از آنجایی که همه امیدواریم واکسن‌های ویروس کرونا در سال 2021 به سرعت در سراسر جهان ارائه شوند، بلندپروازی‌های محققان با ادامه بیماری همه‌گیری و اثرات آن محدود خواهد شد. دانشمندان در حال حاضر با وجود تغییر الویت‌های شغلی، توصیه‌های مراقبتی خود را به همکاران و مردم در سال آینده ارائه داده‌اند. در ادامه این مقاله باهم این توصیه‌ها را بررسی می‌کنیم، پس با آی‌تی‌رسان همراه باشید.
حد و مرز تعیین کنید: استفانی لیزی-دترز (Stéphanie Lizy-Destrez)، که در زمینه طراحی و عملکرد سیستم‌های فضایی آینده در موسسه عالی هوانوردی و فضا در تولوز فرانسه حضور دارد، گفته است:
محققان در تمام مراحل شغلی که فضای کار آنها عمدتا خانه‌شان است، باید محدودیت‌های مشخصی را در ساعات کار تعیین کنند. اکنون بزرگترین چالش افراد جدا کردن زندگی حرفه‌ای کاری و زندگی خصوصی آنها است.
هنگامی که فرانسه برای اولین بار در اسفندماه قرنطینه شد، او تأثیرات قرنطینه را بر روی 80 دانشجوی کارشناسی ارشد و کارشناسی که در اتاق‌های کوچک خوابگاهی خود در دانشگاه مانده بودند، بررسی کرد. او گفته است که برای افرادی که از راه دور کار می‌کنند (دورکاری می‌کنند) بسیار مشکل است تا اوقات شخصی و شغلی خود را از هم جدا کنند. او همچنین اضافه کرده است:
هیچ حد و مرزی وجود ندارد! اوضاع جوری می‌شود که بعضی اوقات برای استراحت یا اوقات فراغت وقت ندارید!
او علاوه بر تعیین زمان‌های بیداری و وعده‌های غذایی منظم در طول هفته، توصیه می‌کند که زمان‌هایی را برای استراحت و ورزش به خصوص در آخر هفته تعیین کنند. او اضافه می‌کند، دانشمندانی که در محیطی مشترک با دیگر افراد هستند، باید منطقه‌ای شخصی برای خود داشته باشند یا اینکه زمان‌هایی که می‌دانند کسی مزاحم‌شان نمی‌شود به کار خود مشغول شوند.
ارتباطات مجازی خود را تقویت کنید: امانوئل آدوکوو (Emmanuel Adukwu)، سرپرست معاونت گروه علوم کاربردی دانشگاه غرب انگلستان در بریستول انگلیس گفته است که کنفرانس‌های آنلاین امکان حضور بیشتر افراد را فراهم می‌کند، در سال 2021 خواهان حضور بیشتر افراد خواهیم بود. او به موفقیت روزانه مشاغل سالیانه انجمن سلطنتی زیست‌شناسی سال 2020 اشاره می‌کند و می‌گوید پنج برابر تعداد معمول دانشجویان شرکت‌کننده از جمله 100 نفر از بخش خود در آن شرکت کرده‌اند. وی درباره جلسات مجازی گفته است:
این نوع جلسات فرصت‌هایی را برای هر کسی که به اینترنت دسترسی دارد، فراهم می‌کنند و همچنین این نوع مراسمات آنلاین به نفع دانشمندان ارشد است که توانایی پرداخت هزینه سفرهای کنفرانس را ندارند.
لارن می (Lauren May)، داروساز مولکولی در دانشگاه موناش در ملبورن استرالیا گفته است که فقط صدا است که می‌تواند بر جلسات کنفرانس حضوری یا بحث‌های کلاس غالب شوند.
در مقابل، دانش آموزان اغلب بیشتر از اینکه در کلاس یا کنفرانس صحبت کنند، سوالات خود را مطرح می‌کنند یا نظرات خود را در قسمت چت جلسه آنلاین مطرح می‌کنند. لارن می برنامه‌های کنفرانسی را پیشنهاد می‌کند که می‌توانند به شرکت‌کنندگان مجازی کمک کنند تا در طول یا بعد از جلسات با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. برنامه Pollev به کاربران امکان می‌دهد هنگام ارائه یک سوال از بین خود سوالاتی را مطرح کنند و به آنها پاسخ دهند. به گفته او، چنین ابزاری می‌توانند با سرعت و سهولت بیشتری مکالمه را نسبت به فضای عادی به جریان بیاندازد.
