یک بازی قدیمی که رنگ و بویی مدرن می‌گیرد (بررسی بازی Ridge Racer)

این بازی که بودجه آن توسط Joonas Laakso تأمین شده است، شاخه جدیدی از Ridge Racer خوانده می‌شود که نباید به غلط آن را نسخه هشت این بازی نامید. حال موفقیت این مجموعه قدیمی به دست یک کمپانی کوچک فنلادی سپرده شده (تنها 45 کارمند دارد و به نظر نمی‌رسد که این تعداد افزایش یابد) که به غیر از سری بازی‌های FlatOut، پروژه بزرگ دیگری در کارنامه خود ندارد و احتمالا یکی از دلایل همکاری کمپانی Namco با آن نیز همین مسئله بوده است. Laakso در ادامه صحبت‌هایش، اهداف تیم سازنده را تبیین نموده و اظهار داشت که این تیم قصد ساخت یک بازی اکشن آرکیدی را دارد؛ شاید موفقیت شرکت سازنده Need for Speed Hot Pursuit از جمله عوامل تأثیرگذار در ساخت آن باشد اما تنها بازی که بیشترین شباهت را به Unbounded داشته همان Split/Second ساخت کمپانی Rock است.

در زمان تست بازی به صورت عملی، مشخص شد که Unbounded، ترکیبی از صحنه‌های تخریب و انحراف از مسیر سری‌ محصولات کمپانی Bugbear و همچنین تصادف و برخورد بازی کلاسیک Ridge Racer را در خود دارد. در نخستین دور، اتومبیل شما بنزین زیادی مصرف نمی‌کند، با فشردن دکمه B ناگهان سرعت اتومبیل به یکباره افزایش یافته و ستون‌های نشان‌دهنده قدرت گیمر کاملا پر می‌شوند و از این مرحله به بعد رد کردن پیچ‌ها و گذشتن از میان ستون‌ها و موانع مختلف، تمرکز بالای گیمر را می‌طلبد. اما در همین لحظه، Laakso به ما اعلام کرد که بازی را اشتباه انجام داده‌ایم و برای کسب امتیاز و افزایش قدرت، لازم است تا جایی که می‌توانیم، با موانع و اشیاء موجود بر سر راه و همچنین سازه‌های سیمانی اطراف مسیر برخورد نماییم. همان‌گونه که به خاطر دارید، اتومبیل‌هایی در نسخه قدیمی این بازی وجود داشت که غالبا ماهیتی تخریب ناپذیر داشتند و شرکت سازنده این نسخه، این خودروها را از این هم محکم‌تر ساخته است. هر بار که اتومبیل با ستون‌های سنگی داخل مسیر برخورد می‌کند، قدرت گیمر افزایش یافته و از طریق ستون‌هایی باریک، به نمایش در می‌آیند و برای ادامه مسیر حتی یک هزارم ثانیه هم از زمان شما کم نمی‌شود. پس از آنکه توان گیمر به بالاترین میزان خود رسید، دیوارها و اتومبیل‌هایی که در حال نزدیک شدن هستند، روی نقشه کاربر مشخص می‌شوند که برای نابود کردن آن‌ها کافیست به سرعت دکمه A را فشار دهید تا خودرو سنگ را به مشتی خاک و فلز را به براده‌های ریز تبدیل کند. در صورت موفقیت‌آمیز بودن عمل تخریب، به عنوان پاداش چندین امتیاز دریافت خواهد کرد و این میزان به مجموع امتیازات کسب شده گیمر اضافه می‌شود. علاوه بر این پاداش‌های دیگری نیز نصیب کاربر می‌شود که از آن جمله می‌توان به افکت‌های مختلف تصویری و یا تخریب برخی قسمت‌ها به عنوان پاداش اشاره نمود. برای نمونه، سطوح شیشه‌ای به ذرات ریزی تبدیل می‌شوند و به پایین فرو می‌ریزند یا آنکه سازه‌های بتونی به قطعاتی کوچک تبدیل شده و بر هیجان بازی می‌افزایند. درک این قانون شکنی و برخورد با اجسام در مسیر برای طرفداران بازی‌های اتومبیلرانی اندکی دشوار است (چه برسد به شهروندان قانونمند) اما این مسئله پس از چند دور عادی می‌شود. در ادامه مسیر، حرکت اصلی به کلی فراموش می‌شود و گیمر تمام تمرکز خود را به تخریب موانعی معطوف می‌کند که امتیاز بیشتری دارند. البته در این بازی همان‌طور که گفته شد، همه چیز قابل تخریب است، فقط کاربر باید دقت نماید که با برخی از موانع برخورد نکند.

