در طی سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم در رابطه با برخی از تسلیحات مورد استفاده توسط طرفین درگیر، اسطوره‌سازی‌های بسیاری انجام گرفت و درباره توانایی‌ها و قدرت نابودگری آنها داستان‌ها و ادعا‌های بسیاری مطرح گشت. در این بین ماجراهای شرح داده شده از ارتش قدرتمند و پیشرفته آلمان، بیش از همه بود. از نبردناو عظیم بیسمارک گرفته تا موشک‌های هراسناک V-2، همگی قدرت مهندسی و تسلیحاتی آلمان را تا فراز ابر‌ها بالا برده است. اما آیا این سلاح‌ها آنطور که گفته می‌شود، موثر بوده‌اند؟
به تازگی ویدیوی در کانال Military History Visualized در مورد تانک مشهور تایگر (به معنای ببر) منتشر شده است. این تانک سنگین آلمانی با نام کامل Panzerkampfwagen VI Tiger طی جنگ جهانی دوم و در مناطقی در غرب، شرق و شمال آفریقا خدمت کرده است. نسخه نهایی این تانک عظیم‌الجثه 54 تن وزن و برای هدایت و آتش نیاز به پنج خدمه داشت و مجهز به یک توپ ضد‌تانک 88 میلیمتری متحرک بود. اولین بار از تانک تایگر در سال 1942 به منظور دستیابی به برتری زرهی در پیشروی‌های سریع در میدان نبرد استفاده شد. این تانک‌ها قادر بودند تا دامنه وسیعی دشمن را هدف قرار داده و منهدم کنند، بدون آنکه در معرض تیررس سلاح‌های ضد تانک ارتش متفقین قرار داشته باشند.
در حقیقت از تانک تایگر به عنوان یکی از قابل احترام‌ترین شاهکار‌های مهندسی نظامی و البته مرگبار‌ترین تانک‌های تاریخ نام می‌برند. تاکنون چندین فیلم با الهام از قدرت و توانایی‌هایی فوق‌العاده تایگر بر روی پرده سینما رفته است. هرچند تایگر در برخی قسمت‌ها از جمله محفظه تانک دارای برخی اشکالات بود، با این حال نسبت به ساختار و تجهیزات جنگی که داشت و با مقایسه با دیگر تانک‌های مشابه هم‌دوره، به وضوح کارایی بالای آن به چشم می‌خورد. تایگر به گواه تاریخ در نبرد‌های بسیار زیادی به پیروزی رسیده است. بر خلاف دیگر تانک‌ها، که به صورت گروهی زیر نظر تانک فرماندهی عمل می‌کنند، مستقل و هر تانک دارای فرماندهی ارشد بود.
با آنکه هر گردان تانک شامل 45 تایگر دیگر می‌شد، ولی این وضعیت علاوه بر امکان اقدام هماهنگ با دیگر تانک‌ها به فرمانده هر تانک اختیار اقدام مستقل از گردان را نیز می‌داد که در بیشتر موارد این آزادی عمل سبب موفقیت‌های شگفت انگیز و جلوگیری از غافل‌گیری گردان زرهی در میدان نبرد می‌گشت.
اگر بخواهیم یک مقایسه برای نمایش ساده قدرت نظامی‌ـ‌تهاجمی تانک تایگر انجام دهیم کافی است اشاره‌ای کنیم که به طور میانگین هر تانک تایگر پیش از منهدم شدن توانسته بود 11.52 عدد تانک دشمن را در میدان نبرد نابود کند! شاید بزرگ‌ترین دشمن تایگر، که سبب نابودی بسیاری از آنها خارج از میدان نبرد شد، هرج و مرج و عدم نگهداری مناسب و ناپایداری مکانیکی تانک بود. با این حال حتی اگر این آمار را هم در محاسبات وارد کنیم باز هم هر تانک تایگر پیش از نابود شدن توانسته بود 5.25 تانک دشمن را منهدم سازد.
براساس توضیحات ویدیوی منتشر شده، یکی دیگر از معیار‌های بررسی میزان اثربخشی تایگر، به ترس و وحشتی که در میان نیرو‌های متفقین ایجاد کرده بود، بر می‌گردد. متفقین به گردان‌های تایگر توجه ویژه‌ای داشتند و زمان و هزینه بسیاری را صرف ردیابی و مانیتور آنها می‌کردند. گلوله‌های تانک تایگر به راحتی قادر به نفوذ در زره تانک‌های متفقین بودند و نیرو‌های آمریکایی و انگلیسی برای کاهش تلفات‌شان و بالا بردن شانس زنده ماندن در اغلب مواقع مجبور می‌شدند با کمک پشتیبانی هوایی و توپ‌خانه، نیروی زمینی و زرهی خود را روانه میدان نبرد و رویارویی با تایگر نمایند.
یکی از مشکلات عمده تایگر‌ها، هزینه تمام شده زیاد ساخت و نگهداری از آنها بود. هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ تامین منابع مواد ساخت، آلمانی‌ها دچار مشکل بودند. به همین علت هرچه که دامنه جنگ گسترده‌تر و آتش نبرد داغ‌تر می‌شد، آنها نیز کمتر از قدرت آتش تایگر بهره‌مند می‌شدند به طوری که در اواخر جنگ در این زمینه با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو بودند. آنها می‌توانستند با هزینه یک تانک تایگر چندین تانک ارزان‌تر و البته ضعیف‌تر تولید نمایند ولی مهندسان آلمانی هرگز راضی به ساخت یک محصول بی‌کیفیت نبودند! کافی است بدانید فولاد به کار رفته در یک تانک تایگر برای ساخت 21 عراده توپ 105 میلیمتری هوتزر کفایت می‌کرد!
