خانواده دکتر اکسپریا! (مقایسه سه گوشی نوار شیشه‌ای سونی)

دیگر به دیدن و شنیدن نام اکسپریا در خانواده سونی (و سونی اریکسون سابق) حتما عادت کرده‌اید. در واقع، نام اکسپریا به یک بخش ثابت از اسامی تلفن‌های همراه این کمپانی تبدیل شده است و شاید به جای سونی اریکسون، بتوانید آن را سونی اکسپریا بنامید! به همین خاطر ما تصمیم گرفتیم که یک بررسی متفاوت برای شما انجام بدهیم. بدین منظور سه مدل از جدیدترین‌های این برند را انتخاب کردیم تا در یک کارزار (البته درون حزبی!) به مبارزه با یکدیگر بپردازند. البته برای اینکه این سه تلفن همراه شباهت‌هایی به یکدیگر داشته باشند (همگی اکسپریا هستند دیگه!)، هر سه مدل را از نمونه‌های مجهز به نوار شیشه‌ای درخشان انتخاب کردیم. پس نمونه‌های اکسپریا اس (Xperis S)، اکسپریا پی (Xperia P) و اکسپریا یو (Xperia U) مهمان این برنامه ما شدند و از آنجایی که هر کدام ادعای بهترین بودن را دارند، ما لقب دکترای افتخاری اکسپریا را به آنان اعطا کردیم (از طرف دانشگاه آی تی رسان!). پس همراه با ما باشید تا از نزدیک با خانواده دکتر اکسپریا آشنا شوید.

طراحی: نوارها می‌درخشند
به طور حتم بارزترین ویژگی در طراحی این گوشی‌ها، همان نوار شیشه‌ای درخشان است که نه تنها سبب یک تمایز با سایر مدل‌های اکسپریا شده است، بلکه این دکترهای ما را از سایر برندها نیز متفاوت کرده است. حال اگر بخواهیم قضاوت کنیم که این مدل طراحی یک حرکت مثبت است یا خیر، من خودم به شخصه آن را مثبت ارزیابی می‌کنم. به خصوص در شرایطی که ظاهر بسیاری از گوشی‌ها دارای یکنواختی خاصی شده‌اند، این دست تغییرات که لطمه‌ای به ساختار کلی گوشی نمی‌زنند را می‌توان یک خلاقیت در طراحی دانست، اگرچه هستند کسانی که موافق این قضیه نبوده و چنین دست تغییراتی را لازمه زیبایی طرح نمی‌دانند (ما که جزء این کسان نیستیم!).
اگر بخواهیم یک نگاه کلی به گوشی‌ها بیندازیم، علی‌رغم یک شباهت کلی (که بیشتر به دلیل همان وجود نوار شیشه‌‌ای است)، تفاوت‌های زیادی نیز دارند. اکسپریا اس بزرگ‌ترین دکتر این گروه است (چه از نظر اندازه و چه از لحاظ سن) و اکسپریا پی و یو در مکان‌های بعدی قرار می‌گیرند.
در سمت راست هر سه مدل، کلیدهای شاتر دوربین و صدا وجود دارند. اکسپریا یو و پی قفل نمایشگر آن‌ها در این بخش گنجانده شده اما برای اکسپریا اس در بالا است (انگار سونی حواسش نبوده که دسترسی به کلید قفل هرچه گوشی بزرگ‌تر باشد سخت‌تر است!). در این بین اکسپریا پی خلاقیت به خرج داده و اسپیکر را نیز در سمت راست گنجانده تا دیگر جا برای سوزن انداختن نباشد! البته اکسپریا اس نیز برای آنکه از قافله عقب نیفتد، پورت HDMI را در این بخش تعبیه کرده است. اگر به سمت چپ گوشی‌ها مراجعه بفرمایید (چقد مودبانه!)، باز هم شاهد هنرنمایی (همون شلوغ بازی!) بیشتر اکسپریا پی خواهید بود. محل اتصال کابل USB و همچنین HDMI، در کنار درگاه ورودی سیم‌کارت مینی، برای این مدل یک بازار مکاره ساخته است! در مقابل برای اکسپریا یو تنها محل اتصال به کامپیوتر وجود دارد و اکسپریا اس نیز همان را در یک پوشش پلاستیکی و در همین بخش قرار داده است.