برای نمونه تصادف اتومبیل با خودروی مربوط به شهروندان عادی از جمله مواردی است که در ادامه بازی وقفه ایجاد می‌کند و باعث تخریب سپر ماشین می‌شود و در نهایت پیشرفت بازیکن را به تأخیر می‌اندازد. علاوه بر این برخورد با دیوارها در سرعت 100 مایل بر ثانیه و زمانی که نشانگر توان خودرو در بالاترین وضعیت آن قرار نداشته باشد، می‌تواند عواقب مرگباری در پی داشته باشد. در واقع محیط‌های طراحی شده برای این بازی از جمله بهترین قسمت‌های آن به شمار می‌آید؛ در همین راستا Laakso می‌گوید “ما حدود 11 سال به کار ساخت اهداف قابل تخریب اشتغال داشته‌ایم و این حرفه ماست.”

اتومبیل‌های بازی، ترکیبی از خودروهای هیبریدی نرم و براق Ridgr Racers و ماشین‌های پرتوان و خشن FlatOut هستند. در حقیقت می‌توان گفت که هیچ‌یک از این دو بازی به طور کامل از Unbounded حذف نشده‌اند و به نظر هم نمی‌رسد که در آینده چنین اتفاقی بیافتد. Laasko در صحبت‌های خود همواره تاکید می‌کند که این محصول در اصل یک بازی اتومبیلرانی است، با وجود این استنباط ما آن است که Unbounded پیش از آنکه حول مقوله رقابت بگردد، ژانری اکشن دارد.
اگر هم بر خلاف جهت حرکت کنید می‌توانید با جمع کردن بشکه‌‌ها، مجسمه‌ها و دیگر اجسام موجود در مسیر، امتیاز بیشتری را کسب نمایید.
در این بازی سازه‌هایی وجود دارد که برای کاربر مشخص نشده‌ و در صورتی که گیمر بتواند آن‌ها را نابود کند، جوایز ویژه‌ای به وی تعلق می‌گیرد، با این حال همان‌گونه که تهیه‌کننده وعده داده است، بازی روندی به مراتب ساده‌تر از FlatOut دارد.
در این بازی گیمر باید بتواند در عین حال که با اجسام مختلف برخورد می‌کند و امتیاز می‌گیرد، مسیر مسابقه را نیز به انتها رسانده و برنده شود، که ایجاد هماهنگی میان این دو از جمله چالش‌های مهم پیش روی تیم سازنده Unbounded است. تا زمانی که این چالش به قوت خود باقی است، برخورد با اجسام موجود در مسیر و کسب امتیاز بیش از اندازه آسان خواهد بود؛ علاوه بر این باید توازن کافی میان حداکثر قدرت خودروها و همچنین انحراف بی‌درنگ از مسیر مسابقه برقرار شود. همچنین معیار مشخصی هم برای تشخیص آنکه کدام اجسام قابل تخریب بوده و کدام نیستند وجود ندارد، در نتیجه گیمر با تصور آنکه می‌تواند جسمی خاص را نابود نماید، به سمت مسیر نادرست حرکت کرده و در نهایت به بن‌بست می‌رسد. شاید بتوان با علامت‌گذاری موانع قابل تخریب، مشکل یاد شده را برطرف نمود، اما شرکت سازنده، در توضیحات خود پیرامون ایرادات وارده می‌گوید این مشکل تنها پس از چند مرتبه کار با بازی برطرف شده و گیمر نحوه دنبال نمودن آن را فرا خواهد گرفت. با وجود این چنانچه سازندگان بتوانند در مرحله پیش تولید، ایرادات مطروحه را برطرف کنند و بازی‌ای بسازند که علاوه بر سرعت FlatOut، دقت و سادگی Ridge Racer را نیز داشته باشد، آن وقت می‌توان Unbounded را از جمله غول‌های اتومبیلرانی برشمرد و به نوعی آن را جانشین معنوی Blac Rock به حساب آورد.
در این بازی، اتومبیل‌ها با سرعتی سرسام‌آوری در مسیر مسابقه حرکت می‌کنند و هدایت آن‌ها نیز همچون دیگر نسخه‌های Ridge Racer دقیق و سریع انجام می‌گیرد، در واقع می‌توان به وضوح رد پای شرکت بلژیکی را در نحوه کنترل، ظاهر و ساخت آن‌ها مشاهده نمود. چنانچه به مانعی بیش از اندازه سخت برخورد کنید، خودروی شما به جای چهار چرخ روی دو چرخ در هوا معلق می‌ماند. در زمان پایین آمدن از یک شیب تند، خودروی خود را به جهت دیگری منحرف نمایید، آنگاه سپر خودروی شما به شکلی کاملا طبیعی با آسفالت برخورد کرده و آن را از زمین جدا می‌کند. Laakso در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید، نکته مهم در ساخت این بازی آن است که محیط برای انجام رقابتی خشن مناسب است و در نهایت نیز بازیکن، پاداش کار خود را دریافت می‌نماید. محل برگزاری مسابقات هم ترکیبی است از شهرهای نیویورک و شیکاگو که Shadow Bay خوانده می‌شود و فضای آن به کلی با خیابان‌های تاریک تیزر نخستین بازی متفاوت است.
اتومبیل‌هایی که با سرعت بسیاری در حال حرکت هستند به اجسام موجود در اطراف مسیر (که به راحتی قابل تخریب و از میان برداشتن می‌باشند) برخورد می‌کنند و شکی نیست که این بازی، سریع‌ترین و خشونت‌بارترین نسخه سری بازی افسانه‌ای Ridge است. گیمر می‌تواند بلافاصله پس از افزایش توان اتومبیل خود، هر آنچه را که بر سر راهش وجود دارد از میان بردارد و بسیار هیجان زده شود که این مسئله بیشتر در زمان هدف گرفتن سر دشمن در بازی‌های تیراندازی تجربه می‌شود و هیچ‌گونه شباهتی به اتومبیلرانی و یا تصادف ندارد.

