زمانی که صحبت از وسایل نقلیه خودران در میان باشد، ناخودآگاه به‌یاد اتومبیل‌ها، تاکسی‌ها، اتوبوس‌ها و قطارها می‌افتیم. اگرچه شاید هنوز وسایل یاد شده به‌طور کامل خودران محسوب نشوند، ولی برخی از آن‌ها از کامپیوتر دستور می‌گیرند و نیازی به راننده معمولی ندارند. همانطور که می‌دانید هواپیما‌ها بیشتر مسیر خود در هوا را با کمک خلبان خودکار (Autopilot) طی می‌کنند. با توجه به موارد ذکر شده بعید نیست که در آینده نزدیک، کشتی‌ها از این ویژگی بهره ببرند.
در کشور ژاپن، شرکت‌های حمل و نقل به‌دنبال همکاری با کمپانی‌های کشتی‌ساز بوده تا آن‌ها کشتی‌های باری تولید نمایند که بتوانند به‌صورت خودکار و بدون نیاز به خدمه و یا تعداد کم خدمه، قادر به حرکت و مسیریابی در دریا باشند. براساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، این تکنولوژی از سال 2025 در کشتی‌های باری مورداستفاده می‌گیرد که کشتی توسط آن قادر به انتخاب امن‌ترین و کوتاه‌ترین مسیر خواهد بود که نتیجه آن کاهش هزینه‌های سوخت و افزایش حاشیه سود برای شرکت‌ها است.
علاوه‌بر انتخاب بهترین و کارآمدترین مسیر، استفاده از این فناوری باعث پیش‌بینی مواردی می‌شود که در عملکرد کشتی اختلال ایجاد می‌نماید. انتظار می‌رود این تکنولوژی کاهش حوادث دریایی را در پی داشته باشد. براساس اهداف اولیه، 250 عدد کشتی با این فناوری تولید خواهد شد و هزینه‌های توسعه آن‌ها که صدها میلیون دلار تخمین زده می‌شود، توسط شرکت‌های حمل و نقل و کمپانی‌های کشتی‌ساز به‌صورت مشترک تامین می‌گردد.
ژاپن اولین کشوری محسوب نمی‌شود که خواهان توسعه این کشتی‌های خودران است، چراکه در سال 2016 شرکت رولز-رویس از برنامه خود برای توسعه این وسایل نقلیه تا سال 2020 پرده برداشت. هنوز نامی برای کشتی باری رولز-رویس که توسط کنترل از راه دور هدایت می‌شود، انتخاب نشده است.
