در اوایل هفته، گوگل نسخه جدید اپلیکیشن جیمیل را برای iOS عرضه کرد. این آپدیت، آپدیت بزرگی بود و کاربران این سیستم عامل مدتها در انتظار آن بودند. اما اینکار موضوعی را دوباره مطرح کرد: برای بسیاری افراد، آیفون و اکوسیستمش ویترین بهتری برای محصولات گوگل خواهند بود. البته بسیاری مخالف هستند، اما آیفون سهمی ۳۴ درصدی در بازار ایالات متحده داشته و اپل نیز نفوذ زیادی بر بازار گوشیهای هوشمند دارد.
برای بسیاری از طرفداران اندروید، تعهد گوگل به iOS کمی گیجکننده بنظر میرسد: چرا باید برای یک پلتفرم رقیب، اپلیکیشنهای عالی ساخت در حالیکه انتظار دارید که کاربران، گوشیهای گلکسی، موتو و پیکسل بخرند؟ گوگل میخواهد به اطلاعات شما دسترسی داشته باشد و به شما تبلیغ بفروشد، هر جا که باشید، خواه iOS، خواه اندروید!
در چند سال گذشته، گوگل تقریبا تمام اپلیکیشنهای بدردبخور را برای پلتفرم اپل نیز عرضه کرده است. اگر به صفحه توسعهدهندگان گوگل در اپ استور نگاهی بیندازید، بسیار شبیه آن چیزی است که در اندروید میبینید. تنها اپلیکیشنهایی که پیدا نمیکنید، اپلیکیشنهایی است که اپل اجازه ورود به آنها نمیدهد. حتی کیبوردی همچون Gboard را میبینید که بسیاری معتقدند که برای اندروید نیز باید عرضه شود. در کل، گوگل تقریبا ۸۰ اپلیکیشن در iOS دارد که از ۸۸ اپلیکیشن مایکروسافت کمتر بوده، اما تقریبا دو برابر اپلیکیشنهای خود اپل است. البته این موضوع شاید چندان اهمیتی نداشته باشد، اما یک موضوع را به ذهن متبادر میکند: جنگ اندروید و iOS بیشتر در حوزه سخت افزار است تا نرمافزار.
اگر به وضعیت تبلتهای اندروید نگاهی بیندازید، این موضوع نمود بیشتری پیدا میکند. گرچه بسیاری از کاربران اندروید با تبلتهایی همچون پیکسل سی، یوگابوک و گلکسی تب S2 خوشحال هستند، اما آنها با آیپد نیز راضی خواهند بود. آیپد میتواند تقریبا تمام اپلیکیشنهای گوگل را اجرا کند و هزاران اپلیکیشن دیگر نیز وجود دارند که برای نمایشگرهای بزرگ بهینه شدهاند.
گوگل پیکسل نیز تلاشی بود از طرف گوگل تا بتواند اندروید را استانداردسازی کند. همچنین محیطی اختصاصی برای گوگل بود که بتواند برخی سرویسها را به کاربران بدهد که در اختیار دیگر سازندگان نیست. شاید بتوان گفت که پیکسل، آیفون اندروید است.
بیشترین دلیلی که برای مهاجرتنکردن از آیفون عنوان میشود، iMessage است. این اپلیکیشن پیامرسان که فقط برای محصولات اپل در دسترس است، را به سختی میتوان رها کرد. اپل در iOS 10 ویژگیهای زیادی به iMessage اضافه کرد، اما هنوز هم کاربران اندروید به آن دسترسی ندارند.
در حال حاضر اپلیکیشنهای پیامرسان زیادی وجود دارند، که برای چند پلتفرم در دسترس هستند، اما تلاش گوگل برای ساخت اپلیکیشنهای پیامرسان و چت ویدئویی همانند Allo چندان ثمری نداشته است. ایجاد یک پلتفرم متن باز بر مبنای پروتکل فعلی اساماس نیز به زمان زیادی نیاز دارد و در آخر نیز ممکن است راهحل جامعی نباشد.
البته باید اذعان کرد که محبوبیت اندروید تنها به محصولات گوگل بستگی ندارد. موفقیت اندروید ناشی از وجود محصولات در ابعاد و اندازههای گوناگون و ماهیت متن باز بودن آن است. گرچه هر دو به هم تقریبا شبیه هستند، اما اندروید هنوز نوتیفیکیشنها را بهتر مدیریت میکند. انعطاف در راهبری آیکونها، از تفاوتهای زیاد اندروید و iOS سخن میراند. برای بسیاری از کاربران، این دلایل کافی است تا در اکوسیستم اندروید بمانند.