چگونه زیر آسمان پرستاره عکس‌های رویایی بگیریم؟

آسمان شب بی‌نهایت زیباست! اگر به‌ جای کاملا تاریکی بروید و چشم به آسمان بدوزید، می‌توانید هزاران نقطه نورانی کوچک را ببینید. هریک از این نقاط نورانی یک ستاره یا کهکشانی با قدمت میلیون‌ها سال هستند. آسمان شب سوژه بسیار خوبی برای عکاسی است؛ با قرار دادن سرعت شاتر روی زمان‌های طولانی‌تر، دوربین می‌تواند نور بیشتری نسبت به چشم انسان دریافت کند و منظره زیباتری ثبت نماید. در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا نحوه عکاسی از آسمان پرستاره را یاد بگیرید.

چه چیزی باعث زیبا شدن عکس آسمان شب می‌شود؟

بهترین عکس‌ها از آسمان شب، هزاران ستاره کوچک را نشان می‌دهند که احساس بودن در یک جهان بی‌کران را به انسان منتقل می‌کنند.

در این عکس‌ها باید منظره‌ای از زمین هم باشد، در غیر این صورت در بهترین حالت، نتیجه کار مشابه تصاویر علمی ناسا یا رندرهای کامپیوتری خواهد بود.

در عکس‌های خوب از آسمان پرستاره، معمولا بخشی از منظره به‌صورت پس‌زمینه وجود دارد و پهناوری آسمان در تضاد با یک سوژه نزدیک‌تر به عکاس قرار می‌گیرد.

موارد تکنیکی:

احتمالا در هر جایی از دنیا می‌توانید عکسی از آسمان شب ثبت کنید اما برای به دست آوردن نتایج بهتر باید به یک جای تاریک بروید؛ یک شهر تا فاصله ۳۰ مایلی خود آلودگی نوری تاثیر گذاری را بر کیفیت عکس منتشر می‌کند. عکاسان حرفه‌ای تمایل دارند که برای ثبت تصاویر خود به کوه و بیابان بروند. احتمالا بهترین راه برای یافتن آسمان تاریک، استفاده از نقشه‌های آلودگی نوری Dark Site Finder یا روش‌های مشابه است. در اسکرین شات پایین می‌توانید مشاهده کنید که قسمت بیشتر نیمه شرقی ایالات متحده برای عکاسی شب بسیار نامناسب است اما قسمت‌های میانی و غربی وضعیت بهتری دارند.

اگر نمی‌توانید به یک منطقه تاریک بروید، بهترین کار برای‌تان انتخاب تاریک‌ترین افق است؛ من در یک منطقه با آلودگی نوری زیاد زندگی می‌کنم اما چون این منطقه نزدیک به ساحل است می‌توانم عکس‌های زیبایی از آسمان شب بگیرم؛ مانند عکس پایین که سپیده‌دم شمال را نشان می‌دهد. برای ثبت این عکس، دوربین را به سمت دریا گرفتم.

برای عکاسی در آسمان شب باید یک سری تنظیمات را انجام دهید؛ باید نور کافی به دوربین برسد بدون آن که حرکت یا نوسان نور ستاره‌ها باعث تاثیر منفی بر کیفیت عکس شود؛ به این معنی که  اپرچر (گشودگی دیافراگم ) را در بازترین حالت ممکن قرار دهید و عدد ISO را هم در بالاترین مقدار تنظیم کنید تا عکس‌های واضح بگیرید. برای اغلب دوربین‌ها بالاترین میزان ISO در حدود ۱۶۰۰ است اما در دوربین‌های حرفه‌ای می‌توانید این عدد را تا ۳۲۰۰ یا ۶۴۰۰ بالا ببرید در حالی که بالاترین مقدار ISO در دوربین‌های قدیمی احتمالا تا حدود ۸۰۰ است.

تنظیم سرعت شاتر برای عکس‌برداری از آسمان شب، کمی پیچیده‌تر است و به فاصله کانونی مورد استفاده بستگی دارد. از آنجایی که ستارگان حرکت می‌کنند، اگر شاتر را برای زمان طولانی باز بگذارید، در عکس لکه ایجاد می‌شود و به‌جای ثبت تصاویر واضح از ستاره‌ها، لکه‌هایی مانند تصویر زیر ثبت خواهد شد.

قانون ۵۰۰، راهنمایی است برای حداکثر اندازه سرعت شاتر که می‌توانید در یک فاصله کانونی مشخص استفاده کنید. استفاده از این قانون فقط چند ثانیه طول می‌کشد، کافی است که عدد ۵۰۰ را بر فاصله کانونی لنز  تقسیم کنید، برای مثال اگر با یک لنز ۲۰ میلی‌متری عکاسی می‌کنید حداکثر سرعت شاتر برای این که رد حرکت ستاره‌ها مشخص نشود برابر با ۲۵ ثانیه است.

چند استثنا هم در قانون ۵۰۰ وجود دارد؛ اگر از دوربینی با سنسور کراپ استفاده می‌کنید، باید از فاصله کانونی معادل فول فریم آن برای محاسبه استفاده کنید؛ به عبارت دیگر، فاصله کانونی را ابتدا در ۱/۵ ضرب و سپس ۵۰۰ را بر عدد حاصله تقسیم کنید. قانون ۵۰۰ درباره دوربین‌های با رزولوشن فوق‌العاده بالا هم صدق نمی‌کند؛ اگر از دوربینی با سنسور دارای رزولوشن بسیار بالا استفاده می‌کنید باید به جای ۵۰۰ از عدد ۳۰۰ یا کمی بیشتر استفاده کنید تا نتیجه درست حاصل شود.