ریاضیدان جود کونگ (Jude Kong) در دانشگاه یورک در تورنتو کانادا، قصد دارد از نرم‌افزار کنفرانس ویدیویی زوم به طور ویژه برای راهنمایی دانشجویان محروم و اقلیت‌ها استفاده کند.
کونگ، یکی از اعضای شبکه تازه‌تاسیس Canadian Black Scientist Network، از طریق وبینارهای عمومی رایگان مانند Café Mathematique با دانشجویان دبیرستان و کارشناسی ارتباط برقرار کرده است. او می‌گوید که بسیاری از مردم از فرصت‌های تامین مالی برای برنامه‌های تحصیلات تکمیلی آگاهی ندارند. او اینچنین اظهار کرده است:
من همچنان از نرم‌افزار کنفرانس ویدیویی زوم استفاده خواهم کرد تا با افراد در جوامع محروم ارتباط داشته باشم. قصد دارم دانش آنها را ارتقا دهم و آنها را به تحقیق کردن مسائل مختلف تشویق کنم.
او متوجه شده است که دانش‌آموزان خجالتی اطمینان بیشتری به تماس‌های ویدیویی از خانه دارند.
با انتظارات خود سازگار شوید: کیم کاب (Kim Cobb)، دانشمند اقلیم و آب و هوایی، به دانشمندان توصیه می‌کند تا زمان بیشتری را از آنچه انتظار دارند برای برآوردن انتظارات کاری و تعهدات خانوادگی خود تعیین کنند.
او امسال تلاش کرد تا خوش‌بین باشد، زیرا او در طی شش ماه توانست در کنار تدریس سه کلاس آنلاین و آموزش چهار کودک در خانه، طرح پیشنهادی 770 صفحه‌ای بنیاد ملی علوم آمریکا به ارزش 18 میلیون دلار را نیز به پایان برساند. کاب از موسسه فناوری جورجیا در آتلانتا گفته است:
من آن را طرح پیشنهادی خود در همه‌گیری می‌نامم. این دوره، دوره یادگیری من محسوب می‌شود.
خواهان دورکاری باشید: کوین بورگیو (Kevin Burgio)، نویسنده اصلی مقاله‌ای درباره ده قانون اصلی در دوران دورکاری دانشجویان دکترا است.
او اینچنین گفته است:
دورکاری هنوز هم می‌تواند برای دانشجویان دکترا و فوق دکترا موثر باشد.
بورگیو که مشغول اتمام کار فوق دکترای مجازی خود در ایالت کانکتیکت ایالت متحده با محیط زیست و تغییرات آب و هوایی کانادا، یک بخش از دولت کانادا، است، گفته است که برقراری ارتباطی واضح بین عضو آزمایشگاه و محقق اصلی کلید موفقیت است.
او افزود در این میان مهم‌ترین چیز میزان وقتی است که باید به طور هفتگی روی نوشته‌ها یا پایان‌نامه‌ها صرف کرد. بورگیو می‌گوید:
داشتن ارتباطی مستقیم با ناظران در مورد انتظاراتشان و چگونگی تغییر آنها مهم‌ترین نکته است.
حامی تیم باشید: کوب از محققان اصلی می‌خواهد که به نیرویی که ممکن است به دانشجویان کمک کند تا در آزمایشگاه‌ها کار کنند تا از ناظران رضایت بگیرند، توجه داشته باشند. به ویژه اگر جهت مشخصی برای اولویت‌بندی وضعیت آنها وجود ندارد. تیم او به صورت دورکاری در زمینه تجزیه و تحلیل محاسبات و داده‌ها، نسخه‌های خطی و تامین مالی کار می‌کند. سلامت اعضای آزمایشگاه برای او مهم‌تر از سودآوری کارها است.
لی کرونین (Lee Cronin)، شیمی‌دانی از دانشگاه گلاسگو انگلستان گفته است که همه‌گیری دلیل خوبی برای وقت گذاشتن برای انجام تحقیقات با تأثیر بیشتر است. او اظهار می‌کند:
بیایید کمتر بنویسیم و بیشتر صحبت کنیم. در حال حاضر، وضعیت همگی ما مشابه هم است.
