خشم در سرزمین سوخته (بررسی بازی Rage)

اگر از طرفداران بازی‌های کامپیوتری باشید، به طور حتم نام بازی Rage را شنیده‌اید. با آی تی رسان همراه باشید تا نقد این عنوان منحصر بفرد را خوانده و از مصاحبه جالب با مدیر هنری آن نیز با خبر شوید.

دشمنان به سرعت از حضور گیمر مطلع می‌شوند و شانسی برای پنهان شدن از تیررس آن‌ها وجود ندارد، در ابتدا سلاحی که شبیه بوم‌رنگ است در اختیار بازیکن قرار داده می‌شود تا از طریق آن به شکلی پنهانی به دشمن حمله کند. این سلاح‌ برنده، می‌تواند سر دشمن را از بدن جدا نماید و حتی در جایی پنهان شده و در وقت مناسب به سمت دشمن پرتاب شود، اما این سلاح در عین حال بسیار آسیب‌پذیر بوده و در صورت برخورد با سطوح سخت، در هم می‌شکند.
برخی دشمنان با سلاح‌های خود به سمت گیمر حمله‌ور می‌شوند و برخی دیگر نیز در گوشه‌ای مخفی شده و به سمت سوژه شلیک می‌کنند ضمن اینکه برای نابود کردنشان می‌توان از نارنجک‌های بازی کمک گرفت و دشمنان را به گردی قرمز رنگ تبدیل نمود. فایده دیگر این تاکتیک آن است که مهمات و دیگر تجهیزات دشمن نیز نابود می‌شود.