در این بین اگر به کارکرد نوار شیشه‌ای دکترها نیز کمی دقیق شویم، تفاوت‌های زیادی را می‌توان تشخیص داد. دکتر یو مجهز به یک نوار رنگی بوده که بسته به تصویر پخش شده، رنگ آن نیز عوض می‌شود و بسیار زیباست. در این مدل کلیدهای لمسی اندروید زیر نوار تعبیه شده‌اند که عملکرد و حساسیت بسیار خوبی دارند. برای اکسپریا اس نیز کلیدها درست به همین شکل تعبیه شده است با این تفاوت که تنها از رنگ سفید در این نوار استفاده شده و حساسیت کلیدها به خوبی دکتر یو نیست! اگرچه از لحاظ زیبایی و نحوه پخش نور در نوار، شاید قشنگ‌ترین باشد (خودتان از عکس‌ها قضاوت کنید). برای اکسپریا پی که از همان اول ساز متفاوت بودن را می‌زد، کلیدهای لمسی درست بر روی نوار تعبیه شده‌اند و به جد حساسیت بسیار بالایی دارند (با فشردن آن‌ها گاهی احساس می‌کنید زلزله آمده!)، اما نور در نوار شیشه‌ای کم است و همین سبب کاهش زیبایی آن گشته است و متاسفانه گزینه‌ای هم برای تنظیم میزان نور موجود نیست.

البته این نوار شیشه‌ای به جز زیبایی کاربرد خاص دیگری ندارد اما به تازگی برنامه‌ای برای این سری از گوشی‌ها (همان دکترهای خودمان) عرضه شده که می‌توان از این نوارها به منظور با خبر شدن از وقایع از دست رفته (چون تماس و پیامک) با خبر شد (برای اطلاعات بیشتر و دریافت این برنامه اینجا را مشاهده کنید).
اگر بخواهیم به جنس بدنه‌ها هم نگاهی بیندازیم، اکسپریا پی با بدنه فلزی و قاب یک تکه خود (حتی درب پشتی آن باز نمی‌شود!)، می‌تواند لقب دکتر شیک پوش را از آن خود سازد! اکسپریا یو را هم می‌توان با ضخامت ۱۲ میلی‌متری و قد و قواره کوچک‌تر خود، لقب دکتر بی کلاس (شاید آمپول زن!) را به آن اعطا کرد.

نمایشگر: دنیایی از تفاوت
تفاوت در نمایشگرهای این سه مدل با یکدیگر به قدری زیاد است که شاید اگر نام برند سونی و شباهت طراحی آن‌ها نبود، هیچ کس نمی‌توانست حدس بزند این سه گوشی ساخت یک کمپانی هستند! در این بخش با سه نمایشگر با ابعاد 4.3، 4 و 3.5 اینچ روبه‌رو هستیم که به ترتیب متعلق به اکسپریا اس، پی و یو هستند. وضوح تصویرها نیز با ابعاد نمایشگرها تغییر کرده و بیشتر می‌شوند. این مقدار برابر با 720×1280، 540×960 و 480×854 پیکسل است و البته در هر سه مدل از موتور براویا برای بهبود عملکرد نمایش استفاده شده است (شاید تنها شباهت باشد!). اگر مقاله بررسی اکسپریا پی را خوانده باشید (از اینجا بخوانید)، توضیحات ما را در ارتباط با نمایشگر خاص این گوشی دیده‌اید که با اضافه شدن یک ساب پیکسل سفید علاوه بر سه رنگ معمول قرمز، سبز و آبی، سبب درخشان‌تر شدن نمایشگر در مواجهه با سایر رقیبان شده است (شاید لقب درخشان‌ترین نمایشگر حال حاضر دنیا را داشته باشد)، البته این سفیدی زیاد سبب می‌شود تا در روشنایی بالا، از عمق رنگ مشکی نیز کاسته شود (نمی‌شه که تمام خوبی‌ها را با هم داشت!). در مقابل اکسپریا اس (بررسی تخصصی این مدل را از اینجا بخوانید) که نخستین گوشی سونی با نمایشگر اچ‌دی است، کیفیت تصویر مناسبی داشته و در مقابل دو همکار دیگرش، کنتراست بالاتری دارد (می‌توانید بررسی نمایشگر این گوشی را از اینجا بخوانید). همچنین این تلفن همراه با دارا بودن چگالی 342 پیکسل در هر اینچ، در این بخش یکی از رکورد داران محسوب می‌شود. در این بخش شاید اکسپریا یو مظلوم‌تر از سایرین باشد که در هیچ بخشی، برگ برنده‌ای برای رو کردن در اختیار ندارد، اما با توجه به قیمت کمتر، همچنان می‌توان کیفیت این مدل را نیز تحسین برانگیز دانست.

