این روزها تعداد زیادی از کسب‌وکارهای کشور به فضای مجازی و محیط شبکه‌های اجتماعی منتقل شده است و پاندمی کرونا نیز مردم را هرچه بیشتر به سمت خرید آنلاین سوق داده است.
یکی از پرطرفدارترین شبکه‌های اجتماعی در ایران اینستاگرام است. براساس آمارهای مرکز پژوهش‌های بتا، این پلتفرم که سال گذشته ۴۷ میلیون کاربر ایرانی داشته، امسال با یک افزایش یک میلیون نفری، ۴۸ میلیون کاربر ایرانی را در خود جای داده است و همین مسئله باعث شده که بازار خوبی برای ارائه محصولات بیزنس‌های مختلف باشد.
کجا می‌شود بازاری با حضور ۴۸ میلیون ایرانی از سنین مختلف و سلایق متفاوت پیدا کرد و محصولات خود را به آنان ارائه داد؟ از همین رو، اگر یک بیزنس بتواند در بستر پلتفرم اینستاگرام، محصولات باکیفیتی را ارائه دهد و از مهارت‌های جذب مخاطب و تبلیغات به شیوه صحیح، آگاه باشد؛ می‌تواند از بسیاری از کسب‌وکارهای موجود در فضای حقیقی موفق‌تر عمل کند.
از نکات مثبت دیگری که فضای مجازی برای کسب‌وکارها دارد، این است که هزینه‌های اجاره یا خرید مغازه حذف می‌شود و می‌توان با سرمایه اولیه بسیار کمتری، یک کسب‌وکار مجازی را آغاز کرد.
آمارهای ارائه شده توسط مرکز پژوهش‌های بتا نشان می‌دهد که یازده میلیون ایرانی، درآمد خود را از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی به دست می‌آورند که از این تعداد نه میلیون نفر، به طور مشخص، در فضای پلتفرم اینستاگرام مشغول به فعالیت و کسب درآمد هستند.
بیشترین سهم از کسب‌وکارهای اینستاگرامی، به فروش پوشاک اختصاص دارد و در رتبه دوم لوازم آرایشی و بهداشتی قرار می‌گیرد. همچنین خدمات دیگری از جمله مشاوره در حوزه‌های تحصیلی، سرمایه گذاری و… نیز در فضای اینستاگرام ارائه می‌شود و محل درآمد تعدادی از کاربران است.
در رتبه‌های بعدی کسب‌وکارهای اینستاگرامی، فروش لوازم منزل، مواد غذایی، زیورآلات، کتاب، گل‌وگیاه و… قرار می‌گیرند.
حساسیت‌های مردم بر روی فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی و طرح‌هایی همچون طرح صیانت از کاربران در فضای مجازی و امثالهم نیز از همین جا سرچشمه می‌گیرد؛ اگر چه که دسترسی آزاد به اطلاعات، حق هر انسانی است اما مسئله اندکی جدی‌تر است؛ چرا که حالا اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی، صرفا محلی برای سرگرمی و گذران وقت نیستند و تعداد قابل توجهی از مردم از این راه کسب درآمد می‌کنند.
حالا طرح صیانت بزنید و مردم رو بدبخت کنید????
یهو مردم میریزن خیابون ها بعد دیگه . . . . .