این سیاره که شباهت زیادی به زمین دارد به نام الهه تاریکی و آشوب (Apophis) نام‌گذاری شده، اما علت این نام‌گذاری صرفا علاقه ستاره‌شناسان به این نام نبوده است. در لحظه‌ای که زمان دقیق آن مشخص نیست، Apophis با زمین برخورد خواهد کرد و آنگاه زمین به صحنه نبردی تمام عیار، مبدل می‌شود.
ساکنین در اتاقک کوچکی به نام Ark، زندانی هستند و راه فراری ندارند. سال‌ها از این ماجرا می‌گذرد و در نهایت بازماندگان موفق می‌شوند که از آن فضای محصور بگریزند، اما پس از گام نهادن بر سطح زمین، آمریکا را مانند بیابانی خشک می‌بینند که در معرض پرتوهای رادیواکتیو قرار گرفته و موجودات جهش یافته ژنتیکی فضای آن را پرکرده‌اند، سارقین در همه جا به چشم می‌خورند و حاکم سخت‌گیر آن نیز علاقه زیادی به بازماندگان Ark دارد. با این حال، در میان این افراد شرور انسان‌های خوبی هم یافت می‌شوند.
لوله‌های زنگ زده و سرهایی که به دار آویخته شده‌اند، همگی نشان از توجه تیم سازنده این بازی به جزئیات دارند.
در جریان بازی، فردی به نام Dan Hagar بازماندگان را از چنگال سارقین نجات داده و آن‌ها را به پایگاهی مخروبه انتقال می‌دهد و از این نقطه به بعد، گیمر به ایفای نقش می‌پردازد. Rage در اصل یک بازی تیراندازی قوی است که مأموریت‌های مختلفی دارد و هر یک نیز در بخش‌های متفاوتی از زمین انجام می‌گیرند، این مأموریت‌ها ابتدا در بخش‌های مسکونی انجام می‌گیرند اما در جریان بازی به بیابان‌های خشک و خالی از سکنه آن هم کشیده می‌شوند. همچون بازی‌های Role Playing (نقش آفرینی)، با ورود ساکنین پایگاه Hagar و به دنبال آن اهالی روستای Outrigger به داستان، بر هیجان بازی افزوده می‌شود. در ادامه گیمر خود را در مرکز شهر بزرگ‌تری به نام Wellspring می‌یابد که در آن یک بنگاه کاریابی در حال تبلیغ خدمات مختلف خود است و در کنار آن نیز یک زمین مسابقه اسب‌دوانی وجود دارد که می‌توان برای کسب امتیاز در یکی از مسابقات آن شرکت کرد. در ادامه لازم است کاربر با ایفای نقش، مأموریت خود را به اتمام برساند که برای انجام این کار باید پیش از جلب توجه سارقین (آن‌ها در بازی ارواح خوانده می‌شوند) به پایگاه Hagar، آن‌ها را از میان بردارد.
در این مأموریت بازیکن سوار بر یک موتور چهارچرخ شده و عازم سفری کوتاه می‌شود و به سمت هتلی در هم ریخته و آشفته که محل اقامت سارقین است پیش می‌رود. علت این در هم ریختگی آن است که هتل، پس از ورود این افراد، به محل انباشته شدن جمجمه‌های خالی و دیگر بقایای ناخوشایند تبدیل شده و نمای روبروی آن نیز در حال سقوط کردن است. در همان ابتدا، تعدادی از این سارقین از پای در می‌آیند، اما اوضاع آن‌گونه که می‌خواهیم پیش نمی‌رود و در نهایت به یک عقب‌نشینی همراه با کشت و کشتار در راهروهای هتل ختم می‌شود و جز چند حرکت خشن، راه دیگری برای حمله به دشمن وجود ندارد. در ادامه، روبات‌های به شکل عنکبوت، چند سلاح نگهبانی، و همچنین خودروهای کنترلی کوچک با قابلیت ایجاد انفجار به مجموعه تجهیزات کاربر اضافه شده و بازی شکل خشن‌تری به خود می‌گیرد. اما این قبیل تغییرات، به شکلی کاملا طبیعی و به صورت تدریجی به سیر بازی افزوده می‌شوند.
فضای بازی محدودیت‌های اندکی دارد، با این حال مشکلاتی را برای گیمر به وجود می‌آورد. صحنه‌های مختلف آن جزئیات زیادی دارند که این مسئله، جهت‌یابی را اندکی دشوار می‌کند، برای نمونه برخی قسمت‌ها توسط دیوارهای نامرئی پوشانده شده‌اند که به هیچ ‌وجه نمی‌توان از آن‌ها بالا رفت. با این حال، باز هم می‌توان در حین پریدن روی سطوح نزدیک به هم، از قسمت‌های برجسته‌ آن‌ها استفاده نمود و بالا رفت. قانون بازی آن است که در این بیابان برهوت، با یک وسیله نقلیه پر سرعت به جنگ با دشمن بروید و در صورتی که هدف موشک، یا سلاح جنگی خاصی قرار گرفتید به سرعت فرار کنید. سارقین در دوردست‌ها، راه را بسته‌اند و هر لحظه احتمال دارد که با موشک‌های خود گیمر را با خاک یکسان کنند و اینجاست که یک سلاح دوربرد واقعا به کار می‌آید.
در اینجا است که زیبایی‌های بازی بیشتر خود را نشان می‌دهند و لایه‌های مختلفی از خاک به اطراف پــاشیــده می‌شوند. ظاهر قدیمی و مخروبه پایگاه‌ها و مخفی‌گاه‌های بازی، در نوع خود بسیار خیره‌کننده هستند، تک‌‌تک صحنه‌ها همراه با جزئیاتشان به تصویر کشیده شده‌اند که این موضوع به خوبی از لوله‌های زنگ زده و سرهایی که به دار آویخته شده‌اند هویدا است. رنگ‌ و سایه‌ها به نحوی نمایان می‌شوند که توهم شدیدی را به کاربر القاء می‌کنند. گرافیک این بازی، بسیار قوی است و کنسول قدرتمندی چون Xbox 360 را نیز به چالش کشید. در برخی صحنه‌ها، پس از آنکه گیمر به سمت دیگری تغییر جهت می‌دهد، تصویر بخش‌های پشت سر آن کمی دیر بارگذاری می‌شوند و اندکی بعد از آنکه کاربر به همان جهت قبلی نگاه می‌کند، تصاویر با سرعت نه چندان خوبی به نمایش در می‌آیند. شکی نیست که در همین لحظه استودیوی سازنده، در حال برطرف ساختن این مشکل است، اما این مسئله و لرزش اندک تصاویر در حین اجرای بازی توسط 360، حاکی از نزدیک شدن آن به روزهای پایانی عمرش می‌باشد.
هنگامی که مأموریت Dan به بخش‌های حساسش نزدیک می‌شود دمو به پایان می‌رسد، اما تا همین جای داستان هم مشخص است که این بازی بسیار مهیج‌تر از دیگر نسخه‌های تیراندازی ساخته شده توسط استودیوی id است. مأموریت‌های مختلف Rage، ابتدا و انتهای مشخصی دارند با این همه، با استفاده از داستان منسجم بازی به یکدیگر مرتبط شده و از طریق تعقیب و گریزهای هولناکی که در داخل بیابان اتفاق می‌افتد، از یکدیگر تفکیک می‌شوند. بازی‌های ساخته شده توسط این کمپانی غالبا مملو از صحنه‌های اکشن هستند و در آن‌ها گیمر، کمتر روی آرامش را می‌بیند، اما در بازی Rage این‌گونه نیست و فرصت‌هایی هرچند کوتاه در اختیار کاربر قرار می‌گیرد تا لحظه‌ای از چنگ دشمن در امان بماند.