سخت افزار: همه‌جا دو تا
هر سه مدل از پردازنده‌های دو هسته‌ای Cortex A9 استفاده می‌کنند که تفاوت اصلی آن‌ها در فرکانس و چیپست است. در اکسپریا اس فرکانس هر هسته تا 1.5 گیگا هرتز افزایش یافته و از چیپست Qualcomm MSM8260 Snapdragon استفاده شده، در صورتی‌که برای دو مدل اکسپریا یو و پی، فرکانس هر هسته برابر با یک گیگا هرتز بوده و از چیپست NovaThor U8500 بهره گرفته شده است. همچنین تفاوت دیگر در این بین واحدهای گرافیکی دستگاه‌ها هستند که در اکسپریا اس Adreno 220 و در اکسپریا یو و پی، Mali-400MP وظیفه خطیر پردازش‌های گرافیکی را بر عهده گرفته‌اند.
برای درک بهتر قدرت و توانایی این دکترها در مواجهه با عمل‌های دشوار و سخت، در چندین مرحله آن‌ها را به اتاق عمل فرستادیم و در پایان نتایج حاصله را با یکدیگر بررسی کردیم (بیچاره مریض‌های اتاق عمل!).

در اتاق نخست از برنامه بنچمارک پی کمک گرفتیم تا ببینیم در محاسبه این عدد، کدام مورد سرعت عمل بهتری دارد. در تصویر عدد کمتر، نشان از قدرت بیشتر دارد.

بعد از آن به سراغ برنامه همه کاره خود یعنی Quadrant Advanced رفتیم تا در چهار مرحله متفاوت، توانایی دکترهای خود در اتاق عمل را بسنجیم. هرچه امتیاز بیشتر باشد یعنی عملکرد جراح ما بهتر است.

آخرین مرحله عمل نیز مربوط به آزمون آنلاین Browser Mark بود تا ببینیم کدام دکتر سرافرازتر از سایرین از اتاق عمل خارج خواهد شد.

