در دنیای حیوانات ثابت شده است که تنها شامپانزه‌ها، مثل ما انسان‌ها، توانایی درک احتمالات را دارند. حالا دانشمندان برای اولین بار کشف کرده‌اند که گونه‌ای از طوطی‌ها هم چنین مهارتی دارد.
در مطالعه جدید، تست‌های انجام‌شده بر روی شش طوطی از خانواده kea نشان می‌دهد که این حیوانات هم می‌توانند احتمالات را بفهمند و براساس آن عمل کنند. این تست‌ها، مشابه نمونه‌هایی هستند که قبلا بر روی انسان‌ها و شامپانزه‌ها انجام شده است.
یافته‌های این تحقیق، اطلاعات بسیار مفیدی را درباره نحوه کار مغز غیرپستاندارن در اختیار ما قرار می‌دهد و می‌تواند به ما را در ساخت سیستم‌های هوش مصنوعی دقیق‌تر کمک کند.
این مطالعه همچنین سرنخ‌های خوبی را درباره این پرسش اساسی به دست می‌دهد که آیا مغز انسان‌ها و حیوانات گرایش به توسعه بخش‌های خاص برای انجام کارهای خاص دارند (دامنه-خاص) یا اینکه از پردازش‌های شناختی یکسان برای انجام هرکاری استفاده می‌کنند (دامنه-عمومی)؟
پژوهشگران در مقاله خود نوشته‌اند: نتایج مطالعه ما، سه نشانه از استنتاج آماری را در طوطی‌های گونه kea نشان داد و این ثابت می‌کند که آن‌ها می‌توانند اطلاعات بخش‌های مختلف مغزشان را برای انجام پیش‌بینی‌ها، با هم ترکیب کنند. این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که استنتاج آماری فقط مختص به شامپانزه‌ها نیست و جنبه‌هایی از تفکر دامنه-عمومی می‌تواند در مغزهایی با ساختار متفاوت از مغز پستاندارن توسعه و تکامل یابد.
تیم تحقیق برای اثبات این موضوع، ابتدا شش طوطی kea را آموزش دادند که در صورت انتخاب مهره سیاه، پاداش بگیرند و اگر مهره نارنجی را انتخاب کردند، هیچ پاداشی دریافت نکنند.
آن‌ها سپس دو جعبه شفاف را با نسبت‌های مختلفی از مهره سیاه و نارنجی پر کردند و در جلوی طوطی‌ها، مهره‌ها را بدون مشخص شدن رنگ‌شان، از داخل جعبه‌ها برداشتند و داخل مشت‌شان مخفی کردند. سپس از پرنده‌ها خواستند که از بین دست‌های بسته، یکی را انتخاب کنند.
طوطی‌ها ترجیح دادند دستی را انتخاب کنند که مهره داخل‌اش، از جعبه‌ای برداشته شده بود که مهره سیاه بیشتری نسبت به مهره نارنجی داشت؛ به عبارتی، جعبه‌ای که بیشترین احتمال گرفتن پاداش را داشت. ضمن اینکه با تغییر نسبت مهره‌های داخل جهبه‌ها، رفتار طوطی‌ها نیز مطابق آن تغییر کرد.
این تست‌ها، در مجموع، نشان می‌دهند که طوطی‌های kea، احتمالات را به خوبی می‌فهمند و مغز آن‌ها پردازش‌های شناختی پیچیده‌ای را برای استنتاج آماری انجام می‌دهد.
در گذشته، تست‌های مشابهی بر روی بچه‌های انسان و شامپانزه‌ها صورت گرفته و همه شواهد حکایت از آن دارند که طوطی‌ها نیز دارای توانایی‌های ذهنی مشابه آن‌ها هستند. البته ما نیاز به تحقیقات بیشتری برای دانستن اینکه مغز این طوطی‌ها چگونه این احتمالات را پردازش می‌کند داریم؛ اما از آنجاییکه گونه انسان و پرندگان، آخرین بار حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش، جد مشترکی داشته‌اند، این توانایی ممکن است بیش از یک بار تکامل یافته باشد.
پژوهشگران در مقاله خود این‌گونه نتیجه‌گیری کرده‌اند که: مطالعه ما نه‌تنها سرنخ‌هایی را درباره چگونگی تکامل هوش در انسان‌ها و حیوانات به دست می‌دهد، بلکه همچنین ایده‌های خوبی را درباره ساخت پردازشگرهای مصنوعی دامنه-عمومی در اختیار ما قرار می‌دهد.
این تحقیق در مجله Nature Communications چاپ شده است.
