حالت Incognito مرورگرها چه تفاوتی با VPN دارد؟

VPN‌ها و حالت Incognito دو مورد از محبوب‌ترین ابزارها جهت حفظ حریم خصوصی در فضای آنلاین هستند. با استفاده از VPN، در حین وب‌گردی ردیابی شما سخت‌تر خواهد شد. این در حالی است که حالت Incognito باعث می‌شود که تاریخچه وب‌گردی شما به‌صورت خودکار پاک شود. همچنین با اسنفاده از حالت Incognito در حین استفاده از VPN، می‌توانید اطلاعات کمتری به وب‌سایت‌ها بدهید. در ادامه قصد داریم که به تفاوت حالت Incognito و VPN بپردازیم.

حالت Incognito چیست؟

بررسی تفاوت حالت Incognito و VPN را با بحث در رابطه با اولی آغاز می‌کنیم. وب‌گردی خصوصی، نام‌های مختلفی دارد. این ویژگی در مرورگر مایکروسافت اج، InPrivate و در گوگل کروم نیز، Incognito Mode نامیده می‌شود. هدف این حالت این است که باعث فراموشی موقت مرورگر شما شود. مادامی که در حالت Incognito باشید، آنگاه مرورگر نیز داده‌های (آدرس‌ها، کوکی‌ها، اطلاعات وارد شده از جانب شما و …) مربوط به وب‌سایت‌هایی را که از آن‌ها بازدید کرده‌اید، ذخیره نخواهد کرد.

حالت Incognito باعث می‌شود که کوکی‌ها ذخیره نشده و مرورگر شما همیشه حالتی تازه داشته باشد. بنابراین اگر مثلا در صفحه‌های عادی به حساب فیسبوک خود وارد شده باشید و سپس یک صفحه Incognito باز کنید، آنگاه در حالی که در صفحه عادی به حساب خود وارد شده‌اید، در صفحه Incognito، فیسبوک نمی‌تواند وارد شدن شما را تشخیص ‌دهد.

هنگامی‌که در حالت Incognito هستید، آنگاه هر کاری که انجام دهید، توسط مرورگر شما به یاد آورده نمی‌شود. صفحات بازدید شده شما در بخش تاریخچه وب‌گردی به نمایش درنیامده و همچنین در برگه Recently Visited نیز نشان داده نخواهند شد. اگر به حساب خود در وب‌سایتی وارد شده‌اید، آنگاه کافی است که پنجره مربوط به آن وب‌سایت را بسته تا مرورگر شما به‌کلی این موضوع را فراموش کند. به هر حال این تمام کاری است که با وب‌گردی خصوصی می‌توانید انجام دهید. همچنین اگر به حالت Incognito وارد شوید، آنگاه مرورگر نیز این موضوع را به شما اطلاع خواهد داد.

شاید تمامی اطلاعات وب‌گردی شما از روی کامپیوتر شما پاک شوند، اما این قضیه بدین معنا نیست که این داده‌ها در طرف دیگر نیز حذف شده‌اند. وب‌سایت‌هایی که از آن‌ها بازدید می‌کنید، همچنان می‌توانند آدرس IP شما را مشاهده کنند. اپراتور خدمات اینترنتی شما همچنان می‌تواند فعالیت‌های شما را تحت نظر داشته باشد، همچنین در محیط‌های کاری نیز، ادمین‌های سیستم می‌توانند بفهمند که در ساعت کاری، مشغول انجام چه چیزی بوده‌اید. بنابراین در نهایت می‌توان این نتیجه را گرفت که حالت‌های وب‌گردی خصوصی نمی‌توانند باعث ناشناس شدن شما در فضای آنلاین بشوند.

این مطلب را نیز بخوانید: حالت جست‌وجو ناشناس در گوگل کروم چیست و چگونه می‌توان از آن استفاده کرد؟

VPN چیست؟

این همان جایی است که VPN وارد عمل می‌شود. پس از اتصال به یک VPN، آنگاه با استفاده از یک سرور خصوصی، به فضای اینترنت متصل می‌شوید. بنابراین مثل این است که به جای شخص شما، آن سرور به وب‌سایت‌ها دسترسی پیدا کند. به عبارتی دیگر، وب‌سایت‌هایی که از آن‌ها استفاده می‌کنید، نمی‌توانند آدرس IP واقعی شما را مشاهده کنند، بلکه در عوض آدرس IP متعلق به VPN را مشاهده خواهند کرد.

استفاده از VPN باعث می‌شود که حریم خصوصی شما در حین وب‌گردی به‌صورت کلی بهبود پیدا کند. این قضیه نیز بدین دلیل است که می‌توانید موقعیت هرکدام از سرورهای آن VPN در سرتاسر جهان را به‌عنوان موقعیت مکانی خود جا بزنید. با این اوصاف، وب‌سایت‌ها نیز به جای مشاهده موقعیت فیزیکی شما، موقعیت مکانی سرورهای VPN را تشخیص می‌دهند. به همین دلیل است که می‌توانید محدودیت‌های منطقه‌ای را دور بزنید. همچنین این کار باعث می‌شود که ردیابی شما نیز دشوارتر گردد.

همه این مزیت‌ها باعث می‌شوند که VPNها در نزد طیف گسترده‌‎ای از کاربران از حمله مردم عادی که به حفظ حریم خصوصی خود علاقه داشته و همچنین کاربرانی که جهت دانلود جدیدترین فیلم‌ها از BitTorrent استفاده می‌کنند، بسیاری محبوب باشند.

