انگلستان در بحران: اعمال محدودیت‌های جدید و سخت‌گیرانه برای مقابله با ویروس کرونا

در انگلستان اقدامات جدیدی برای کاهش یافتن موارد ویروس کرونا بوجود آمده است. در صورت امکان مردم باید دوباره از خانه دورکاری داشته باشند، رستوران‌ها در ساعت 10 شب بسته می‌شوند. برای افرادی که در محیط‌های خدماتی هتل و گردشگری کار می‌کنند و همچنین برای مسافران تاکسی‌ها استفاده از ماسک الزامی شده است، مراسم‌های عروسی به 15 مهمان و مراسمات خاکسپاری به 30 نفر محدود می‌شود و برنامه‌های از سرگیری برخی از مسابقات ورزشی به حالت تعلیق در خواهد آمد و کسب و کارهایی که در این دوران امن تلقی نمی‌شوند، بسته خواهند شد.

نخست وزیر انگلیس آقای بوریس جانسون (Boris Johnson) در یک سخنرانی عمومی این‌چنین خاطر نشان کرد:

در طول تاریخ، هرگز سرنوشت جمعی و سلامت جمعی ما کاملاً به رفتار فردی افراد بستگی نداشته است، اگر این قوانین ساده را با هم دنبال کنیم، این زمستان را با هم پشت سر خواهیم گذاشت.

پیش از این نیز در اسکاتلند، نیکولا استورجون (Nicola Sturgeon)، وزیر اول کشور اعلام کرد که دید و بازدید در بین خانواده‌ها ممنوع است، اقدامی که در ایرلند شمالی نیز انجام شده است. در سخنرانی جداگانه‌ای، وزیر اول ولز، مارک دریکفورد (Mark Drakeford) نیز اعلام کرد که کافه‌ها و رستوران‌های کشور نیز باید در ساعت 10 شب تعطیل شوند. دریکفورد همچنین از مردم ولز خواست تا از سفرهای غیرضروری پرهیز کنند.

این محدودیت‌های جدید یک روز پس از آن که استاد ارشد پزشکی انگلیس، پروفسور کریس ویتی (Chris Whitty) و مشاور ارشد علمی انگلیس، سر پاتریک والنس (Sir Patrick Vallance)، توجیهی آشکار در مورد روند افزایشی موارد ویروس کرونا در کشور به مردم ارائه داد، انجام شد.

در اوایل سپتامبر حدود 60،000 نفر در انگلیس و ولز آلوده شدند و روزانه حدود 6000 مورد جدید به این افراد اضافه می‌شود. تعداد عفونت‌ها هر هفت روز، دو برابر شده است که در صورت عدم کنترل به معنای 50000 مورد عفونت جدید در روز تا اواسط مهر خواهد بود. این اتفاق چند هفته بعد با صدها مرگ ناشی از ویروس کرونا دنبال می‌شود.

این برآوردها بسیار قابل قبول و همچنین نگران کننده است. همچنین شایان ذکر است که افزایش سطح عفونت در جامعه در نهایت به مدارس، بیمارستان‌ها، خانه‌ سالمندان و سایر محیط‌های آسیب پذیر سرایت می‌کند.

شاهد زمستان سختی خواهیم بود!

به نظر می‌رسد که انگلستان به سمت زمستانی چالش‌برانگیز در حرکت است. گزارشی که توسط آکادمی علوم پزشکی در ماه ژوئیه ارائه شده بود، بدترین حالت از اوج گرفتن شیوع این همه‌گیری را در ژانویه فوریه 2021 هشدار داده بود. این زمستان علاوه بر مختل شدن سیستم‌های بهداشتی و مراقبت‌های اجتماعی که هنوز از اولین موج ویروس کرونا بهبود نیافته‌اند، مراقبت‌های عقب افتاده غیر ویروس کرونا برای درمان‌هایی که اوایل امسال به تعویق افتادند و فشار اضافی که یک بیماری همه‌گیر احتمالی مانند آنفلوانزا و همچنین سایر بیماری‌های تنفسی زمستانی اضافه خواهد شد، به همراه خواهد داشت.

نویسندگان این گزارش تخمین زده‌اند که ممکن است در انگلیس از سپتامبر 2020 تا ژوئن 2021 تا 119،000 مورد فوتی ویروس کرونا وجود داشته باشد، که این تعداد بیش از دو برابر تعداد موج اول این ویروس است.

بنابراین دولت‌های انگلیس تعادل دشواری را برای حفظ معیشت و محافظت از زندگی افراد در برابر این بیماری همه گیر حفظ کرده‌اند. اقدامات سختگیرانه کنترل عفونت باعث کند شدن ویروس، کاهش وقوع شیوع بیماری و بدون تردید زنده نگه داشتن افراد می‌شود. اما همین اقدامات کنترلی فعالیت اقتصادی را محدود می‌کند و برای مشاغل و کسب و کارها هزینه دارد.

بعضی افراد ممکن است استدلال کنند که هزینه‌های اقتصادی برای اقدامات کنترل این ویروس بیش از حد است، اما از طرف مقابل، اگرچه ممکن است احیای یک اقتصاد امکان پذیر باشد، احیای مردگان امکان پذیر نخواهد بود. هیچ مدرکی که از کاهش کشندگی این ویروس صحبت کند، وجود ندارد. در حالی که افراد ممکن است از اقدامات کنترل بیماری بسیار خسته شده باشند، ویروس هیچ تغییری نکرده است.

