اگر رویداد اخیر اپل که همین چند روز پیش برگزار شد را دیده باشید، می‌دانید که اپل در این رویداد گرچه سخت‌افزار جدیدی را معرفی نکرد (البته اگر اپل کارت یا همان کارت بانکی فیزیکی اپل را سخت‌افزار حساب نکنیم)؛ در عوض آن‌چه اپل معرفی نمود، مجموعه‌ای از سرویس‌های مبتنی بر حق اشتراک بود که هر کدام ویژگی‌های منحصر به فرد خودشان را دارند.
یکی از این سرویس‌ها اپل TV پلاس بود که در کنار داشتن تمامی امکانات اپل TV، در قبال پرداخت یک اشتراک ماهیانه برنامه‌های اختصاصی و منحصر به فردی را در اختیار کاربران می‌گذارد. البته اپل برای این سرویس با بازیگرها و کارگردان‌ها و اشخاص مهم و حرفه‌ای فراوانی در حیطه برنامه‌های تلویزیونی قرارداد بسته است که از بین آن‌ها می‌توان به اپرا وینفری، کریس ایوانز، استیون اسپیلبرگ، جنیفر آنیستن و استیو کرل اشاره کرد، ولی با این حال نمی‌توان گفت با وجود نت‌فلیکس، در این مسیر اپل راه ساده‌ای را در پیش خواهد داشت.
به جز این، اپل از سرویس اپل آرکید هم رونمایی کرد که در اصل یک پلتفرم اشتراکی بازی برای آیفون، آیپد و مک است و کاربر می‌تواند با پرداخت اشتراکی ماهیانه، به مجموعه‌ای متنوع از بازی‌های کامپیوتری دسترسی پیدا کند. البته این با سرویس جدید گوگل یا همان استادیا متفاوت است چون استادیا در اصل یک پلتفرم استریم بازی است که کاربر از طریق آن نیازی به دانلود بازی‌ها نخواهد داشت و این امکان را دارد که به طور همزمان بازی را از سرورهای گوگل بر روی دیوایس خود استریم کند (که پیش از این در موردش توضیح دادم).
و البته اپل News پلاس را هم فراموش نکنیم که در اصل همان اپل News است با این تفاوت که کاربران در قبال پرداخت یک اشتراک ماهیانه عضو سرویس اپل News پلاس می‌شوند و در کنار در اختیار داشتن تمام امکانات اپل News، به مجموعه‌ای از مجلات و روزنامه‌های ویژه هم دسترسی پیدا می‌کنند و می‌توانند به صورت آفلاین نیز به مطالعه آن‌ها بپردازند.
همه این‌ها را گفتم تا به یک نکته برسم و آن هم این‌که سرویس‌های اشتراکی در حال گسترش هستند. اکثر کاربران دنیا همین حالا برای ذخیره اطلاعات خود در حافظه‌های ابری، با پرداخت اشتراک ماهیانه فضای بیشتری برای خودشان خریداری می‌کنند. آن‌ها برای استریم فیلم از سرویس اشتراکی نت‌فلیکس (و امثالش) و برای موسیقی از سرویس اشتراکی اسپاتیفای (و امثالش) استفاده می‌کنند. برخی برای مدیریت پسوردهای خود اشتراک وان پسورد (و امثالش) را خریداری می‌نمایند.
بعید نیست اگر به زودی شبکه‌های اجتماعی هم به این روال بپیوندند. همان‌طور که احتمالا می‌دانید، فیسبوک و برخی دیگر از شبکه‌های اجتماعی محبوب دنیا، این روزها به خاطر مسائلی در رابطه با تبلیغات و حفظ امنیت اطلاعات کاربران با مشکلات فراوانی رو‌به‌رو هستند. این در حالی است که اگر فیسبوک یا توییتر یک سرویس اشتراکی هم در کنار اکانت رایگان خود راه‌اندازی کنند نه تنها می‌توانند با در اختیار گذاشتن امکانات ویژه به مشترکان خود به جذابیت پلتفرم‌شان بیافزایند، بلکه قادر خواهند بود که تا حد زیادی با این مشکلات مقابله کنند و از شیوه کسب درآمد تبلیغاتی تقریبا بی‌نیاز بشوند.
در نهایت این سرویس‌های اشتراکی هستند که به مرور دنیای اینترنت را تحت اختیار خود در می‌آورند، چون هم برای کاربران جذاب‌تر هستند و هم برای شرکت‌های فعال در حیطه وب و فناوری. برای کاربران جذاب هستند چون از این طریق دیگر شرکت‌ها مجبور نیستند اطلاعات کاربران را به شرکت‌های تبلیغاتی بفروشند و از این طریق به کسب درآمد بپردازند، در عوض این پول در قالب حق اشتراک از کاربر اخذ می‌شود و کاربر می‌تواند خیالش راحت باشد که امنیت اطلاعاتش حفظ می‌شود و خبری هم از تبلیغات مزاحم نیست. برای شرکت‌ها هم جذاب هستند چون از کسب درآمد خیال‌شان راحت است و فقط باید به فکر جذب مخاطب اشتراکی بیشتر باشند.
پس تعجبی ندارد اگر در آینده‌ای نزدیک همه چیز در اینترنت اشتراکی بشود. حتی وبلاگ‌ها هم می‌توانند برای خلاص کردن مخاطبان خود از شر تبلیغات فراوان به روند دریافت حق اشتراک روی بیاورند، همان‌طور که همین حالا هم برخی از آن‌ها دست به چنین کاری زده‌اند. شما چطور فکر می‌کنید؟ آیا پرداخت حق اشتراک را به تبلیغات ترجیح می‌دهید؟
