ساعتهای هوشمند برای هر کسی ساخته نشدهاند. برخی برای داشتن آنها لحظه شماری میکنند و برخی اصلا علاقهای به آنها ندارند. در هر صورت، تولیدکنندگان مختلف ساعتهای هوشمند را همچون الدورادو (منبع طلا) دیدند و به سرعت به طرف آن دویدند. اما آمار و ارقام جدید نشان میدهد که سرمایهگذاری آنان نتیجهای ندارد. رقم فروش چندان بالا نیست و دانستن دلایل این فروش پایین، چشمانداز بهتری از آینده اسمارتواچها به ما نشان میدهد.
برخی از تحلیلگران معتقدند ساعتهای هوشمند روندی رو به مرگ دارند: ارزش خوبی در برابر مبلغ پرداختشده ندارند و مردم نیز کمکم علاقه خود را نسبت به این گجتهای پوشیدنی وقتشناس از دست میدهند. شاید فکر کنید که این نظر آنان است، اما متاسفانه یا خوشبختانه، آمار و ارقام نظر تحلیلگران را تایید میکند.
فرآیند ساخت اسمارتفونها، همانند هر محصول دیگری است. سازندگان محصولات خود را میسازند، به توزیعکنندگان تحویل میدهند و توزیعکنندگان محصول را به خریدار نهایی میرسانند. آمار نشان میدهد که فروش به توزیعکنندگان نسبت به سال قبل ۵۱.۶ درصد کاهش یافته و به ۲.۷ میلیون واحد رسیده است. این آمار را موسسه IDC اعلام کرده است. بر اساس این آمار، حتی سهم اپل نیز به شدت کاهش یافته و از ۷۰.۲ به ۴۱.۳ درصد رسیده است. حتی تحویل به توزیعکنندگان نیز از ۳.۹ میلیون واحد در سال ۲۰۱۵ به ۱.۱ میلیون واحد رسیده است. برخی معتقدند که با ساعتهای جدید، فروش بیشتر میشود، اما این حرف فقط در حد تئوری باقی میماند.
ساعتهای هوشمند فواید زیادی دارند و البته خالی از عیب نیز نیستند. جالب است بدانید که برند گارمین (Garmin) تنها برندی است که رشد زیادی دارد (۳۲۴ درصد!). سوالی که اینجا مطرح میشود این است که چرا گارمین همچنین رشد خیرهکنندهای دارد و بقیه نه تنها رشد ندارند، بلکه در سراشیبی سقوط قرار دارند حتی اگر اپل باشند؟ جواب سوال ساده است: گارمین بازار مشخصی را هدف قرار داده است. گارمین تمرکز خود را بر فعالیتهای بیرون از خانه یا در هوای آزاد (بخش سلامتی و تندرستی) قرار میدهد. اما آیا این تنها دلیل موفقیت گارمین است؟ عوامل دیگر همچون برند نیز در این موفقیت بیتاثیر نیستند.
یکی از تحلیلگران IDC معتقد است که ساعتهای هوشمند برای هر کسی ساخته نشدهاند. شاید بتوان مهمترین دلیل محبوب نبودن ساعتهای هوشمند را در آن دانست که اگر از جنبه فنی نگاه کنیم، ساعتهای هوشمند کارکردی بیشتر از اسمارتفون ندارند. درست است که میتوان آنها را پوشید و در برخی موارد مفیدند، اما برای بسیاری از کاربران، اسمارتفونها همان کارهایی را که ساعتهای هوشمند انجام میدهند، میتوانند انجام دهند. با نصب یک اپلیکشین، میتوانید به بسیاری از امکانات یک ساعت هوشمند دسترسی داشته باشید. از طرف دیگر، بسیاری از امکانات ساعتهای هوشمند برای کسانی است که بطور جدی به ورزش میپردازند، که تعداد این افراد در تمام جوامع چندان بالا نیست. به عبارت سادهتر، اسمارتفونها و اسمارتواچها باید کارکردهای متفاوتی داشته باشند و از یکدیگر متمایز باشند. اگر سازندگان اسمارتواچ نتوانند بین این دو تمایز خاصی ایجاد کنند، سقوط آنها ادامه پیدا میکند.
اما بازار به کدام سمت میرود؟ بنظر میرسد که بهترین قسمت بازار در حال حاضر بخش سلامتی و تندرستی باشد. به عبارت دیگر، دستبندهای سلامتی یا فیتنس ترکرها، محبوبیت بیشتری نسبت به اسمارتواچها دارند. دستبندهای سلامتی میتوانند فعالیتهای ورزشی را اندازهگیری کنند و حتی میتوانند ضربان قلب را نیز آنالیز کنند.
خب معلومه گارمین تند تند یک چیزی نمیسازه اما وقتی یک چیزی بسازه با کیفیت میسازه