صدا: آوای دهل از دور خوش است!
این بخش محصولی از رامین است تا ببینیم او در مواجهه با دکترهای ما چه می‌کند. در گوشی‌های هوشمند با توجه به اینکه رقابت سختی بر سر بخش‌های دیگر محصول از قبیل صفحه نمایش، پردازنده، وزن، ابعاد و فاکتورهایی از این دست وجود دارد، بیشتر تمرکز به سمت این موارد معطوف است و معمولا کمتر به قابلیت پخش‌کننده موسیقی آن‌ها توجه می‌شود. با این حال این روزها با توجه به سیل خروشان پیش رونده محتوای موسیقی و علاقهمندان وافر این هنر، پلیرهای موسیقی از محبوبیت و کاربری گسترده‌ای در بین کاربران برخوردارند. در همین راستا امروزه معمولا بیشتر افراد به همان پخش‌کننده موسیقی موبایل‌شان بسنده می‌کنند؛ از همین رو کیفیت خروجی روی هدفون‌های تلفن‌همراه باید در حد مطلوبی باشد تا کاربر را از استفاده از پلیری جداگانه بی‌نیاز کند. گذشته از این موارد برای علاقه‌مندان باریک‌بین گجت‌ها این قضیه نیز از اهمیت برخوردار بوده، به خصوص اینکه در یک نبرد نفس‌گیر این چنینی کوچکترین فاکتورها نیز باید مورد بررسی قرار بگیرند. به این ترتیب کیفیت صدای خروجی هر سه گوشی حین پخش موسیقی توسط هدفون را به آزمایشگاه بردیم تا هرچه بیشتر در جهت مرتفع کردن سوالات موجود در ذهن خوانندگان گرامی آی‌تی رسان گام برداشته باشیم، اما برای اینکه این مقایسه تحت تاثیر تجربه شخصی و نظری خودمان قرار نگیرد، از نتیجه‌های استخراج شده از برنامه بنچ‌مارک صوتی معروف RMAA کمک گرفتیم که توسط رایانه به دست آمده و دقت بسیار بالایی دارد. در آزمون سخت‌گیرانه‌ای که این برنامه از سیستم‌های صوتی می‌گیرد نتایج زیادی را به عنوان شاخص محک کیفیت دستگاه بیرون می‌دهد که ذکر تمامی آن‌ها از حوصله این مقاله خارج است؛ از همین جهت ما 3 تا از مهمترین نتیجه‌ها یعنی میزان نویز صدا (Noise Levels)، دامنه دینامیک صدا (Dynamic Range) و تداخل کانال‌های استریو (Stereo Crosstalk) را که تاثیر به سزایی هم در کیفیت خروجی صدای محصول دارند را برگزیدیم که بهتر است پیش از مشاهده بررسی‌ها در ابتدا به صورت خلاصه با مفهوم هر آزمایش آشنا شوید.

Noise Levels
میزان صداهای اضافی یا نویز یکی از مهمترین فاکتورهای تاثیر گذار در تولید صدا است. غالبا میزان نویز را در مقایسه با مقدار سیگنال می‌سنجند؛ از این رو آن را نسبت سیگنال به نویز نامیده‌اند. به زبان ساده‌تر، در واقع نسبت سیگنال به نویز، میزان سیگنال مورد نظر یعنی همان موسیقی را با میزان صداهای ناخواسته‌ای که توسط دستگاه تولید می‌شوند مقایسه می‌کند. به این ترتیب هر چه نسبت سیگنال به نویز رقم بالاتری باشد، میزان صداهای ناخواسته (نویز) که حین پخش موسیقی تولید می‌گردد کمتر خواهد بود که در مجموع کیفیت پخش بالاتر و بهتر دستگاه پلیر را تضمین می‌کند.

Dynamic Range
دامنه دینامیکی یکی دیگر از عوامل موثر در کیفیت صدای خروجی محسوب می‌شود. قوه شنوایی انسان محدوده دینامیکی بسیار بالایی دارد، زیرا می‌تواند صداهای بسیار کم مانند پچ‌پچ آهسته در یک اتاق و صداهای بسیار زیاد مانند آهنگ‌های با صدای بلند یک کنسرت موسیقی را تشخیص دهد. تفاوت صوتی دو مثالی که ذکر کردیم می‌تواند در حدود 100 دسی‌بل باشد. از سویی این نکته را هم باید مد نظر داشته باشید که قوه شنوایی قادر به تشخیص این دو صدا یعنی آهنگ بسیار بلند و صدای کم پچ‌پچ به طور همزمان نیست؛ طوریکه در یک خیابان شلوغ و پر سر و صدا نمی‌توانید همزمان صحبت آهسته فردی را تشخیص دهید. حال یک سیستم پخش کننده صوتی باید قادر باشد تا با دقت و وضوح بالایی هر دو نوع صدا یعنی صداهای خفیف و بلند یک آهنگ را در یک زمان پخش نماید. متخصصان صوتی از Dynamic Range یا همان دامنه دینامیکی برای توصیف نسبت بلندترین میزان صدای شفاف و به هم نریخته در مقایسه با کمترین مقدار صوت قابل تولید دستگاه استفاده می‌کنند. برای مثال اگر حداکثر میزان صدای یک پخش کننده رقم 10 دسی‌بل و حداقل آن 3 دسی‌بل باشد، محدوده دینامیکی از کسر کردن رقم کمتر از رقم بیشتر به دست می‌آید که در این مثال به عدد 7 می‌رسیم. در مجموع هرچه محدوده دینامیک رقم بالاتری باشد دستگاه در تولید صداهای بلند و کوتاه به صورت همزمان توانمندتر خواهد بود که طبعا بهتر هم است.

