شاید دو سه سال اخیر را بتوان به‌عنوان پرکارترین دوره‌های زمانی استودیوهای بازی‌سازی ایرانی دانست. خوشبختانه ورود توسعه‌دهندگان مختلف به این زمینه باعث تولید محتواهای منحصر به فرد و رقابتی داغ بین بازی‌سازان متفاوت خواهد شد. یکی از این تولیدکنندگان، استودیوی نواگیمز است که پس از ارایه بازی‌های نسبتا موفق ویراژ و شادو ریسر این بار با عرضه بازی وانتی به دنبال تجربه چالشی بزرگ‌تر و هدف قرار دادن بخش جدیدی از گیمرهاست.
با ما در آی‌تی‌رسان همراه باشید، تا به بررسی بازی وانتی بپردازیم و ببینیم این دفعه نواگیمز چقدر برای کسب رضایت دوباره گیمرها تلاش کرده است…
اولین چیزی که پس از اجرای بازی باعث لبخند کاربر می‌شود، فضای شاد و قدیمی بکار گرفته شده در بازی است. در واقع نواگیمز بسیار تلاش کرده تا گیمر را در خاطرات نوستالژیک و قدیمی غرق کند و با بهره‌گیری از لحن خاص صحبت‌های قدیمی، محیط بازی را خودمانی‌تر از آنچه که هست، نشان دهد؛ که البته باید گفت در این بخش بسیار موفق عمل کرده است. هرچند گاهی اوقات همین صحبت‌های جذاب کاراکتر بازی (راننده) دچار تکرار می‌شوند.
به مرحله گیم‌پلی که می‌رسیم، باید گفت که این بخش در اصل نوعی الگو ساده‌تری از روی بازی traffic racing یا دیگر عنوان‌های مشابه بوده ولی برای جذابیت بیشتر، المان‌های مختلف و چند محدودیت به بازی اعمال شده تا بازی از حالت یکنواختی خارج شود. به طور کلی هدف بازی جا به جا کردن میوه‌ها و رساندن آنها به ایستگاه مورد نظر است و در حین انتقال جعبه‌های میوه باید مراقب تمام شدن بنزین ماشین خود نیز باشید و هر از چند گاهی باید چند لیتر بنزین نوش جان کنید!
در ابتدا باید چند مرحله آموزشی را پشت سر بگذارید تا با نحوه رانندگی و بخش‌های مختلف آشنا شوید. سپس کنترل بازی در اختیارتان قرار خواهد گرفت و می‌توانید به دل‌خواه خودتان مراحل را پیش ببرید.
بازی دو بخش داستانی و بی پایان را شامل می‌شود که در قسمت داستانی، برخلاف اسمش داستان خاصی ندارد و فقط تعداد 30 مرحله با یک یا چند مسئولیت برای عبور از آن به عهده کاربر گذاشته خواهد شد که در صورت شکست خوردن در انجام وظایف درخواستی، باید دوباره آن مرحله را تکرار کنید و در نهایت شما از یک جوجه بارکش به یک وانتی ماهر تبدیل می‌شوید. همچنین باید افزود که در این بخش برخورد با موانع درون راه هیچ تاثیری جز کاهش سرعت برای وانت شما ندارد و خبری از خرابی ماشین یا شروع دوباره بازی نیست.
با انجام وظیفه هر مرحله، سکه بیشتری دریافت خواهید کرد که در آینده حسابی به کارتان خواهد آمد. ناگفته نماند که برای هیجان بیشتر در قسمت داستانی بازی، مرحله نهایی هر فصل یک غول آخر دارد که با شکست آن، بازی کامیون غول را در اختیار گیمر قرار خواهد داد.
بخش بی پایان بازی، همان‌طور که از اسمش پیداست، پایانی ندارد؛ مگر این‌که پلیس شما را متوقف کند یا ماشین‌تان در اثر برخورد با موانع یا دیگر اتومبیل‌ها دچار خسارت شود. همچنین تصادف با دیگر ماشین‌های موجود در جاده یا تخطی از سرعت مجاز باعث دستگیری راننده توسط پلیس شده و این به معنای پایان کار است.
به طور کلی برای بخش رانندگی ظرافت یا پیچیدگی خاصی درنظر گرفته نشده و حتی می‌توان گفت که این بخش یکی از نقاط ضعف بازی است. چراکه هنگامی که به سمت طرفین حرکت می‌کنید، کاملا ماشین لیز خورده و انگار که اصلا چرخی در زیر اتومبیل وجود ندارد و سوار یک سورتمه روی یخ شده‌اید!
اما از نکات مثبت گیم‌پلی وانتی می‌توان به شخصی‌سازی‌های متنوع درون بازی اشاره کرد. امکان تغییر چهره، جنسیت و کاراکتر راننده، ارتقا بخش‌های مختلف اتومبیل و در نهایت وجود چند نوع وانت و کامیون، دنیایی از امکانات را پیش روی گیمر به نمایش گذاشته و به راحتی سلیقه‌های مختلف را راضی می‌کند. هنگامی که قصد انجام تغییرات با بهبودهای دل‌خواه‌تان را دارید، باید در نظر داشته باشید که برخی از موارد خاص با خرج کردن سکه‌های جمع شده قابل استفاده نیستند و باید از الماس‌های موجود هزینه خریداری آنها را بپردازید.
مورد منفی بعدی نیز کند بودن بازی در پیروی از دستورات و لمس‌های کاربر است، که هم در منو و هم در حین بازی گاهی شما را کلافه می‌کند. طوری که با اجرای این بازی احساس سنگینی خاصی به گیمر دست می‌دهد!
از نظر گرافیک هم این بازی نه آن‌قدر عالی است که شما را شگفت‌زده کند و نه آن‌قدر ضعیف که باعث ناامیدی‌تان شود. شکل و شمایل هر وسیله نقلیه و جزییات خیابان‌های بازی در حد قابل قبولی قرار گرفته است. همان‌طور که در ابتدای مقاله ذکر شد، یکی از نقاط قوت بازی وانتی صداگذاری آن بوده که با بهره‌گیری از موسیقی‌های قدیمی و شاد، صحبت‌های جالب کاراکترهای بازی و… لحظات مفرح و خاطره‌انگیزی را برای کاربر رقم می‌زنند.
در آخر هم باید اضافه کرد که این بازی به دلیل سادگی و سرگرم‌کننده بودن، می‌تواند طیف گستر‌ده‌ای از کاربران را راضی نگه داشته و حال و هوای دهه 60 را به‌خوبی برای‌مان تداعی کند. این بازی بخش زیادی از موفقیت خود را مدیون سادگی مراحل و صداگذاری عالی است. البته اگر گیمری حرفه‌ای باشید و به انجام مراحل بازی‌هایی مانند آسفالت و چالش‌های نفس‌گیر بازی‌های سبک مسابقه‌ای عادت دارید، بعید می‌دانیم این بازی زمان زیادی روی اسمارت‌فون شما باقی بماند…
نکات مثبت:
- موسیقی و صداگذاری مناسب
- تنوع و شخصی‌سازی خوب
- فانتزی و نوستالژیک بودن بازی
نکات منفی:
- کند بودن بازی
- دقت کم به جزییات واقعی هنگام رانندگی
«کاملا ماشین لیز خورده و انگار که اصلا چرخی در زیر اتومبیل وجود ندارد و سوار یک سورتمه روی یخ شده‌اید!»
دوست عزیز بازی آرکید هست. نباید شبیه به واقعیت باشه.