همه‌گیری ویروس کرونا برای دانشگاه‌ها و دانشجویان بسیار چالش‌برانگیز بوده و احتمالا این اختلال تا زمان انتشار واکسن ویروس کرونا نیز ادامه خواهد داشت. هیئت علمی و دانشجویان دراین بین اما خواسته‌هایی داشته‌اند و همچنان نیز ادامه دارد. هر دوی این گروه‌ها باید تعادل کار و زندگی را در حین آموزش و یادگیری به شیوه‌ای کاملاً ناآشنا مدیریت کنند. با این حال، در طی 12 ماه، دانش‌آموزان و معلمان نقش خود را در آموزش عالی کاملاً تعریف کرده‌اند. مشکلات قابل توجهی نیز تا الان در این نوع آموزش یا همان آموزش آنلاین وجود داشته است.
در این مطلب پنج تغییر در آموزش مجازی و آنلاین آورده شده است که ادامه دادن آن بعد از اتمام همه‌گیری COVID-19 بسیار ارزشمند است. در ادامه این مطلب با آی‌تی‌رسان همراه باشید.
فناوری برای یادگیری
من به عنوان محققی که روی سرمایه‌گذاری اقتصادی و رفتار دانشجویان در آموزش عالی کار می‌کنم، به پتانسیل عظیم استفاده از فناوری برای تعمیق و حمایت از یادگیری در خارج از کلاس نیز اشاره کرده بودم. با خالی ماندن سالن‌های سخنرانی، این پتانسیل به شدت مورد توجه قرار گرفته است.
قبل از همه‌گیری ویروس کرونا، فضای یادگیری آنلاین عمدتا به عنوان مکانی برای یادگیری مجازی وجود داشت که گهگاهی از آن استفاده می‌شد. همه‌گیری مواردی را که می‌توان با این فضای آنلاین انجام داد روشن کرده است؛ این فضا می‌تواند جذاب، غنی و قابل دسترسی باشد. فیلم‌ها و رسانه‌های تعاملی اکنون به بخشی از نحوه یادگیری دانش‌آموزان تبدیل شده است و بوردهای بحث اجازه می‌دهد تا مکالمات ادامه یابد و ایده‌ها در خارج از کلاس نیز ضبط شود.
تعریف مجدد مشارکت
تعریفی که از مشارکت دانشجویی ارائه می‌شود بحث‌برانگیز است و متناسب با زمینه آن نیز متفاوت است. هرچند، بیشتر به مشارکت دانش‌آموز در یادگیری او اشاره دارد. قبل از همه‌گیری ویروس کرونا، مشارکت و حضور غالبا مترادف بودند: مشارکت دانشجو در یک دوره با مراجعه حضوری به سخنرانی‌ها یا کلاس‌ها سنجیده می‌شد. وقتی کسی نتواند به طور فیزیکی در کلاس درس حضور داشته باشد، مجبور می‌شویم معنای واقعی مشارکت را دوباره تعریف کنیم و اینکه چگونه می‌توان از وقوع آن اطمینان داشت.
تعاملات و بحث‌هایی که دانشجویان در اینترنت انجام می‌دهند می‌تواند چیزهای بیشتری در مورد مشارکت ارائه دهد تا اینکه صرفا در یک سخنرانی به طور فیزیکی حاضر شوند. این امر می‌تواند با به طور منظم شرکت کردن در یک کلاس در دانشگاه چالش‌برانگیز باشد، اما می‌تواند اشتیاق آنها را به روش آنلاین نشان دهد.
ارزیابی خلاقانه
ارزیابی نهایی مانند تست‌های کتبی که به صورت دسته جمعی در موقعیتی اعلام نشده از قبل انجام می‌شود، در طی همه‌گیری ویروس کرونا ناممکن بوده است. علاوه بر این، این امر برای دانشجویان رفاهی به همراه ندارد، مهارت‌های دانشجویان مانند خلاقیت را به درستی نشان نمی‌دهند و اغلب شباهت چندانی به تنظیمات دنیای واقعی که دانشجویان پس از دانشگاه وارد آن می‌شوند، ندارند. تست‌هایی که بدون اطلاع قبلی در مدارس و دانشگاه‌ها انجام می‌شد، با یادگیری اطلاعات متمرکز بوده‌اند.
گردآوری مطالعات، مقالات، سیاست‌ها و ضبط پادکست‌ها باعث کنجکاوی دانشجویان و دانش‌آموزان شده و باعث افزایش انگیزه می‌شود. در اینجا، ارزیابی این نوع از مطالب بخشی از یادگیری است. من نیز از این روش در تدریس خود استفاده کرده‌ام و از دانش‌آموزان خواسته‌ام که به جای مقاله‌های قدیمی، فیلم، پادکست یا وبلاگ ارائه دهند.
مشارکت همیاران در کلاس آنلاین
یادگیری آنلاین نیاز به تعهد قابل توجه دانش‌آموزان دارد و دانشجویان و مدرسین برای دستیابی به موفقیت مجبور به همکاری باهم هستند. در بسیاری از موارد، این امر باعث شده است تا دانشگاه‌ها دانشجویان را به عنوان همیار در آموزش خود در نظر بگیرند. دانش‌آموزان می‌توانند فعالیت‌ها و ارزیابی‌های خود را با هم طراحی کنند و آنها را به یک شرکت فعال در یادگیری تبدیل کنند. دانش‌آموزان می‌توانند با دادن بازخورد منظم، به انجام فعالیت‌ها کمک کنند، چیزی که انجام آن به صورت آنلاین راحت‌تر است.
تغییر روش
بسیاری از سخنرانی‌ها و آموزش‌ها که برای بسیاری از موضوعات، تحصیلات دانشگاهی را تشکیل می‌دهد، تشخیص داده شده است که همیشه برای هدف مناسب نیست. تغییر ناگهانی نحوه تدریس مدارس و دانشگاه‌ها به یادگیری آنلاین همراه با هشدار و تجربه کم، برای بسیاری از معلمان، دانش‌آموزان و دانشجویان دشوار بوده است. اما با گذشت زمان برای برنامه‌ریزی، ترکیب آموزش آنلاین به استادان این امکان را می‌دهد تا بر روی فعالیت‌هایی که برای موضوع موردنظر مناسب‌ترند تمرکز کنند و متناسب با آنها موقعیت طراحی کنند. در حقیقت بسیاری از معلمان اعلام کرده‌اند که فناوری به آنان کمک کرده است تا درس‌های متنوع‌تر و هیجان‌انگیزی را به دانش‌آموزان درس بدهند.
سخنرانی‌ها را می‌توان با آموزش همسالان جایگزین کرد؛ جایی که دانش‌آموزان نقش مربی را بر عهده می‌گیرند و به همسالان خود آموزش می‌دهند. همه‌گیری ویروس کرونا یک چالش بزرگ برای آموزش عالی بوده است، اما دانشگاه‌ها می‌توانند از این چالش برای بهبود یادگیری و آموزش در آینده استفاده کنند. خب در آخر نیز باید گفت که اگر این نوع آموزش به ضرر هیچکدام از گروه‌ها نباشد، احتمالا در آینده نیز بتوان از آن استفاده کرد.
اگه آموزشا به سمت تحقیقات و تفسیر بره از مجازی میشه استفاده بیشتری نسبت به کلاس و درس واقعی داشت
دانشگاه هامون کم آبکی بود ، مجازی شد بدتر شد