آلودگی اقیانوس‌ها، یکی از مشکلات محیط زیستی این روزهای سیاره ماست. این موضوع نه تنها زیست طبیعی موجوداتی که در آب‌ها زندگی می‌کنند را تهدید می‌کند، بلکه ممکن است به عفونت‌هایی که زندگی موجودات خشکی را تهدید می‌کند هم ختم شود. پس خطر آلودگی اقیانوس‌ها برای انسان، غیرقابل انکار است. بخش عمده‌ای از این آلودگی، سهم پلاستیک است. به طور میانگین، سالانه 8 میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوس‌ها می‌شوند! تخمین زده شده که اکنون 5.25 تریلیون قطعه پلاستیک و 24.4 تریلیون قطعه میکروپلاستیک در اقیانوس‌های ما وجود دارد. حالا این ربات ماهی پلاستیک‌خوار که ابداع جدید دانشمندان چینی است، امید کوچکی به ما می‌دهد.
این ربات ماهی دقیقاً چه کار می‌کند؟
دوست جدیدی که چینی‌ها اختراع کرده‌اند، میکروپلاستیک‌ها را می‌خورد! همین ویژگی ممکن است روزی به ما در سطحی بسیار وسیع‌تر کمک کند تا آلودگی اقیانوس‌ها را از بین ببریم. یا حداقل تیمی از دانشمندان چینی در دانشگاه سیچوان در جنوب غربی چین اینگونه فکر می‌کنند.
ابعاد این ربات ماهی خوشبختانه بسیار کوچک است و تنها 1.3 سانتی‌متر طول دارد! دوستان رباتیک ما فعلاً در آب‌های کم عمق فعالیت می‌کنند. به نقل از دانشمندان، هدف این ربات آن است که میکروپلاستیک‌ها را در آب‌های عمیق‌تر جمع‌آوری کند و در کنار آن، آلودگی دریاها و اقیانوس‌ها را آنالیز کند و به ما داده‌های فوری در این رابطه بدهد.
وانگ یوان، یکی از محققانی که در پروش این ربات ماهی نقش داشت، می‌گوید:
ما ربات مینیاتوری سبک‌ورزنی پرورش داده‌ایم که کاربردهای مختلفی دارد. مثلاً در عمل‌های بیوشیمیایی و خطرناک، چنین رباتی حتی می‌تواند برای قسمت‌های مختلف بدن شما هم ساخته شود تا باعث از بین رفتن برخی بیماری‌ها شود!
ربات ماهی سیاه وقتی تحت تابش یک نور قرار گیرد، پولک‌ها و بدنش را تکان می‌دهد. با استفاده از همین روش، دانشمندان می‌توانند ماهی را کنترل کنند تا از برخورد آن با ماهی‌ها و حتی کشتی‌های دیگر جلوگیری کنند. اگر هم به طور تصادفی توسط ماهی دیگری خورده شود، می‌تواند به راحتی هضم شود بدون آنکه آسیبی به بدن میزبان برساند. ویدئو معرفی این ابداع توسط دانشمندان چینی زا تماشا کنید.
دانشمندان درحال حاضر از این ربات ماهی برای جمع‌آوری میکروپلاستیک‌ها استفاده می‌کنند. اما این فقط یک نمونه آزمایشی از این ربات است و مکرراً استفاده می‌شود. پس می‌توان امید داشت که در آینده به تولید انبوه برسند. حتی می‌توان امید داشت در آینده در ابعاد بزرگ‌تر یا همین اندازه، برای استفاده وسیع در آب‌های تمام اقیانوس‌ها آماده شوند.
حالا پرسش اینجاست که آیا این ربات‌های مینیاتوری می‌توانند به کلی آب‌های اقیانوس‌های ما را از میکروپلاستیک خلاص کنند؟ اکنون که بزرگ‌ترین اقیانوس جهان در معرض خطر قرار دارد، آیا پاسخ بحران میکروپلاستیک سیاره ما، یک ربات ماهی مینیاتوری یک سانتی‌متری است؟
واقعا تحسین برانگیز هستند چینی ها. ادمهای زرنگ و به فکر همه چیز ?