متخصصان کامپیوتر همیشه می‌گویند که بهتر است رم خود را به‌صورت دو کاناله نصب کنید. معنی این حرف دقیقا چیست و این کار چگونه می‌تواند بر عملکرد کامپیوتر شما تأثیر بگذارد؟ در ادامه قصد داریم که بیشتر به خصوصیات رم دو کاناله (Dual-Channel Memory) بپردازیم.
رم دو کاناله چیست؟
جهت شروع توضیحات، ابتدا بهتر است که بگوییم رم یا همان حافظه دسترسی تصادفی، چه کاری را انجام می‌دهد؟ رم همان جایی است که اپلیکیشن‌هایی که اخیرا باز شده‌اند، داده‌های کوتاه-مدت خود را در آن ذخیره می‌کنند. به‌عنوان نمونه، اکنون که در حال مطالعه این مطلب هستید، مرورگر شما باز است و داده‌های مربوط به این وب‌سایت نیز در حافظه رم کامپیوتر شما ذخیره شده‌اند. بنابراین هر چه حافظه رم بیشتری داشته باشید، آنگاه می‌توانید برنامه‌های بیشتری را به‌صورت همزمان اجرا کنید، آن هم بدون اینکه با کندی سرعت مواجه شوید.
CPU کامپیوتر شما از طریق ماژول رم به این داده‌های موقت دسترسی پیدا می‌کند. کانال‌های رم در واقع گذرگاه‌های ارتباطی هستند که به کامپیوتر شما این امکان را می‌دهند که به داده‌هایی که به‌صورت موقت بر روی رم ذخیره شده‌اند، دسترسی پیدا کند. بنابراین هر چه تعداد کانال‌ها بیشتر باشد، آنگاه سریعتر می‌توان به این اطلاعات دسترسی پیدا کرد.
Dual-Channel Memory یک فناوری بوده که با استفاده از دو کانال رم، سعی می‌کند که نرخ جابجایی اطلاعات در بین رم و CPU کامپیوتر را افزایش دهد. در حالت دو کاناله، دو ماژول رم به‌صورت همزمان با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و در واقع هر کدام از آن‌ها بر روی یک کانال جداگانه قرار دارد. بدین ترتیب اجرای برنامه‌ها و کار با آن‌ها در کامپیوتر شما، سریعتر صورت می‌گیرد.
با این اوصاف، نصب رم به‌صورت دو کاناله می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد رایانه شما بگذارد (فارغ از اندازه کلی حافظه رم شما). به‌عنوان مثال در اکثر موارد، دو ماژول 4 گیگابایتی (دو کاناله) از رم، می‌توانند در قیاس با یک ماژول 8 گیگابایتی (تک کاناله)، عملکرد بهتری را به کاربر ارائه دهند.
نصب رم به‌صورت دو کاناله
نصب رم به‌صورت دو کاناله به مادربورد شما بستگی دارد. در این رابطه مادربورد شما باید حداقل دو اسلات داشته باشد. این شکاف‌ها باید بتوانند که با یکدیگر کار کرده و در نتیجه از حالت دو کاناله پشتیبانی کنند. خوشبختانه اکثر مادربوردها از این ویژگی برخوردار هستند. برخی از مادربوردها نیز با استفاده از رنگ‌بندی و یا شماره‌گذاری، به کاربر نشان می‌دهند که ماژول‌های رم را باید در کجا قرار دهد.
اگر مادربوردها بیش از 2 اسلات رم داشته باشند، آنگاه اسلات‌ها به‌صورت دو کاناله در نظر گرفته می‌شوند. به‌عنوان مثال، یک مادربوردی که 4 اسلات دارد، در واقع شامل دو جفت اسلات رم دو کاناله است. در چنین مواردی معمولا جهت دو کاناله کردن رم باید دو ماژول را به‌صورت یک در میان نصب کنید. البته جهت به دست آوردن اطلاعات دقیق‌تر در این رابطه، بهتر است که به دفترچه مادربورد خود مراجعه کنید.
دو کاناله بودن رم، ربط چندانی به برند و یا نوع رم خریداری شده شما ندارد. تقریبا تمامی رم‌های جدید متعلق به تمامی برندها، از این تکنولوژی پشتیبانی می‌کنند. نکته مهمی که در این رابطه وجود دارد این است که ماژول‌های رم باید از لحاظ حافظه، سرعت و تأخیر با یکدیگر سازگار بوده تا بتوانید بهترین استفاده را از این موضوع ببرید. جهت کاهش سردرگمی مشتری، شرکت‌ها علاوه بر ماژول‌های تکی، ماژول‌های 2 عددی موجود در یک بسته را نیز به فروش می‌رسانند.
رم چهار کاناله
ارتقا از رم تک کاناله به دو کاناله، عملکرد را بهبود می‌بخشد. حال اگر تعداد کانال‌ها بیشتر شود، آنگاه عملکرد نیز بهتر خواهد شد. اگر ماژول‌های رم شما به‌صورت 3 یا 4 کاناله نصب شده باشند، آنگاه در قیاس با رم دو کاناله، سرعت بهتری را تجربه خواهید کرد. البته باید این را نیز در نظر داشته باشید که افزایش سرعت در چنین سناریوهایی به اندازه ارتقا از رم تک کاناله به دو کاناله، قابل لمس نیست.
در حال حاضر تنها تعداد کمی از مادربوردها و CPUهای رده بالا از حالت‌های 3 و یا 4 کاناله پشتیبانی می‌کنند. اگر می‌خواهید که در این رابطه اطلاعات بیشتری را به دست آورید، آنگاه باید به وب‌سایت تولیدکننده مادربورد و CPU خود و یا دفترچه آن‌ها مراجعه کنید.
ارتقا در لپتاپها
لپتاپها نیز همانند دسکتاپ‌ها، از مزیت‌های Dual-Channel Memory استفاده می‌کنند. امروزه اکثر لپتاپها به همراه یک ماژول از حافظه رم، روانه بازارها می‌شوند، اما اگر به پشت آن‌ها نگاهی بیندازید، آنگاه می‌بینید که یک اسلات رم دیگر نیز دارند که جهت نصب رم به‌صورت دو کاناله می‌توانید از آن استفاده کنید. بنابراین اگر خواهان سرعت بیشتر هستید، آنگاه یکی از راه‌های سریع جهت انجام این کار می‌تواند نصب یک ماژول رم دیگر باشد. بدین ترتیب نه‌تنها حافظه رم بیشتری خواهید داشت، بلکه از طریق فناوری دو کاناله، سرعت بیشتری را نیز تجربه خواهید کرد.
رم لپتاپها معمولا از نوع SODIMM است. این نوع رم‌ها نسبت به همتایان دسکتاپی خود، اندازه کوچک‌تری داشته و همچنین انواع و اقسام گوناگونی دارند. نصب رم در لپتاپها نیز فرایندی ساده دارد: برداشتن پلیت پشتی، پیدا کردن شکاف SODIMM و سپس قرار دادن رم در اسلات موردنظر.
جهت سازگاری هر چه بیشتر، سعی کنید که دقیقا یک رم با همان مدل، اندازه و سرعت رم فعلی خود خریداری کنید. جهت پیدا کردن مدل رم نیز می‌توانید از نرم‌افزارهای تشخیص سخت‌افزار استفاده کرده و یا اینکه پلیت پشتی را باز و اطلاعات رم را مشاهده کنید. همچنین اگر رم شما به مادربورد لحیم نشده باشد، آنگاه می‌توانید آن را خارج کرده و دو ماژول دیگر (یکسان) را نصب کنید.