سنت‌ها شکسته می‌شوند
در مرحله‌ای به نام Crash Race، گیمر می‌تواند به راحتی امتیاز جمع کند و در زمره سه شرکت کننده نخست جدول جای بگیرد که این سهولت کسب امتیاز، ناخودآگاه بازی FlatOut را در ذهن تداعی می‌کند. اما امروزه که دیگر امتیاز ساخت آن در دست شرکت Bugbear نمی‌باشد، Unbounded تنها شانس این تیم برای نمایش استعداد ویژه‌اش در عرصه جهانی است. باید منتظر ماند و دید که آیا مراحل مختلف این بازی هم هیجان و هیاهوی سری FlatOut را دارد یا خیر، اما طبق گفته‌های تهیه‌کننده آن، علاقمندان به بازی‌های اتومبیلرانی باید در سال آتی میلادی منتظر شنیدن خبرهای جالبی در این‌باره باشند. در حالی که گیمر پیچ و خم‌های تند مسیر را طی می‌کند، پرتوهای درخشان خورشید از میان آسمان‌خراش‌ها و ساختمان‌های بلند، شهر را به رنگ‌هایی از نارنجی و نقره‌ای مزین می‌نماید، حتی برای یک لحظه هم حس افسردگی فضای گرفته سری بازی‌های قبلی Ridge Racer به سراغ کاربر نمی‌آید. موتور به کار گرفته شده برای ساخت هم، به خوبی می‌تواند کلیه انتظارت تیم سازنده این بازی را برآورده نماید و با وجود آنکه Unbounded ظرافت بازی‌های معروفی چونGran Turismo یا Need for Speed را ندارد، اما کیفیت آن چندان هم بد نبوده و در زمره بهترین‌ها قرار می‌گیرد. آن‌گونه که از تیزر Unbounded بر می‌آید، ظاهرا باید آن را در زیر مجموعه شهرآوردهای تخریبی (Destruction Derby) جای دهیم.
واژه Unbounded در لغت به معنای فقدان حد و مرز است و در واقع منظور از آن، مسابقات اتومبیلرانی خیابانی است که در شهر اتفاق می‌افتد، حد و مرز مشخصی ندارد و آزادی گیمر، حتی در مواردی با اصول اولیه بازی منافات پیدا می‌کند. به گفته Laakso، در این بازی خطرات بسیاری در کمین است اما ژانر بازی به هیچ وجه وحشتناک نمی‌باشد.
وی همچنین تأکید کرد که بازی از انواع دراماتیک هم نخواهد بود، چرا که اصولا کاراکتری در آن وجود ندارد.
مشکل اصلی تیم سازنده، برقراری ارتباط میان داستان بازی و نسخه‌های قبلی آن است و از نظر طراحی، هیچ‌ مانعی در مقابل آن وجود ندارد. در حال حاضر Ridge Racer از جایگاه خوبی در غرب برخوردار است و احتمالا همراه ساختن طرفداران آن با سیستم عجیب و غریب این بازی اندکی دشوار خواهد بود.
با این همه ساخت آن فرصت مناسبی برای Namco پدید آورده تا بار دیگر شانس خود را در این عرصه آزمایش کند و با حفظ میراث گذشته، همگام با عصر جدید پیش برود. از این رو این‌گونه به نظر می‌رسد که هیچ چیز نمی‌تواند مانع پیشرفت این بازی شود و Unbounded را متوقف نماید.

1 در مورد “یک بازی قدیمی که رنگ و بویی مدرن می‌گیرد (بررسی بازی Ridge Racer)”

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا
TCH