دانشمندان مرکز زیست شناسی مصنوعی از دانشگاه نورث وسترن، ایلینویز، موفق به تولید چیزی شدند که اصطلاحا اثباتی در اصل ذخیره سازی DNA با رمزگذاری سه بیت اطلاعات در یک ساعت نامیده میشود.
اگرچه این تنها بخش کوچکی از دستاوردهای آنهاست (تا 200 مگابایت در روز)، دکتر کیت ای جی تیو، دانشیار مهندسی شیمی و بیولوژیکی و تیمش معتقدند که با امکان موازی سازی مقیاس یک امکان وجود دارد و این نشان میدهد که چه پتانسیل عظیمی در آینده وجود دارد.
طبق گزارشی در شبکههای فناوری، آنچه تایو و همکارانش در نورث وسترن به آن دست یافتند، روشی جدید در شرایط آزمایشگاهی برای ثبت اطلاعات روی DNA است که به یک سیستم آنزیمی متکی است. کلید این فرآیند یک DNA پلیمراز غیر همانندساز به نام دئوکسی نوکلئوتیدیل ترانسفراز پایانی (terminal deoxynucleotidyl transferase) است.
یک هفته سرنوشتساز برای ذخیره DNA
مشابه رویکرد جمعآوری دادهها که اخیراً توسط یک تیم چینی به رهبری پروفسور لیو هونگ پیشنهاد شده است، رویکرد دکتر تیو نیز با هدف سادهسازی روش فعلی DNA سنتز شده شیمیایی است. این فرآیند به مراحل شستشو نیاز ندارد و در عوض تمام معرفهای سنتز DNA در مخلوط باقی میمانند و خواص DNA پلیمراز به طور برگشت پذیر تعدیل میشود.
به زبان ساده، نوشتن دادهها در DNA سریعتر و سادهتر است، زیرا برخی از مراحل را حذف میکند، در حالی که ماژولار بودن برگشتپذیر میتواند مستلزم توانایی ویرایش و بازیابی محتوای قبلی در DNA باشد.
این روش، ضبط بدون الگوی حساس به زمان با استفاده از TdT برای سیگنالهای محیطی محلی یا TURTLES، در مجله انجمن شیمی آمریکا منتشر شده است.
اخبار دانشگاه نورث وسترن چهارمین اطلاعیه این هفته در مورد ذخیره سازی DNA بود و با Shannon، اولین دستگاه ذخیرهسازی DNA تجاری موجود، که در حال حاضر راهاندازی شده است، سال 2022 میتواند سال بسیار بسیار جالبی برای دنیای ذخیرهسازی دادهها پس از سیلیکون باشد.