شکاف موجود در امنیت VPN

شیوه کارکرد یک VPN بدین صورت است که شما را از طریق یک اتصال رمزنگاری شده که تونل امن نامیده می‌شود، به وب‌سایت موردنظر وصل می‌کند. اپراتور اینترنت و یا ادمین شبکه می‌توانند بفهمند که شما به یک سرور خارجی یا همان VPN متصل شده‌اید، اما نمی‌توانند وب‌سایتی را که از آن بازدید می‌کنید، مشاهده کنند. این بخش از فرایند همانند یک جادو است. این قضیه نیز بدین دلیل بوده که تونل‌ها معمولا از رمزنگاری پایان-به-پایان استفاده می‌کنند.

به هر حال، استفاده از یک VPN نمی‌تواند تضمینی بر ناشناس ماندن شما باشد. شاید اتصال شما حالتی مبهم به خود بگیرد، اما اگر به حساب‌های گوگل و یا رسانه‌های اجتماعی خود وارد شده باشید، آنگاه آن‌ها می‌توانند همچنان شما را ردیابی کنند. به عبارتی دیگر، اگر به حساب گوگل خود وارد شده، به VPN متصل شوید و سپس با استفاده از مرورگری که از طریق آن به حساب گوگل خود وارد شده‌اید، به وب‌گردی بپردازید، آنگاه گوگل همچنان می‌تواند هویت شما را تشخیص دهد. کوکی‌هایی نیز که در مرورگر شما ذخیره شده‌اند، می‌توانند جهت ردیابی شما مورد استفاده قرار بگیرند. در این رابطه می‌توان گفت که یکی از موارد تفاوت حالت Incognito و VPN این است که اولی اطلاعات وب‌گردی شما را پاک کرده و بنابراین از این مسائل جلوگیری می‌کند، در حالی که دومی از چنین قابلیتی برخوردار نیست.

مورد دیگری نیز که در این بین وجود دارد، این است که سرویس VPN مورد استفاده شما می‌تواند در حین فعال بودن، تمامی کارهایی را که انجام می‌دهید، مشاهده کند. به نوعی می‌توان گفت که شما ترجیح می‌دهید که به جای اپراتور خدمات اینترنتی و یا زئیس خود، توسط VPN خود مورد ردیابی قرار گیرید. البته اکثر سرویس‎‌های VPN وعده می‌دهند که اطلاعات ورودی خود (تاریخچه اتصالات تمامی کاربران) را به‌صورت منظم پاک کنند. چنین مواردی معمولا تحت عنوان سیاست “no-logs” تبلیغ می‌شوند. بر روی کاغذ، این قضیه بدین معنا است که VPN موردنظر، اطلاعاتی را از شما و کارهایتان ذخیره نمی‌کند. معنای دیگر این موضوع این است که سرویس VPN مورد استفاده نمی‌تواند اطلاعات کاربران خود را با ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت، آژانس‌های تبلیغاتی، مراجع قانونی و سایر افرادی که به اطلاعات شما علاقه‌مند هستند، به اشتراک بگذارد.

هر چند که در عمل، تمامی VPNها در این زمینه برابر نیستند. به‌عنوان مثال در سال 2017، PureVPN قادر بود که جهت دستگیری یک مجرم سایبری به FBI کمک کند. درست است که این VPN فعالیت‌های کاربران را ثبت نمی‌کرد، اما در عوض، آدرس IP کاربران را ذخیره می‌کرد (البته اکنون این سیاست نیز تغییر داده شده است). عوامل پشت صحنه VPNها دقیقا مشخص نیستند و تشخیص این موضوع نیز کمی دشوار است. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم که پیش از استفاده از هر سرویسی، شرایط آن را مطالعه کنید.

این مطلب را نیز بخوانید: راه‌کارهای ناشناس ماندن در فضای آنلاین

چگونه از VPN و حالت وب‌گردی خصوصی به‌صورت همزمان استفاده کنیم؟

در بالا سعی کردیم که به موارد تفاوت VPN و حالت Incognito بپردازیم. شاید این دو، اشتراک چندانی با یکدیگر نداشته باشند، اما در هر صورت ترکیب آن‌ها می‌تواند بسیار مفید باشد. این دو می‌توانند بسیاری از ضعف‌ها و کمبودهای یکدیگر را پوشش داده و برطرف کنند. استفاده از هر دوی این ابزارها می‌تواند باعث شود که ردیابی شما توسط اشخاص ثالث سخت‌تر شده و همچنین بتوانید حریم خصوصی خود را در مقابل اشخاص دیگری که از کامپیوتر شما استفاده می‌کنند، بهتر حفظ کنید.

به‌عنوان مثال، پس از بستن پنجره‌های وب‌گردی خصوصی، از حساب گوگل و یا فیسبوک خود نیز خارج خواهید شد. همچنین بدین ترتیب تمامی کوکی‌های جمع‌آوری شده ناشی از وب‌گردی شما نیز پاک خواهند شد. در عین حال، وب‌سایت‌هایی نیز که از آن‌ها بازدید می‌کنید، نمی‌توانند آدرس IP واقعی شما را مشاهده کنند. همچنین اپراتور اینترنت شما نیز نمی‌تواند وب‌سایت‌های مورد بازدید شما را مشاهده کند.

این ویژگی‌ها در کل به شما این امکان را می‌دهند که در فضای آنلاین، نسبتا ناشناس باقی بمانید. هر چند که همچنان موضوع اعتماد به سرویس VPN مورد استفاده شما، به قوت خود پابرجا است. شاید نه VPN و نه حالت Incognito نتواند خریم خصوصی شما را به‌صورت کامل تضمین کنند، اما اگر این دو را همزمان استفاده کنید، آنگاه حریم خصوصی شما نیز بهتر رعایت خواهد شد.