Stereo Crosstalk
تداخل استریو آخرین مبحث موثر و مهمی است که به آن پرداختیم. میزان تداخل، میزان سیگنالی است که در یک سیستم صوتی دوکاناله (استریو) از یک کانال به کانال دیگر می‌رود و باعث به هم خوردن تعادل در صدای دو گوشی یا بلندگو می‌شود. در معنای عام‌تر، Stereo Crosstalk نشان می‌دهد که به چه مقدار سیستم استریو دستگاه خوب و بی‌نقص عمل می‌کند که هر چقدر این رقم بالاتر باشد، تجربه بهتری از استریو خواهیم داشت.
حال که با مفهوم و ماهیت هر مرحله از تست صوتی ما آشنا شدید، به آزمایشگاه صوتی می‌رویم تا آوای این سه گوشی را زیر میکروسکوپ قرار دهیم!
نتایج به دست آمده برای صدای خروجی روی هدفون توسط RMAA

با توجه به تعاریفی که برای هر کدام از این آزمایش‌ها ارایه دادیم، طی پخش موسیقی توسط هدفون، Xperia P کمترین میزان نویز را دارد. از سویی Xperia S دامنه دینامیکی بالاتر و تداخل استریو بسیار کمتر نسبت به دو حریفش دارد که باعث می‌شود در دو مورد از بین سه آزمایش، وضعیت بهتری را در برابر همکارانش هنگام پخش موسیقی از هدفون‌ها داشته باشد.

و پایان…
در این مقاله تلاش کردیم تا بیشتر بخش‌هایی را مورد بررسی قرار دهیم که گوشی‌ها قادر به رقابت با یکدیگر هستند. به عنوان مثال در قسمت عکاسی با توجه به آنکه عددهای متفاوت ۵، ۸ و ۱۲ بر روی لنز هر دوربین حک شده، پس نمی‌توان مقایسه منصفانه‌ای انجام داد (با اینکار عدالت خودمان را هم به رخ کشیدیم!). همچنین تفاوت قیمتی نسبتا زیاد، شاید کمی دسته خریداران را از یکدیگر جدا کند. اگر شما به دنبال یک دکتر شیک و خوش لباس هستید، اکسپریا پی گزینه ایده‌آلی است. اگر حاضر هستید برای هزینه درمان خود، جیبتان را بیشتر خالی کرده و سراغ یک دکتر با ویزیت بالا اما کارکرد عالی بروید، اکسپریا اس پزشک مناسب شماست و اگر پول زیادی در جیب ندارید، بهتر است به سراغ دکتر عمومی ما یعنی اکسپریا یو که ویزیت کمتری می‌گیرد، بروید. در هر صورت تمام این مدل‌ها، در رنج قیمتی خود یکی از بهترین‌ها هستند و تنها شما هستید که بایستی انتخاب کنید چقدر برای درمان این درد خود (همان گوشی بازی!) حاضر به هزینه هستید.

[box type=”info”][poll id=”11″][/box]