اگر پس از یک روز پرکار و شلوغ، در راه خانه به ترافیک برخورد کردید، امکان دارد وقت خریدهای روزانه از سوپر مارکت را از دست بدهید و مجبور شوید از مواد حاضری یخچال آشپزخانه، چیزی برای خوردن دست و پا کنید.
در این شرایط، وارسی قسمت فریزر، به نظر ایده خوبی است. احتمالا با مقداری هویج، سبزیجات، نانهایی که در کیسه فریزر قرار دارند، گوجه فرنگی و البته کمی سوسیس و کالباس مواجه میشوید. با وجود اینکه همین چند وقت پیش همه را به خاطر خوردن گوشتهای فرآوری شده سرزنش میکردید، برای تلف نشدن از گرسنگی، خود را مجاب به خوردنش میکنید! اما گاهی اوقات، از غیر طبیعی بودن بو و رنگ قهوهای گوشت، به ناسالم بودن آن پی میبرید. شاید اگر گوشت فرآوری نشده در فریزر داشتید، به این زودیها شاهد فاسد شدن آن نبودید.
اما چرا گوشتهای فرآوری شده، زودتر فاسد میشوند؟ و آیا گوشتهای فرآوری نشده دیرتر فاسد میشوند؟
در پاسخ باید گفت که اینطور نیست! گوشتهای فرآوری نشده، مثل بوقلمون، مرغ یا استیک، پس از پخت به مدت سه تا پنج روز در فریزر دوام میآورند و پس از این مدت دیگر قابل خوردن نیستند. از طرفی، گوشتهای فرآوری شده میتوانند تا چند هفته در داخل یخچال بمانند. برای مثال، هاتداگ در صورت مصرف نشدن، میتواند تا دو هفته داخل یخچال بماند؛ اما اگر کمی از آن مصرف شود، تا یک هفته دوام میآورد. گوشتهای بستهبندی نیز پس از قرار گرفتن در یخچال، تا دو هفته قابل مصرف هستند و در صورت باز شدن بستهبندی، باید تا 5 روز مصرف شوند.
سوال اینجا است که تعیین کیفیت گوشتهای فرآوری شده بر چه اساسی است؟ تمامی سوسیسها و کالباسهایی مثل بیکن، پاسترامی، پپرونی و گوشتهایی که دودی یا نمکسود شدهاند و مواد شیمیایی به آنها اضافه شده باشد، در دسته گوشتهای فرآوری شده قرار میگیرند. بسیاری از این گوشتها را درون پلاستیک فشرده بستهبندی کرده و هوای داخل ظرف را خالی میکنند.
هرچند گوشتهای فرآوری شده در مدت زمان بیشتری نسبت به گوشتهای تازه، قابل خوردن هستند، اما بهترین راه برای تشخیص سلامت این محصولات، چک کردن “بهترین تاریخ مصرف” بر روی بستهبندی آنها است. با این کار میتوانید از امنترین بازه زمانی مصرف این نوع گوشت اطلاع داشته باشید. بنابراین توصیه میشود از مصرف مواد فرآوری شده تاریخ گذشته، اکیدا خودداری کنید.