اقدامات تکمیلی

از نظر خطر افزایش شیوع عفونت، فعالیت‌های متعدد اجتماعی، از رفتن به مدرسه گرفته تا خوردن و آشامیدن در رستوران‌ها، شرکت در مسابقات ورزشی و گردهم‌آیی‌های مذهبی، و یا بازگشت به دفاتر هزینه‌هایی را به همراه دارد. در نهایت یک معامله وجود دارد، اگر بخواهیم برخی از بخش‌ها را ادامه دهیم (مانند آموزش) به معنای محدود کردن فعالیت در بخش‌های دیگر است (به عنوان مثال خدمات گردشگری و هتل‌‌ها). در این صورت، امیدواریم که با محدود کردن بخش گردشگری و هتل‌‌ها و ناامید کردن مردم از بازگشت به دفاتر، تعداد موارد مبتلا به اندازه کافی کاهش یابد تا از قرنطینه کامل جلوگیری شود.

اگر بخواهیم کودکان را در مدرسه نگه داریم، باید فداکاری‌هایی را در مکان‌های دیگر بپذیریم.

شایان ذکر است که خطر ابتلا به بیماری همه گیر ساکن نیست؛ اما احتمال دارد با گذشت زمان تغییر کند. تعداد عفونت، مرگ و میر و توزیع جغرافیایی شیوع بیماری در سراسر کشور متفاوت خواهد بود. این کار بدون شک به دولت‌ها برای نظارت و ارزیابی مجدد خطر کشور و متناسب سازی پاسخ‌های همه گیر خود نیاز است. هیچ یک از اقدامات اضافی بالقوه تعجب آور نیست، فقط از نظر شدت و مدت زمان متفاوت خواهد بود.

اگر اقداماتی که در این هفته اعلام شده‌اند کافی نباشند، دولت‌ها نیز مجبورند که ترکیبی از موارد زیر را در نظر بگیرند:

  •  کنترل حرکت: مردم در یک مکان ساکن نمی‌شوند و مرزهای جغرافیایی نیز نفوذپذیر هستند؛ بنابراین باید برای مقدار مسافت طی شده مردم از خانه محدودیتی گذاشته و همچنین از سفرهای خارج از کشور جلوگیری کنیم.
  • محدودیت‌های بیشتر یا تعطیلی موسسات آموزشی، به عنوان مثال، جلوگیری از کلاس‌های بزرگ و آموزش‌های حضوری.
  • تقویت کردن سیستم‌های ردیابی موارد کرونایی: در واقع خواستار واگذاری بیشتر این موارد به تیم‌های بهداشت محلی و بهداشت عمومی شده است.

در نهایت، در حالی که تمرکز بر اقدامات محلی هدفمند و قرنطینه در صورت لزوم است، اگر کنترل و انتقال این بیماری همه‌گیر گسترده و طاقت فرسا شود، ممکن است دوباره اقدامات قرنطینه در کشور مورد نیاز باشد.

سیاست‌های تشویق و تنبیه

مسئله‌ای که در مورد پذیرش اقدامات کنترلی با یک خطر همه گیر در حال تکامل وجود دارد؛ این است که می‌تواند منجر به سردرگمی در پیام رسانی عمومی و از بین رفتن اعتماد افراد و پشتیبانی عمومی شود. در گذشته شاهد بودیم که دولت انگلیس پس از تشویق مردم برای بازگشت به دفاتر خود، حرف خود را در مورد برگشت به دفاتر تغییر داده است. حمایت افراد جامعه و پذیرش توصیه‌های بهداشت عمومی، عامل اصلی در تعیین میزان موفقیت اقدامات کنترلی برای این ویروس همه گیر است. همانطور که ویتی (Whitty) روز دوشنبه به وضوح بیان کرد:

مشکل این است که اگر من خطر ابتلای خود را به این بیماری زیاد کنم، این خطر را برای دیگران نیز افزایش داده‌ام. در یک بیماری همه‌گیر شما نمی‌توانید فقط خودتان را به خطر بیندازید، بلکه دیگران را نیز در خطر بزرگی قرار می‌دهید.

همچنین مسئله‌ای برای دستیابی به پذیرش عمومی وجود دارد. دولت می‌تواند از حسن نیت و ذهنیت مدنی مردم برای همسویی منافع فردی و جمعی استفاده کند. این همان پاداش است. همچنین رویکرد تنبیه این‌چنین است که جریمه نقدی تا 10000 پوند برای نقض قوانین قرنطینه و جریمه دو برابری برای عدم استفاده از ماسک تا 200 پوند در نظر گرفته شده است.

با این حال، اقدامات تنبیهی نتیجه مثبتی در پی ندارند و در مواردی برای جلوگیری از مثبت شدن آزمایش کرونا، دارای اثرات متناقضی هستند. دلایل این امر کاملاً قابل درک است؛ چون افرادی وجود دارند که معیشت‌شان به کار کردن یا ماندن در خانه بستگی دارد. نباید به برخی اقشار خاص جامعه در مورد انتقال بیشتر ویروس کرونا تهمتی بزنیم؛ زیرا این امر می‌تواند تأثیر منفی در پذیرش این اقدامات جدید داشته باشد. ما هنوز از خطرات این ویروس جان سالم به در نبرده‌ایم و ممکن است موارد بیشتری از مبتلایان به ویروس کرونا در آینده مشاهده کنیم.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید
TCH