تمامی کامپیوترها و دیوایس‌های الکترونیکی دارای پردازنده هستند و تلفن‌های هوشمند، از پردازنده‌ای بهره می‌برند که ممکن است توسط شرکت ARM به تولید رسیده باشد.
یکی از کاربران اخیرا سوالی از ما کرده بود که مارا به فکر وا داشت! سوال ایشان را با شما نیز مطرح می‌کنیم:
ARM به چه معناست؟
اولا باید بگوییم سوال واقعا خوبی مطرح شده است. مطمئنا اگر شما پیگیر موضوعات سخت‌افزاری نبوده و زیاد در جریان اصطلاحات و فعالیت‌های شرکت‌ها نباشید، تنها راه آشنا شدن با این موارد، سوال کردن است. پس ما خوشحال هستیم که این سوال مطرح شده و فرصتی پیش آمده تا در مورد آن صحبت کنیم.
ARM نام یک شرکت و ARM نام یک پردازنده است که توسط کمپانی اشاره شده طراحی، تولید و عرضه می‌شود.
زمانی که یک بحث در دنیای تکنولوژی مطرح می‌شود و نام ARM در آن برده می‌شود، مطمئنا در مورد یک پردازنده صحبت می‌شود. مخفف پردازنده ARM به یک چیپستی اشاره می‌کند که در سال ۱۹۸۰ توسط Acorn Computers طراحی و اخیرا نیز زیر نظر Advanced RISC Machines تولید و عرضه می‌شود. این صحبت‌ها مطمئنا کمکی در مورد شناخت پردازنده ARM به شما نمی‌کند. پس اجازه بدهید تا بیشتر در این مورد توضیح دهیم.
ARM نام یک شرکت در کشور انگلستان است که به طراحی و تولید پردازنده‌ها با معماری‌های خاص مشغول هستند. واژه ARM که برای نام شرکت انتخاب شده است، مخفف Acorn RISC Machine و مخفف عبارت پردازنده نیز Advanced RISC Machines است. مراقب باشید که بین این دو مورد گیج نشوید و بتوانید گزینه مناسب را در ذهن خود تجسم کنید. کمپانی ARM، شرکتی است که به تولید پردازنده‌های ARM می‌پردازد و شرکت‌هایی مانند کوالکام، اپل و سامسونگ نیز زیر نظر این شرکت، به طراحی پردازنده‌های اختصاصی خود می‌پردازند. بسیاری از شرکت‌های دیگر نیز لایسنس این شرکت را خریداری کرده و در این عرصه حضور دارند. بسیاری از دیوایس‌های ریز و درشت که به یک مغز برای حیات خود نیاز دارند، از پردازنده‌های ARM استفاده می‌کنند.
پردازنده‌های ARM به گونه‌ای طراحی شده‌اند که انواع و اقسام فعالیت‌های سبک را بدون نیاز به مقدار زیادی از انرژی انجام دهند.
ممکن است برای شما سوال پیش بیاید که RISC مخفف چه کلماتی است؟ باید بگوییم که این واژه، مخفف Reduced instruction set computing است. پردازنده اینتل یا AMD که در لپ‌تاپ‌ها استفاده می‌شوند، از نوع CISC یا Complex instruction set computing هستند. این دو مدل برای استفاده‌های گوناگون طراحی شده‌اند. پردازنده‌های RISC برای پردازش اطلاعات سطح پایین‌تر و پردازنده‌های CISC برای فعالیت‌های سنگین پردازشی در نظر گرفته شده‌اند. به دلیل اینکه پردازنده‌های RISC قادر به انجام فعالیت‌های کوچکترند، از فرکانس بالاتری برخوردار هستند. واژه گیگاهرتز نیز که در کنار توان پردازنده قرار می‌گیرد، به همین فرآیند اشاره دارد. پردازنده‌های RISC دارای ترانزیستورهای کمتری بوده و به همین دلیل، انرژی کمتری را نیز صرف می‌کنند.
