل برای اینکار وجود دارد، اما مهترین دلیل، قیمت است. پس از شش ماه، قیمت قطعات جدید پایین میآید و این برای شیائومی بسیار سودآور خواهد بود.
آیا آینده اسمارتفون در دست شرکتهای آسیایی خواهد بود؟! پاسخ به این سوال چندان آسان نیست، اما در نگاه اول، جواب بله است. اما چین نیز ممکن است بازی را به هند واگذار کند. هند پتانسیل تبدیل شدن به بازار بزرگی برای اسمارتفون را دارد. بازار هند البته با بازار چین متفاوت است، اما شباهتهایی نیز دارد: جمعیت زیاد، صنعت در حال رشد و نسل علاقهمند به تکنولوژی.
در برخی موارد بازار هند از چین نیز جلوتر است. به عنوان مثال، در صنعت نرمافزار، هند یکی از بهترین و بزرگترین بازارهای دنیا را دارد. اما اینکه آیا هند تبدیل به چین دیگری میشود را تنها زمان مشخص میکند.