از ورزش در درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های قلبی و ریوی استفاده شده است. اما ورزش همچنین می‌تواند نقش مهمی در درمان بیماری شریان محیطی داشته باشد. آخرین بررسی ما نشان می‌دهد که برای افراد مبتلا به بیماری شریان محیطی، برنامه‌های ورزشی ممکن است با تسکین علائم درد پا، گرفتگی عضلات و خستگی که برخی از افراد تجربه می‌کنند، به بهبود توانایی راه رفتن و کیفیت زندگی کمک کنند. در ادامه این مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.
بیماری شریان محیطی نوعی بیماری شایع قلبی-عروقی است که 236 میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر می‌کند. در این بیماری، عروق پاها از طریق فرآیند معروف به تصلب شرایین (بسته بودن رگ‌ها)، با پلاک‌های چرب مسدود می‌شوند.
در حالی که برخی از افراد مبتلا به این بیماری هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنند، اما شایع‌ترین علائم درد، گرفتگی عضلات، بی‌حسی، ضعف یا مورمور شدن است که در هنگام راه رفتن در پاها رخ می‌دهد که به لخته شدن متناوب خون معروف است. این مشکلات در حدود 30 درصد از افراد مبتلا به بیماری شریان محیطی وجود دارد. لنگیدن متناوب در بزرگسالان بالای 50 سال، مردان و افرادی که سیگار می‌کشند، بیشتر دیده می‌شود.
در حال حاضر، درمان‌های بیماری عروق محیطی بر مدیریت علائم و جلوگیری از گرفتگی بیشتر رگ‌ها متمرکز است که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته را کاهش می‌دهد. همچنین ممکن است داروهایی برای کاهش کلسترول یا درمان فشار خون بالا تجویز شوند که هر دو عامل خطر ابتلا به بیماری شریان محیطی هستند.
مدیریت این علائم، از آنجا که افرادی که به آن مبتلا هستند بیشتر در معرض خطر سایر بیماری‌های قلبی عروقی مانند بیماری‌های قلبی و سکته مغزی هستند، بسیار مهم است. علاوه بر این، درد ساق پا که در این افراد وجود دارد، به این معنی است که مردم اغلب نمی‌توانند خیلی راه بروند. این مسئله ممکن است منجر به پایین آمدن سطح تناسب اندام و کاهش کیفیت زندگی شود. حتی ممکن است باعث افسردگی شود، زیرا افراد دیگر به همان اندازه که می‌خواهند در زندگی روزمره خود مستقل باشند، استقلال ندارند.
اما برنامه‌های ورزشی ممکن است روش درمانی دیگری را برای افراد مبتلا به لنگیدن ارائه دهند. شواهد حاصل از آخرین بررسی ما نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند به کاهش درد در بیماران در هنگام راه رفتن کمک کند و همچنین ممکن است خطر بیماری قلبی و سکته را کاهش دهد. ما همچنین آنچه را که برای موفقیت یک برنامه ورزشی لازم است، پیدا کردیم.
ما دریافتیم که برنامه پیاده‌روی برای افراد مبتلا به لنگیدن، باعث می‌شود به احتمال زیاد علائم آنها کاهش یابد. این برنامه در حالت ایده‌آل باید حداقل سه بار در هفته و حداقل سه ماه انجام شود. بیماران باید سعی کنند با سرعت چالش‌برانگیزی (یعنی باعث می‌شود درد شدیدی در پا داشته باشند) سه تا پنج دقیقه قبل از استراحت تا زمان تسکین درد راه بروند. الگوی استراحت پیاده‌روی باید حدود 30 تا 60 دقیقه تکرار شود.
محققان نشان داده‌اند که این نوع برنامه ورزشی به طور قابل توجهی علائم لخته شدن را بهبود می‌بخشد، همانطور که با افزایش مسافتی که فرد می‌تواند بدون درد راه برود نیز در ارتباط است. همچنین کیفیت زندگی و سطح کلی تناسب اندام را افزایش می‌دهد.
