اگر اخبار دنیای فناوری اطلاعات را در چند هفته گذشته دنبال کرده باشید، مطمئنا خبر مربوط به شکایت کمیسیون اروپا از گوگل به علت موارد مختلفی از جمله نقض قوانین رقابتی و در نهایت جریمه 5 میلیارد دلاری شرکت به گوشتان خورده است. فراتر از این جریمه، حال گوگل باید برخی از سیاست‌های خود را در قبال شرکت‌ها تغییر دهد و مطمئنا این تغییرات عواقبی را نیز در پی خواهد داشت.
برخی اعتقاد دارند گوگل فراتر از قانون است. البته با توجه به نقش این شرکت در حوزه فناوری و همچنین ارتشی از وکلای حرفه‌ای و کاربلد این ادعا چندان هم بی‌مورد نیست؛ بعلاوه این شرکت به سازمان خاصی پاسخگو نیست. با این وجود کمیسیون اروپا توانسته مچ رقیب را به خوبی بخواباند. حالا گوگل باید ضمن مواجهه با غرور خدشه‌دار شده خود، برخی تغییرات را نیز در اصول کاری شرکت به وجود آورد.
به این شرکت گفته شده است که باید در قراردادهای توافق‌نامه توزیع نرم‌افزارهای موبایلی (MADA) که شرایط بین این شرکت و تولیدکنندگان را مشخص می‌کند، تجدید نظر کند. بر اساس همین قرارداد است که مرورگر کروم باید بر روی اندروید به صورت پیش‌فرض نصب باشد و موتور جستجوی گوگل نیز به عنوان موتور جستجوی پیش‌فرض کاربر تنظیم شود. کمیسیون اروپا به گوگل اتهام زده است که از پلت‌فرم‌های خود برای تاکید بیش از حد بر روی محصولات خود استفاده می‌کند.
دومین مورد مناقشه‌ای بین گوگل و کمیسیون اروپا مربوط به تصمیم شرکت مبنی بر جلوگیری تولیدکننده‌ها از فروش اسمارت‌فون‌هایی با سیستم عامل اندروید که با نسخه خود شرکت تفاوت دارند، می‌شود. این توافق‌نامه نیز تحت عنوان anti-fragmentation agreement می‌تواند بازبینی شود.
در خصوص مورد آخر شکایت باید منتظر گزارش کمیسیون و نتیجه تحقیقات آنها در مورد سو استفاده از نفوذ گوگل بر بازار آنلاین باشیم. به عبارت دیگر می‌توان گفت گوگل به شدت تحت نظر کمیسیون قرار دارد.
آیا پایان دوره اندروید رایگان فرا رسیده است؟
به نظر می‌رسد به پایان دوره‌ای نزدیک می‌شویم که در آن تولیدکنندگان بهای استفاده رایگان ما از اندروید را می‌پرداختند. برای درک بهتر از این موضع کمی به عقب بر می‌گردیم تا نکاتی در خصوص نحوه درآمدزایی شرکت‌ها را بررسی کنیم. به طور کلی باید گفت اندروید و سرویس‌های مختلف گوگل رایگان نیستند. گوگل به لطف استفاده از داده‌های کاربران درآمد زیادی از تبلیغات کسب می‌کند. در واقع کاربر بهای استفاده از اندروید را نه با پول بلکه با ارایه اطلاعات در مورد رفتار خود می‌پردازد. گفته مشهوری در این زمینه وجود دارد که بیان می‌کند اگر پولی نمی‌پردازید پس خود شما یک محصول هستید.
پس در نتیجه هر چقدر اطلاعات شرکت‌ها در زمینه رفتار شما بیشتر باشد، بهتر و هدف‌مندتر می‌تواند تبلیغات را به کاربران عرضه کند. در این زمینه گوگل با بررسی داده‌های کاربران پروفایل‌هایی عظیم از علاقه‌مندی آنها درست کرده است. این شرکت با استفاده از موتور جستجوی خود کلمات کلیدی مورد علاقه شما را جمع‌آوری می‌کند و با استفاده از نقشه‌ها، مکان‌ها و حتی رستوران‌های مورد علاقه شما را کشف و ضبط می‌کند. گوگل در سال‌های اخیر به قدری هوشمندانه عمل کرده است که با ارایه سرویس‌های گوناگون بتواند هر چه بیشتر از علاقه‌مندی‌های کاربران مختلف اطلاعات جمع‌آوری نماید و در راستای هدف‌مندتر کردن تبلیغات از آنها استفاده کند.
با استفاده از این روش است که گوگل درآمد کلانی را به دست می‌آورد. به همین خاطر است که Thomas Vinje، از وکلای حقوق معنوی در بروکسل، بیان کرده که با این درآمدهای هنگفت، گوگل نیازی به سودآورتر کردن اندروید ندارد. پس پیش‌فرض نبود بسیاری از سرویس‌های این شرکت و اجازه به کاربران برای دانلود برنامه‌های مشابه، ضمن کاهش اطلاعات گوگل، از تمرکز آنها بر روی اطلاعات کلی که از سرویس‌های مختلف به دست می‌آورند نیز کاسته می‌شود.
به همین دلیل است که اگر گوگل بخواهد در راستای درخواست‌های کمیسیون اروپا حرکت کند، با کسری درآمد مواجه خواهد شد و برای جبران این کسری امکان دارد از تولیدکنندگان مبلغ بیشتری را مطالبه کند. در این صورت به حتم شاهد بی‌میلی تولیدکنندگان برای استفاده از اندروید و ضرورتا تولید سیستم عامل‌های مختلف توسط شرکت‌ها برای محصولات خانگی خود خواهیم بود. چیزی که گوگل اصلا حاضر به انجام ریسک در مورد آن نیست. پس مدیران این شرکت باید به دنبال راه‌حلی دیگر باشند. اما در صورتی که راه‌حلی وجود نداشته باشد، تولیدکنندگان نیز برای دریافت این هزینه‌های اضافی مجبور به مراجعه به کاربران خود و افزودن هزینه‌های آنان خواهند شد.
با توجه به مطالب گفته شده، آیا می‌توان ادعا کرد که دوره استفاده رایگان از اندروید برای کاربران به پایان رسیده است؟