کمی تمرین و آزمون و خطا این موضوع را مشخص می‌کند که با فاصله کانونی کوتاه‌تر می‌توان از زمان شاتر طولانی‌تری استفاده کرد. در فاصله کانونی ۱۷ میلی‌متر، رد حرکت ستاره‌ها پس از ۳۰ ثانیه آشکار می‌شود، در حالی که این زمان برای فاصله کانونی ۵۰ میلی‌متر، برابر با ۱۰ ثانیه است.

یک دلیل هم برای استفاده از لنزهای با زاویه دید گسترده وجود دارد: منظره‌های زیباتری ثبت می‌شوند و نشان دادن تضاد بین نماهای نزدیک و ستاره‌ها آسان‌تر است. از آنجایی که درباره سرعت‌های شاتر بالای ده‌ها ثانیه صحبت می‌کنیم، بدون تردید یک سه پایه دوربین پایدار و بدون لرزش یکی از لوازم اصلی عکاسی است و هیچ‌وقت نمی‌توانید با در دست گرفتن دوربین، از ستاره‌ها عکس‌برداری نمایید؛ همچنین فشردن شاتر هم ممکن است موجب لرزش دوربین و خراب شدن عکس شود، بنابراین بهتر است که از ریموت کنترل یا تایمر ۲ ثانیه‌ای دوربین  استفاده کنید.

فوکوس اتوماتیک در تاریکی شب به خوبی کار نمی‌کند و بهتر است که از فوکوس دستی استفاده کنید؛ اگر دوربین شما نمایش زنده (live view) دارد، از آن برای زوم کردن روی ستاره‌ها کمک بگیرید، سپس لنز را با فوکوس دستی تنظیم کنید تا جایی که ستاره‌ها را به صورت واضح ببینید.

برای عکاسی از آسمان شب، استفاده از فرمت غیرفشرده RAW ضروری است، لازم است تا حد ممکن اطلاعات بیشتری در عکس ذخیره شود.

همان‌طور که ملاحظه کردید عکاسی از ستاره‌ها بسیار تکنیکی است اما این موضوع به معنای دشواری این کار نیست؛ فقط بیرون بروید، دستورالعمل‌های بالا را به کار بگیرید و نتیجه کار را ببینید؛ در اولین تجربه خودتان انتظار نتایج خیره‌ کننده نداشته باشید اما آماده باشید که از اشتباهات خودتان درس بگیرید.

سایر نکات و ترفندها:

یکی از رازهای مهم عکاسی از آسمان، پردازش‌ بعد از ثبت تصویر است. نرم‌افزارهایی مانند فتوشاپ، Lightroom، یا هر نرم‌افزاری را که برای  ویرایش عکس دارید اجرا کنید و از ابزارهای آن برای تنظیم مواردی از قبیل جزئیات سایه، های‌لایت، کنتراست و اکسپوژر (نوردهی) استفاده کنید؛ همچنین رنگ‌ها را از طریق زیاد کردن اشباع (saturation) و بازی با  گزینه تعادل نور سفید (white balance) به صورت دقیق تنظیم کنید. تا جایی این کارها را ادامه دهید که عکس شما خوب به نظر برسد. یکی از عکس‌های من را ببینید:

و یک عکس دیگر:

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، ویرایش و پردازش عکس، نتایج خوبی به همراه دارد.

این نکات را را هم به یاد داشته باشید:

• ماه واقعا آسمان را روشن می‌کند، اگر می‌خواهید فقط از ستاره‌ها عکس بگیرید سعی کنید به جایی بروید که ماه نباشد، در غیر این صورت، نور ماه با عکس شما تداخل خواهد داشت.
• خورشید، حتی پس از غروب هم روی منظره آسمان شب تاثیر گذار است، منتظر بمانید تا شفق نجومی به پایان برسد و خورشید تا جایی پایین برود که نورش بر مکانی که آن‌جا هستید تاثیر نداشته باشد. می‌توانید زمان شفق‌ها را از سایت TimeAndDate.com پیدا کنید.
• واضح است و حتما می‌دانید؛ اما یادآوری می‌کنیم که بهترین هوا برای عکاسی آسمان شب، یک هوای صاف و بدون ابر است، در هوای ابری چیز زیادی دیده نخواهد شد.
• برای عکاسی از یک صورت فلکی خاص، از یک اپلیکیشن برای پیدا کردن آن کمک بگیرید؛ من Sky Guide را برای iOS و Sky Map را برای اندروید پیشنهاد می‌کنم.
• هنگامی که می‌خواهید برای عکاسی شبانه بیرون بروید هدلایت (چراغ پیشانی) با خودتان ببرید، استفاده از آن خیلی راحت‌تر از نور فلاش موبایل است.

من عکاسی از آسمان شب را دوست دارم، این کار آرامش خاصی به همراه دارد چون سوژه‌ عکاسی حرکت نمی‌کند و هیچ نگرانی بابت از دست رفتن فرصت وجود ندارد. شما هم نظرات و دیدگاه‌های خودتان را با ما و سایر مخاطبان آی‌تی‌رسان در میان بگذارید.