چرا علیرغم تمایل مردم تعداد گوشی‌های مجهز به باتری قابل تعویض رو به کاهش است؟

در گذشته گوشی‌‌های تلفن‌همراه دارای ویژگی‌های مطلوبی نظیر جک هدفون، درگاه کارت حافظه و باتری‌های قابل تعویض بودند. در آن مقطع زمانی کمتر شخصی تصور می‌کرد که دوره این امکانات مفید در روز 24 فوریه سال 2014 به پایان می‌رسد. در گذشته سامسونگ ضمن برگزاری رویدادی در شهر بارسلونا از اسمارت‌فون گلکسی S5 رونمایی کرد. اما این محصول با یک مشکل مهم یعنی بدنه پلاستیکی دست‌به‌گریبان بود. این پدیده موجب اعتراض کاربران شد و سامسونگ نیز به شکایت مخاطبان خود توجه کرد. 1سال بعد غول کره‌ای از پرچم‌دار گلکسی S6 با بدنه فلزی و شیشه‌ای یکپارچه و بی‌نظیر رونمایی کرد. الگوی طراحی این محصول با موفقیت و استقبال چشمگیری مواجه شد؛ به‌گونه‌ای که حتی امروز نیز شاهد به‌کارگیری جنبه‌هایی از این طراحی در پرچم‌داران سری گلکسی S20 هستیم. اسمارت‌فون گلکسی S6 و مدل‌های جانشین آن باعث شدند تا سامسونگ از یک کمپانی عقب‌مانده در زمینه طراحی به یک برند پیشرو در بازار تبدیل شود. اگرچه در این میان سامسونگ وادار به حذف برخی ویژگی‌های محبوب برای اکثریت کاربران شد.

امروزه بسیاری از تولیدکنندگان تلفن‌همراه اقدام به حذف شیار کارت حافظه و جک صوتی هدفون از محصولات خود نموده‌اند. همچنین اکنون مدت‌هاست که تقریبا تمامی این شرکت‌ها از به‌کارگیری باتری‌های قابل تعویض صرفنظر کرده‌اند.

گوشی‌های مجهز به باتری قابل تعویض: گجت‌هایی منسوخ و در عین‌حال فراموش نشده

اگرچه حذف تدریجی جک صوتی هدفون از گجت‌ها انتقادات و دفاعیات شدیدی را به‌دنبال داشته است؛ اما باتری‌های قابل تعویض در سکوت خبری کامل از گوشی‌ها کنار گذاشته شدند. علیرغم تلاش‌های شجاعانه ال‌جی، سامسونگ بدون هرگونه تعلل به سراغ حذف این امکانات از محصولات خود رفت. ال‌جی G5 و ال‌جی V20 آخرین هندست‌های شاخص کمپانی با باتری‌های قابل تعویض بودند و در سال 2016 روانه بازار شدند. امروزه بعضا افرادی را مشاهده می‌کنیم که بابت حذف باتری‌های قابل تعویض از گوشی‌ها ابراز تاسف می‌کنند؛ اما این مشخصه از واقعیت صنعت مدرن حذف و به یک پدیده افسانه‌ای تبدیل شده است.

