تصور اولیه همگی ما از گرانش چیزی است که موجب می‌شود سیب روی درخت بر روی سر ما سقوط کند و یا همان چیزی است که سبب شده تا در فضا معلق نباشیم. با این حال نباید گرانش را تنها محدود به زمان و فضای اطراف خودمان بدانیم. مطالعات پیرامون گرانش به همین چیزهایی که فکر می‌کنیم محدود نبوده است؛ زیرا دانشمندان بر این باورند که به احتمال فراوان، امواج گرانشی قادر به انتقال اطلاعات هستند.
این شاید شبیه به چیزی مانند فیلم علمی-تخلی B باشد اما حرکت (خصوصا از نوع شتاب‌دار آن) می‌تواند به صورت یک موج از پهنه فضا-زمان بگذرد؛ تقریبا شبیه به امواج الکترومغناطیس. ما این امواج را با نام امواج گرانشی می‌شناسیم که همانند امواج الکترومغناطیس، می‌توانیم از آن‌ها برای رمزگذاری و انتقال اطلاعات در فواصل دور خارج از فضا استفاده کنیم. این احتمال بالاست که چنین چیزی توسط ریاضی‌دانان دانشگاه‌هایی هم‌چون RUDN در کشور روسیه تایید شود.
این تئوری بر پایه این است که چگونه امواج گرانشی بر پایه مفاهیمی انتزاعی از ریاضی توصیف می‌شوند. هر چند که از نظر ریاضی بیان این مفاهیم سخت است اما در مخلص کلام، این امکان وجود دارد که بتوان هرگونه اطلاعاتی را در این نوع امواج رمزگذاری کرد؛ مشابه آن‌چه که امروزه بر روی امواج الکترومغناطیس، به منظور حمل سیگنال‌های رادیویی استفاده می‌شود. این مسئله می‌تواند مفاهیم و البته پیامدهای عملی مهمی در زمینه علوم فضایی و اکتشاف داشته باشد.
تمام روش‌های بی‌سیم ارتباطات در طول زمان و به موجب فاصله با افت و نزول روبرو می‌شوند. این امر به ویژه در فضاهای خارج از جو، حادتر است؛ چرا که در آن نواحی، سیگنال‌ها باید در فاصله‌های طولانی بین ماهواره‌ها و ایستگاه‌ها حرکت کنند. امواج گرانشی برخلاف امواج مغناطیسی با سرعت ثابت نور حرکت کرده و به طور قابل ملاحظه تحت تاثیر گرانش اجرام عظیم آسمانی قرار نمی‌گیرند. با این همه زود است که بخواهیم به انتقال سریع داده‌ها در فضاهای خارجی نزدیک جو فکر کنیم، اما این مطالعات قطعا درهای بیش‌تری را بر روی نسل‌های بعدی ارتباطات در آینده باز خواهند کرد.