پرسش و پاسخ
با Tim Willits
مدیر هنری Rage

Rage نوعی بازی تیراندازی اول شخص (FPS) است که از مأموریت‌های مجزایی تشکیل شده، و هر یک از مراحل آن با دقت نوشته شده است. آیا علت گرایش شرکت‌های سازنده به این‌ نوع بازی‌های تیراندازی، این است که انتخاب دیگری پیش رو ندارند؟
متأسفانه این‌گونه است، اما شخصا فکر نمی‌کنم که نبود انتخاب‌های دیگر باعث رونق یافتن یک گزینه مشخص شود. نکته مهم در مورد بازی‌هایی چونCall of Duty آن است که ورود به آن بسیار ساده بوده و همه بخش‌های آن به خوبی به نمایش در آمده‌اند. Rage هم در نوع خود بازی بزرگی محسوب می‌شود، اما در ابتدای امر، دسترسی به بخش‌های مختلف آن اندکی دشوار است و تیم سازنده تمام توان خود را برای برطرف ساختن این مشکل به کار می‌گیرد. در ساعات اولیه، گیمر با کمک بازی به سمت هدف بعدی خود هدایت می‌شود، به عنوان مثال تنها یک مقصد برای وی وجود دارد و یا اینکه تنها یک نفر در فضای بازی به چشم می‌خورد تا گیمر دچار سردرگمی نشود. اگر قرار بود تعداد اشخاص حاضر در شهر Wellspring زیاد باشد، قدرت گیمر به کلی از بین می‌رفت و نهایتا بازی بخش اعظمی از طرفداران خود را از دست می‌داد. سرزمین خشک و بی آب و علف داستان، کاملا سر راست بوده و امکان گم شدن گیمر در آن به هیچ وجه وجود ندارد، اما زمانی که کار ساخت این بازی را شروع کردیم، برای هدایت کاربر به سمت مسیر بعدی‌اش از یک قطب‌نما در صفحه نمایشگر استفاده شد، اما هیچ‌یک از گیمرها موفق به یافتن مسیر نشدند، سپس تصمیم گرفتیم نقشه کوچکی را به صفحه اصلی اضافه کنیم و با استفاده از یک نقطه، محل دقیق کاربر را به وی نشان دهیم، اما باز هم نتیجه مطلوبی حاصل نشد. در نهایت نوعی نشانگر چشمک‌زن به این مکانیزم افزوده شد تا به این ترتیب، گیمر دقیقا در مسیر صحیح قرار گیرد. امروزه انتظارات کاربران از بازی‌هایی چون Rage، نه بر حسب نسخه قبلی بلکه با در نظر گرفتن قابلیت‌های جدیدترین نسخه Call of Duty شکل می‌گیرد. تیم ما بیش از 100 گیمر را برای آزمایش بازی به ساختمان شرکت در دالاس دعوت کرد. این افراد بدون هیچ‌گونه اطلاعات قبلی در مورد بازی پای آن نشستند و در پایان نظرات خود را اعلام نمودند. برای نمونه، برخی می‌گفتند “زمانی که در بازی Call of Duty این کار را انجام می‌دادم، اتفاق دیگری می‌افتاد اما در این بازی، نتیجه دیگری حاصل می‌شود، آیا قصد رفع نمودن این ایرادات را دارید؟” به این ترتیب، گیمرها، درک خود را از قواعد Call of Duty یا هر بازی محبوب دیگری که به تازگی با آن کار کرده‌اند در اختیار ما می‌گذارند و از اینجا به بعد این وظیفه ماست که مشکلات مطرح شده را حل و فصل نماییم.

نظر این افراد در مورد سیستم به کار گرفته شده در ساخت این بازی چیست؟
به عقیده آن‌ها، این سیستم در نوع خود بسیار عالی و جدید است. نگاه این افراد به بازی Rage کاملا متفاوت از دید آن‌ها به سایر محصولات موجود در بازار می‌باشد. بازی‌ Black Ops حدود 20 میلیون نسخه فروش دارد که بخش اعظمی از خریداران آن، احتمالا هیچ‌گاه سراغ بازی‌های ساخته شده توسط کمپانی id نمی‌روند. برای مثال، یکی از کاربران تیم آزمایش Rage، پس از اتمام کار نزد ما آمد و اظهار داشت Black Ops را بیشتر دوست دارد، اما تاکید کرد این نخستین باری است که پای یک بازی اول شخص می‌نشیند و در نهایت گفت این‌گونه بازی‌ها، دنیایی کاملا متفاوت دارند.

5 دیدگاه دربارهٔ «خشم در سرزمین سوخته (بررسی بازی Rage)»

  1. این بازی میتونست شاهکاری باشه برا خودش ما حیف …

    پر بود از باگهای گرافیکی , سنگین بودن تکسچرها , خیلی کوتاه بود ( مقایسه کنید با عنوانی مثل Borderlands )
    همه کارتهای گرافیکی تو این بازی کم آورده بودن. نه به خاطر قدرت بازی بلکه به خاطر اینکه این بازی اصلا و ابدا پولیش نشده بود. انگار اصلا تیم تست و بررسی رو این بازی نبود. یه چیزی ساختن و منتشر کردن! تازه بعدش یه جا خوندم آقای جان کارمک ( مغز متفکر ID Software ) تقصیر را انداخته بود گردن شرکت های تولید کننده کارت گرافیک !!! ریج خیلی نوآوری ها داشت و خیلی حرفا برا گفتن اما به خاطر مشکلات و باگهایی نه چندان کمی که داشت اصلا در حد و اندازه اسمش و تبلیغاتی که روش شده بود ظاهر نشد.

    1. بنظرم خیلیم بازی خوبیه باگ برا من نداشت کیفیت هم بنظر من خوب بود ریج2 هم کیفیت خوبی داشت
      این بازی یکی از پرطرفدار ترین بازی شناخته شده که نمره اش 8.5

      1
      2

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا
TCH