انسان‌ها و حیوانات به صورت پیوسته در حال تکامل هستند؛ آنها دایما ویژگی‌های کمتر مفید را از دست می‌دهند و توانایی‌های جدیدی به دست می‌آورند که بتوانند حداکثر قدرت بقا را داشته باشند. این فرایند از ابتدای حیات آغاز شده و تا زمانی ادامه می‌یابد که دیگر هیچ موجود زنده‌ای باقی نمانده باشد! چه چیزی باعث تکامل حیوانات و در کل جانداران نسبت به سایرین شده است؟ برای دانستن پاسخ ادامه مطلب را بخوانید:
پاسخ این پرسش در شتاب و سرعت تکامل نهفته است. این تکامل اغلب به اندازه‌ای سریع است که انسان می‌تواند تنها در طول چند نسل آن را مشاهده کند. گاهی این تکامل سریع می‌تواند توسط انسان ایجاد شده و تغییرات اقلیمی و زیست محیطی را موجب شود. با توجه به محدودیت‌های طبیعت و محیط زیست، انسان به روش‌های ابداعی از قبیل فعال کردن ژن‌های پنهان یا ژن‌هایی که به مدت طولانی غیر فعال باقی مانده‌اند، حیوانات را وادار به تکامل می‌کند تا با نیازهای زندگی مدرن امروزی مطابقت داشته باشند، اما همیشه این طور نیست.
پشه‌های متروی لندن مثال خوبی برای تکامل سریع هستند؛ بیشتر از ۱۵۰ سال قبل کارگران مشغول کنده‌کاری تونل برای متروی لندن بودند؛ در طول این مدت پشه‌هایی وارد این تونل شدند و در آنجا به زندگی مشغول شدند؛ از آن زمان تاکنون این پشه‌ها تکامل یافته و به یک جمعیت منحصر بفرد تبدیل شده‌اند. در حالی که پشه‌های زیر زمین از انسان‌ها تغذیه می‌کنند آنهایی که روی زمین هستند بیشتر با پرندگان به سر می‌برند و مهم‌تر این که این دو گونه دیگر نمی‌توانند با هم تبادل ژنتیکی داشته باشند یا این که به یکدیگر تبدیل شوند. البته برخی از کارشناسان هم اعتقاد دارند که آنها اصولا دو گونه متفاوت هستند و از یک گونه مشتق نشده‌اند و در نتیجه حاصل از تکامل سریع نیستند.
تکامل سریع در موجودات بزرگ‌تر به چه صورت است؟
ممکن است فکر کنید که سایر موجودات نمی‌توانند تکامل سریع داشته باشند اما بهتر است بدانید که این تکامل تنها به دنیای حشرات محدود نمی‌شود. یک نوع جوجه تیغی دریایی در سواحل استرالیا زندگی می‌کند و به تازگی به دو زیرگونه تبدیل شده که زمان تخم‌گذاری آنها کاملا متفاوت است و دیگر نمی‌توانند با هم جفتگیری کنند. ۱۰ مارمولک کوچک از سال ۱۹۷۱ در جزیره Pod Mrcaru رها شدند و از آن زمان تاکنون در همین ۳ دهه تغییرات بزرگی در آنها به وجود آمده است: قدرت نیش بیشتر، سر بزرگ‌تر و یک دستگاه گوارش جدید برای سازگاری بیشتر با شرایط محیطی!
همچنین به نظر می‌رسد به علت تغییرات اقلیمی نهنگ‌های آبی قطب جنوب و نهنگ‌های کوتوله، یک گونه جدید از نهنگ‌ها را تشکیل دهند.
به عنوان مثالی برای یک نمونه عملی تکامل، فیل‌های عظیم‌الجثه را می‌توان ذکر کرد. شکار بسیار زیاد آنها به دلیل عاج‌های گران قیمت بود و این جانوران به صورتی تکامل یافته‌اند که عاج آنها به طور کامل از بین رفته است. در سال ۱۹۶۹ در یک منطقه از زیمباوه کمی بیش از ۱۰ درصد فیل‌های ماده فاقد عاج بودند و این رقم در سال ۱۹۸۹ به ۳۸ درصد رسید. این تغییر در نتیجه یک جهش ژنتیکی نادر است که باعث می‌شود عاج فیل‌ها کمتر رشد کند و آنها را کمتر در معرض خطر شکار شدن قرار دهد؛ در حالی که به دلیل شکار بی‌رویه، گونه‌های عاج‌دار در حال انقراض هستند.