اثراتی که همه‌گیری روی مشاغل ایجاد کرده است را پیگیری کنید: کوب اکنون خواستار این است که اطلاعات بیشتری در مورد عواقبی که همه‌گیری بر دانشمندان خانم گروه‌های قومی اقلیتی داشته است، بدست آورد. او همکاران خود به ویژه آنها که نقش مراقبتی در منزل دارند، را دیده است که به راحتی از نوشتن خلاصه مقالات در کنفرانس‌ها چشم‌پوشی می‌کنند، طرح‌های پیشنهادی را نادیده می‌گیرند، از نوشتن مقالات صرف‌نظر می‌کنند یا فرصت‌های خوبی را از دست می‌دهند. او نگران است که عقب‌ماندگی‌های شغلی تأثیر مخرب و پایداری را بر پیشرفت شغلی محققان جوان داشته باشد.
اطلاعات حاصل از جمع‌آوری داده‌ها باید از استراتژی‌هایی استفاده کند تا تعصبات ساختاری را در سیستم‌های دانشگاهی مخاطب قرار دهد؛ مانند تمدید شرایط شروع به کار یا تقویت دوره استخدام رسمی و دائمی و بازنگری. او گفته است:
ما باید نابرابری‌هایی را که هر روز بر مردم تأثیر می‌گذارد، شناسایی کنیم و اطمینان حاصل کنیم که آنها مردم را به طور دائمی از علم خارج نمی‌کنند. نمی‌توانیم اینگونه پاسخ دهیم «بیشتر تلاش کنید و سپس همچنان ادامه دهید». در عوض جامعه علمی باید محققان را تشویق کند تا در این زمان‌ها هر طور که می‌توانند شروع به کار کنند تا به مشارکت آنها ارزش دهند.
می از دانشمندانی که متاهل و دارای فرزند هستند، به ویژه خانم‌ها، می‌خواهد که یادداشت‌های دقیقی در مورد اینکه همه‌گیری چگونه روی نتایج تحقیقات آنها تاثیری مستقیم داشته است تهیه کنند. در سال 2019، می گروهی به نام Her Research Matters را تاسیس کرد؛ این گروه دانشگاهی از رهبری عادلانه حمایت می‌کند. او می‌گوید که مدارک با داشتن جزئیات دستاوردها در مواجهه با فرصت‌های از دست رفته یا محدود می‌توانند از برنامه‌های کاربردی برای تمدید کمک هزینه تحصیلی و بورس تحصیلی پشتیبانی کنند.
میشل هالز (Michelle Halls)، دبیر گروه Her Research Matters و زیست‌شناس مولکولی در دانشگاه موناش گفته است که برای دانشمندان متاهل و دارای فرزند بسیار مهم است تا ساعات باکیفیتی را برای کمک به کودکان در تکالیف مدرسه صرف کنند، که در آن صورت فرصت‌های سخنرانی در کنفرانس‌ها را از دست خواهند داد. او اینچنین بیان کرده است:
باید به طور همه‌جانبه ببینید که همه‌گیری ویروس کرونا چه مقدار زمان کار کردن را از شما گرفته است. والدین باید تاریخ مشخصی از تعطیلی دانشگاه‌ها، ممنوعیت سفر و تعطیلی مدارس ابتدایی را مشخص کنند.
علم و دانش خود را گسترش دهید: راجر گونزالس (Roger Gonzales)، دانشجوی دکترایی که در زمینه بهداشت عمومی در مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا در اوماها تحصیل می‌کند، قصد دارد برای افزایش اطمینان به علم و آگاهی از اثراتی که ویروس کرونا روی سلامتی افراد داشته است، در جوامع کم‌هزینه فعالیت خود را ادامه دهد.
گونزالس که به زبان اسپانیایی تسلط کامل دارد، دریافت که محله‌های غیر انگلیسی زبان در اطراف ایالت اوماها دسترسی کمی به اطلاعات مربوط به ویروس کرونا در زبان خودشان دارند. بنابراین او مجلاتی تصویری را به زبان اسپانیایی در مورد جلوگیری از عفونت ویروس ارائه کرد که در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها و در شبکه‌های اجتماعی ظاهر شده است. او همچنان تلاش می‌کند تا مردم را از اطلاعات غلط خود از علم رها سازد. خصوصا پس از دسترسی به واکسن‌ها می‌خواهد به اعضای جامعه در مورد ایمنی واکسن‌ها نیز اطمینان بخشد. او گفته است:
اغلب اوقات علم و دانش فقط در دانشگاه‌ها حضور دارد. یعنی فقط محققان و افرادی که در دانشگاه‌ها تحصیل کرده‌اند، از موضوعات مختلف سر در می‌آورند، این مشکل باعث می‌شود بسیاری از مردم علم و اطلاعات کمی درباره موضوعات مختلفی داشته باشند.