پردازنده‌های کوچک، سریع و آسان در زمینه نصب، کاملا مناسب برای استفاده در عرصه تلفن‌های هوشمند هستند. تلفن‌های هوشمند، مطمئنا از پردازنده خود، درخواست انجام فرآیندهای سنگین مانند انجام عملیات سه‌بعدی را نکرده یا همزمان، تعداد زیادی از عملیات پردازشی را به هسته‌های پردازنده القا نمی‌کنند. نرم‌افزار موبایل، از اپلیکیشن‌ها گرفته تا خود سیستم عامل، به اندازه کافی بهینه شده و طوری طراحی می‌شوند تا حداقل انرژی را از پردازنده بگیرند. اما این بدین معنی نیست که پردازنده‌های ARM، از قدرت پایینی در پردازش اطلاعات برخوردار هستند. چیپست‌های ARM در حال حاضر به دو شاخه با معماری‌های ۳۲ و ۶۴ بیت خلاصه می‌شود. اگر شما علاقمند هستید تا در این زمینه بیشتر مطالعه کنید، می‌توانید عبارت معماری پردازنده‌ها را در اینترنت جستجو کنید.
پردازنده‌های ARM نیازمند انرژی بسیار کمی برای فعالیت هستند. اپلیکیشن‌هایی که به صورت صحیح کدنویسی شده باشند، روی پردازنده‌های ARM انرژی کمتری نسبت به پردازنده‌های CISC مصرف می‌کنند. این موضوع سبب می‌شود تا ابرکامپیوتر‌هایی که از این پردازنده‌ها استفاده می‌کنند، فشار کمتری روی سرورها وارد نمایند.
شما می‌توانید قدرت مورد نیاز برای ویرایش فایل‌های خام (raw) را توسط ۲۴ هسته CISC و یا صدها هسته کوچک کم قدرت ARM تأمین کنید. هسته‌های CISC از قدرت خود برای انجام عملیات پردازشی استفاده می‌کنند و این توان را با القای فشار روی تعدادی محدود از هسته‌ها تأمین می‌کنند. این در حالی است که در پردازنده‌های ARM، این عملیات با گذاشتن این فشار روی تمامی هسته‌های کم قدرت انجام می‌پذیرد. تعداد هسته‌های ARM شاید بیشتر به نظر برسند، اما مطمئنا انرژی کمتری را مصرف خواهند کرد. این موضوع باعث می‌شود تا قدرت پردازشی بیشتری را از پردازنده انتظار داشته باشیم. با اضافه شدن هسته‌های بیشتر، می‌توانید قدرت بیشتری را از دیوایس خود طلب کنید!
پردازنده‌های ARM قادر هستند تا ابرکامپیوترها را به مانند تبلت اندرویدی یا آیپد شما، با قدرت اداره کنند
در انتها، باید بگوییم که یک پردازنده ARM، نمی‌تواند با پردازنده core i7 که در یک لپ‌تاپ گیمینگ قرار گرفته، به رقابت بپردازد. برای انجام این کار، به یک ماشین مجازی و تغییرات در کدنویسی اپلیکیشن‌ها احتیاج است. اما پردازنده core i7 اشاره شده، انرژی حدودا ۱۲ برابری نسبت به پردازنده‌های ARM استفاده می‌کند و به یک سیستم خنک‌کننده نیز نیاز داشته و همچنین به هیچ عنوان، قابلیت قرارگیری روی تلفن‌های هوشمند را دارا نیست. زمانی که اپلیکیشن‌ها به صورت کاملا صحیح و مناسب برای پردازنده‌های ARM نوشته می‌شوند و همچنین به دلیل طراحی کوچک و کم مصرف بودن در زمینه انرژی، می‌توان به آسانی، تعداد محدودی از هسته‌ها را به این پردازنده اضافه نمود و عملیات پردازشی نسبتا سنگین را نیز روی تلفن‌های هوشمند توسط آنها به انجام رساند.