از میان 27 هزار فرد شرکت‌کننده در نظرسنجی با کمال تعجب 27 درصد از آن‌ها اعلام کردند که خواهان به‌کارگیری باتری‌های قابل تعویض در کلیه هندست‌ها هستند. 47 درصد افراد اعلام کردند که این ویژگی مطلوب و در عین‌حال غیرضروری است و تنها 26 درصد افراد برای وجود باتری قابل تعویض در هندست‌ها هیچ اهمیتی قائل نمی‌شوند. نکته جالب‌توجه اینکه نظرات مخاطبان وبسایت Android Authority لزوما انعکاس‌دهنده نظرات کاربران در بازار نخواهد بود. اما تقریبا 75 درصد افراد شرکت‌کننده در نظرسنجی حداقل تا حدودی به باتری‌های قابل تعویض علاقه‌مند هستند. اکنون این پرسش مطرح می‌شود که چرا تولیدکنندگان علیرغم آگاهی از تمایل کاربران به درخواست آن‌ها بی‌توجهی می‌کنند؟ چنان‌چه نمودار سالیانه مربوط به تعداد هندست‌های عرضه شده به بازار با باتری‌های قابل تعویض را ترسیم نمایید؛ در این‌صورت متوجه عدم تقارن محسوس در این حوزه خواهید شد. شیب این نمودار به سمت صفر میل می‌کند؛ اما هرگز به صفر مطلق نخواهد رسید. با هر نوبت عرضه یک اسمارت‌فون جدید با امکانات متفاوت، کاربران احتمالا به خود یادآوری می‌کنند که تولیدکنندگان کماکان قادر به ساخت هندست‌هایی با باتری‌های قابل تعویض خواهند بود (و تولیدکنندگان صرفا مایل به انجام این کار نیستند). موضوع جالب‌توجه اینکه سامسونگ با عرضه گاه و بی‌گاه هندست‌های تجارت‌محور سری Xcover کماکان به پشتیبانی از طرح مفهومی مطلوب کاربران ادامه می‌دهد. بنابراین ریشه اختلافات موجود میان تمایلات مردم و تفکرات کمپانی‌های تولیدکننده چیست؟ اکنون گوشی‌های گرانبهای انگشت‌شماری برای جلب نظر کاربران خاص قابل دسترس هستند. یقینا دانش شرکت‌های چند میلیارد دلاری در مقایسه با وبلاگ‌نویس‌های حوزه فناوری به‌مراتب بیش‌تر است. برای درک نیازمندی‌های کاربران یقینا ابزارهای کارآمدتری نسبت به نظرسنجی توئیتری وجود دارند. آیا این پدیده بدان معناست که افراد به اندازه ادعای خود برای باتری‌های قابل تعویض اهمیت قائل نمی‌شوند؟ پاسخ محتمل‌تر به چنین پرسشی این است که کاربران تنها در صورت ارضای تمامی موارد مدنظر خود به قابلیت تعویض باتری اهمیت خواهند داد. به عبارت دیگر آن‌ها خواهان هندست‌هایی با باتری قابل تعویض، قابلیت مقاومت در برابر آب‌خوردگی، کیفیت ساخت فوق‌العاده، شارژ بی‌سیم، وزن کم و قالب طراحی یکپارچه و جمع‌وجور هستند. طرح چنین درخواست‌هایی از تولیدکنندگان در سال 2014 احتمالا جاه‌طلبانه به‌نظر می‌رسید؛ اما از آن زمان تا به امروز فناوری پیشرفتی چشمگیر را تجربه نموده و مسیری طولانی را پشت سر گذاشته است.

رویکرد صنعتی طی 5 سال گذشته بدین شکل بوده که گوشی‌های پرچم‌دار بایستی دارای طراحی یکپارچه، ساختار پشتی شیشه‌ای و قاب‌های آلومینیومی باشند. این طرح اولیه بسیار موفق بوده و هر ساله موجب فروش صدها میلیون دستگاه گوشی تلفن‌همراه می‌شود. این سبک طراحی احتمالا در سال 2020 نیز کماکان کارآمد بوده و اکثر گوشی‌ها از الگوی طراحی مشابهی بهره خواهند برد. تولیدکنندگان برای متمایز نمودن محصولات خود با تمام قوا تلاش نموده و در این میان گهگاه تولیدات خود را به امکانات زائد و پر زرق‌وبرق تجهیز می‌کنند. اکنون این پرسش مطرح می‌شود که چرا تولیدکنندگان مجددا به سراغ باتری‌های قابل تعویض نمی‌روند؟ این مشخصه برخلاف نمایشگرهای خمیده و فیلترهای رنگی دوربین‌ها حقیقتا مورد توجه طیف قابل‌توجهی از کاربران قرار دارد. در سال 2020 شاهد عرضه هندست‌هایی برای گیمرها، عکاسان، فیلم‌برداران، تدوین‌کنندگان صوتی و علاقه‌مندان به استخراج رمزارزها بودیم. با این‌حال تعداد انگشت‌شماری از هندست‌های گران‌قیمت دارای کلیه امکانات مطلوب کاربران هستند. چرا در عوض وادار نمودن مردم به حمل پاوربانک از باتری‌های قابل تعویض در هندست‌ها استفاده نمی‌شود؟ چرا در عوض کاربران یک باتری اضافی و پایه شارژ را با خود حمل نکنند؟ این قابلیت یقینا طرفداران پروپا قرصی را در بازار خواهد داشت. از نظر شما وجود باتری قابل تعویض در هندست‌ها تا چه اندازه حائز اهمیت است؟ شما برای بهره‌مندی از این قابلیت تا چه اندازه حاضر به صرف هزینه خواهید بود؟

1 در مورد “چرا علیرغم تمایل مردم تعداد گوشی‌های مجهز به باتری قابل تعویض رو به کاهش است؟”

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید
TCH