ضرب‌المثلی می‌گوید: هرگز نگو هرگز. توماس ادیسون هم یک مخترع بزرگ و هم پیشگوی حیرت‌انگیزی بود. اما هیچ‌کس (هر چقدر هم که باهوش باشد) از آینده چیزی نمی‌داند. این موضوع درباره ادیسون هم صادق بود. در سال 1894 ادیسون پیش‌بینی کرد که تماس‌های تلفنی فراآتلانتیک (بین اقیانوس اطلس) غیرممکن خواهد بود. اما سی سال بعد یعنی در سال ۱۹۲۷ که این تماس برقرار شد، مشخص گردید که شک و تردیدهای ادیسون درست نبوده است.
ادیسون در تگزاس طی مصاحبه‌ای با روزنامه Galveston Daily News که تاریخ 28 اکتبر 1894 به چاپ رسید، تردید خود را در این مورد به‌نحوی پیچیده توضیح داده و گفته بود که برای این کار نیاز به نوعی کابل خاص است:
من فکر نمی‌کنم ما قادر به ساخت تلفنی برای ایجاد تماس بین اقیانوس اطلس باشیم، این کار به علت الکتریکی شدن پوشش گوتا پرچا (نوعی ماده صمغی) روی کابل‌ها امکان‌پذیر نیست. هر ماده‌ای تا اندازه‌ای قدرت الکتریکی کردن دارد، بنابراین مشکل را نمی‌توان با کنار گذاشتن آنچه که در حال حاضر استفاده می‌شود، حل کرد. برای مثال بین Valencia و Hart’s Content، صدها تُن از گوتا پرچا بر روی کابل‌ها، به‌کار رفته است. هر جز آن باید قبل از ارسال سیگنال الکتریکی شود و زمانی‌که جریان برق در Valencia قطع شود، این جریان بعد از یک مدت زمان طولانی به سمت Heart’s Content ادامه خواهد یافت. جریان در سرتاسر مسیر با امواج صوتی تداخل می‌کند. حتی در عمل تلگراف زدن هم هیچ وقفه واقعی بین جریان‌ها وجود ندارد و فقط 10 تا 12 موج صوتی در هر ثانیه وجود دارد. در تلفن زدن، حدود 2 تا 3 هزار وقفه در مدت زمان مشابه وجود خواهد داشت. تنها راه غلبه بر این مشکل، استفاده از روش دیگری است که مواد پوششی روی کابل را تحت تاثیر قرار ندهد.
اولین تماس تلفنی فراآتلانتیک در تاریخ 27 ژانویه 1927 بین لندن و نیویورک اتفاق افتاد. هر چند کیفیت آن بسیار پایین بود، اما مهم این بود که کار می‌کرد. تماس مذکور از طریق امواج رادیویی محقق شد و نیازی به کابل بلندی در طول اقیانوس اطلس نداشت.
تماس تلفنی بین W.S. Gifford مدیر شرکت AT&T در نیویورک و Evelyn P. Murray رییس کل اداره پست لندن برقرار گردید. Gifford گفتگو را با یک بیانیه از قبل آماده شده شروع کرد:
امروز شاهد نتیجه سال‌ها تحقیق و تجربه هستیم. ما مسیر تلفنی را برای صحبت کردن بین نیویورک و لندن باز می‌کنیم. این کار باعث خواهد شد تا مردمان این دو شهر از فاصله‌های دور، نظرات خود را با یکدیگر تبادل کنند، گویی که تماس آن‌ها چهره به چهره بوده است. هیچ کس نمی‌تواند اهمیت نهایی این کار عظیم را پیش‌بینی کند.
مستند جالبی در همین رابطه با عنوان Speaking From America به کارگردانی Humphrey Jennings در سال 1938 ساخته شد که چگونگی برقرای این تماس‌ها بین اروپا و آمریکا را به نمایش می‌گذاشت.
ادیسون در سال 1931، تنها چند سال بعد از اولین تماس فراآتلانتیک مُرد. هرچند او در اختراع این تکنولوژی مشارکت نداشت، اما چیزی که وی به‌دنبال آن بود بسیار جاه طلبانه‌تر از این چیزها بود: ساخت تلفنی برای صحبت کردن با ارواح! باور کنید…
