باستانشناسان مومیایی 2000 ساله با زبانی از جنس طلا را در محلی از مصر باستان به نام Taposiris Magna پیدا کردهاند. وزارت عتیقه مصر در بیانیهای که در تاریخ 29 ژانویه منتشر شد، گفته است که مومیاییکنندهها ممکن است زبان طلایی را روی مومیایی قرار دهند تا اطمینان حاصل شود که فرد متوفی میتواند در زندگی پس از مرگ صحبت کند!
در این بیانیه آمده است که به عنوان مثال، اگر مومیایی به زبان طلایی در زندگی پس از مرگ با اوزیریس، خدای جهان زیرین روبرو می شد، میتوانست با خدا صحبت کند. مشخص نیست که آیا مومیایی در زمان حیات خود اختلال گفتاری داشته است یا خیر. همچنین مشخص نیست که چرا این زبان به طور خاص از طلا ساخته شده است.
باستانشناسان به سرپرستی کاتلین مارتینز (Kathleen Martinez)، از جمهوری دومنیکن، مومیایی را در یکی از 16 دفن در Taposiris Magna کشف کردند که دارای معابد اختصاص یافته به اوزیریس و ایسیس، الههای است که همسر و خواهر اوزیریس بود. پیش از این، باستانشناسان انبوهی از سکهها را که با چهره کلئوپاترا هفتم تزئین شده بود، پیدا کردند که نشان میداد این معابد در زمان ملکه مورد استفاده قرار میگرفتند.
مومیاییهای بیشتر
پانزده دفن دیگر نیز حدود 2000 سال پیش قدمت دارد و دارای گنجینهای چشمگیر است. در یکی از این موارد، یک مومیایی ماده نقاب مرگ بر سر دارد که قسمت اعظم بدن او را پوشانده و در حالی که لبخند میزند، با روسری پوشانده شده است. دو مومیایی با بقایای طومارها پیدا شد که اکنون محققان در حال تجزیه و تحلیل و رمزگشایی هستند. در این بیانیه آمده است که لایههای گچبری یا کارتن محصور شده در یکی از این مومیاییها دارای تزئینات طلایی از اوزیریس است.
محققان همچنین چندین مجسمه پیدا کردند که افراد دفن شده در این مکان را به تصویر میکشد. در این بیانیه آمده است که مجسمهها به خوبی حفظ شدهاند، هنوز هم میتوان مدل مو را مشاهده کرد. این مجسمهها ظاهری رسمی به مردم میدهند و لبخندی بر لب ندارند.
اگرچه باستانشناسان از زمان دقیق مرگ این افراد مطمئن نیستند، اما میتوانند بگویند که مردم در زمانی زندگی میکردند که مصر تحت کنترل بطلمیوس (304 قبل از میلاد تا 30 قبل از میلاد) که از فرزندان یکی از سرداران اسکندر بزرگ بودند، اداره میشد یا تحت اداره امپراتوری روم که پس از مرگ کلئوپاترا هفتم در 30 قبل از میلاد کشور را تصاحب کرد، بوده است.
تیمی متشکل از باستانشناسان مصر و دانشگاه سانتو دومینگو در جمهوری دومنیکن این کاوشها را در Taposiris Magna توسط کاتلین مارتینز، باستانشناس از جمهوری دومنیکن انجام میدهند. کاوش در محل و تجزیه و تحلیل بقایای این جسدهای مومیایی شده همچنان ادامه دارد.
مجسمه چقدر خوب مونده
و تراشکاریش از مجسمه هایی که امروزه واسه بزرگان ایران میزنن بهتر زده شده
قطعا مهارت قدیمیا از الان خیلی بهتر بوده
دندون طلا دیده بودیم زبون نه
عجیبه