برای کسانی که نمی‌توانند به یک برنامه پیاده‌روی نظارت‌شده دسترسی پیدا کنند، این نوع ورزش ممکن است به طور مستقل انجام شود و همچنین باید حداقل سه بار در هفته و هر بار 30 تا 60 دقیقه انجام شود. ما به افراد توصیه می‌کنیم که مرتبا برای ورزش با سرعت معمولی خود راه بروند و سرعت و زمان پیاده روی خود را به تدریج افزایش دهند. نظارت بر میزان راه رفتن با یک برنامه یا ساعت هوشمند ممکن است مفید باشد. اگر از این موارد استفاده نمی‌کنید، نشانگرهای خیابان (مانند چراغ‌های ماشین‌ها) می‌توانند به شما کمک کنند تا هر روز کمی جلوتر بروید و مطمئن شوید که تمرین را پیش می‌برید.
به کسانی که به طور مستقل ورزش می‌کنند همچنین توصیه شده است که مسیر خود را تا آنجا که ممکن است برنامه ریزی کنند تا مکان‌هایی را که می‌توانند بین دوره‌های پیاده‌روی خود با خیال راحت استراحت کنند، شناسایی کنند و سعی کنند خود را تا حد ممکن سرگرم کنند مثلا شاید با پیاده روی با دوستانشان تا زمان به اتمام برسد. از دیگر فعالیت‌هایی که افراد با خیال راحت می‌توانند در آنها شرکت کنند، رفتن به باشگاه ورزشی، دوچرخه سواری و رقص است. شواهد کمتری برای مفید بودن این نوع از فعالیت‌ها وجود دارد، اما ممکن است به بهبود علائم کمک کند و افراد را با چیزهایی که دوست دارند درگیر کند.
بررسی همچنین نشان داد که ورزش مقاومتی (مانند وزنه‌برداری) می‌تواند به بهبود قدرت عضلات در بیماران مبتلا به لخته شدن متناوب کمک کند. از این تمرینات می‌توان در کنار یک برنامه پیاده روی استفاده کرد و هر هفته دو تا سه بار می‌توان تمرینات مربوط به عضلات اصلی قسمت فوقانی و تحتانی بدن را انجام داد.
همچنین شایان ذکر است که افراد مبتلا به لنگی نباید نگران راه رفتن با درد پا باشند، زیرا این درد به معنای آسیب ناشی از آن نیست. تصور می‌شود که درد به علت جریان خون کافی در عضله در حال ورزش نباشد. در حالی که در پیاده‌روی درد لخته شدن وجود دارد، اما ممکن است با گذشت زمان، رشد رگ‌های خونی جدید در پاها را تحریک کرده و علائم را بهبود بخشد.
با این حال، به افراد توصیه می‌شود که در صورت ناراحتی ورزش نکنند و اگر هنگام انجام ورزش علائم نگران‌کننده‌ای دارند، مانند درد قفسه سینه، سرگیجه یا بیماری، به پزشک مراجعه کنند.
این بررسی همچنین نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند به کنترل درد لنگیدن کمک کند و ممکن است پیشرفت بیماری سخت شدن شاهرگ‌ها را در سراسر بدن محدود کند. ورزش منظم ممکن است درد لخته شدن را از چند طریق بهبود بخشد که از جمله آنها می‌توان به بهبود روش کار رگ‌های خونی و کمک به عضلات پا در استفاده موثرتر از اکسیژن اشاره کرد.
این ورزش نه تنها می‌تواند به تنهایی یا به عنوان بخشی از یک برنامه تحت نظارت انجام شود، بلکه ممکن است فواید دیگری نیز داشته باشد که می‌توان به بهبود سلامت قلب و عروق، خلق و خو و خواب اشاره کرد.
کی حوصله ورزش داره با این اوضاع از کرونا نمیریم از گرسنگی میمیریم
ورزش خیلی خوبه ولی حیف که واسه دخانیات ضرر داره