مدیران جدید ایران خودرو با رویکردی متفاوت، در حال تدوین برنامه‌هایی جاه‌طلبانه برای نوسازی کامل خطوط تولید و ارتقای محصولات خود هستند. این استراتژی، نویدبخش خداحافظی با خودروهای قدیمی و معرفی نسل جدیدی از محصولات است که با استانداردهای روز دنیا همخوانی بیشتری خواهند داشت. در همین راستا، زمزمه‌های توقف تولید محصولاتی نظیر سورن و در آینده نزدیک، رانا، به گوش می‌رسد که نشانه‌ای از حرکت ایران خودرو به سمت عصر جدیدی از خودروسازی است.
پلتفرم سمند، که ریشه‌های آن به اواخر دهه 70 خورشیدی بازمی‌گردد و در سال 1381 با عنوان “خودرو ملی” به تولید انبوه رسید، سال‌هاست که زیربنای بسیاری از محصولات ایران خودرو بوده است. حتی دنا، که طراحی آن به سال 1393 و فیس‌لیفت آن به 1396 برمی‌گردد، همچنان بر پایه همین پلتفرم قدیمی استوار است. این واقعیت، به وضوح نشان‌دهنده فاصله چشمگیر ایران خودرو از استانداردهای جهانی و کندی روند تحقیق و توسعه در بزرگ‌ترین خودروساز کشور است؛ معضلی که سال‌هاست مانع از معرفی سریع مدل‌های جدید بر پایه پلتفرم‌های نوین شده است.
پس از روند خصوصی‌سازی، مدیریت جدید ایران خودرو تصمیماتی قاطعانه برای بهینه‌سازی تولیدات داخلی و ارتقای زیرساخت‌های پلتفرمی اتخاذ کرده است. مدیرعامل این شرکت در همایش اخیر صنعت خودرو، خبر از توقف قریب‌الوقوع تولید سورن پلاس داد. ایشان دلیل این تصمیم را عدم تطابق این خودرو با استانداردهای جهانی عنوان کرد، اگرچه سورن هنوز هم موفق به پاس کردن استانداردهای داخلی می‌شود. این اقدام جسورانه، تاکید مدیران ارشد بر عدم رضایت از پلتفرم‌های قدیمی و لزوم تحول را به روشنی نشان می‌دهد.
ایران خودرو برای افزایش سطح ایمنی محصولات خود، نیازمند سرمایه‌گذاری گسترده در صنعت فولاد و فرآیندهای تولید است. مدیرعامل این شرکت در سخنان اخیر خود، از برنامه‌ریزی برای معرفی دو پلتفرم کاملاً جدید خبر داد. طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته، انتظار می‌رود که اولین پلتفرم جدید در اواسط سال 1405 و دیگری در ابتدای سال 1406 وارد خط تولید شوند. اگرچه این پروژه‌ها زمان‌بر هستند، اما به عنوان گام‌هایی اساسی در جهت نوسازی کامل سبد محصولات ایران خودرو و همگامی با فناوری‌های روز دنیا محسوب می‌شوند.
دلیل اصلی توقف تولید سورن، عدم موفقیت این خودرو در تست‌های استاندارد تصادف از نمای جانبی بوده است. با وجود تمامی تلاش‌ها برای بهبود و با وجود اینکه سورن همچنان موفق به کسب استانداردهای داخلی بود، اما پلتفرم منسوخ و قدیمی آن، دیگر توجیهی برای ادامه تولید نداشت. این تصمیم مهم، با هدف تمرکز کامل بر توسعه پلتفرم‌های جدید اتخاذ شده تا از تکرار تجربه‌هایی نظیر پژو پارس، که سال‌ها با استانداردهای پایین تولید می‌شدند، جلوگیری به عمل آید. نکته قابل تامل اینجاست که گروه محصولات سورن، با تولید 23,029 دستگاه و فروش 22,844 دستگاه تنها در دو ماه ابتدایی سال، پرفروش‌ترین محصول ایران خودرو بوده است که این موضوع اهمیت این تغییر رویکرد را دوچندان می‌کند.
نخستین مدل سورن در سال 1385، با تغییراتی جزئی نسبت به سمند، روانه بازار شد. جدیدترین نسخه آن، یعنی سورن پلاس با موتور XU7P (همان موتوری که در پژو پارس و وانت آریسان 2 به کار رفته است) و قدرت 98 اسب‌بخار، در پاییز 1402 معرفی شد. با این حال، بدنه اصلی سورن همچنان متعلق به سال 1381 است و پس از بیش از دو دهه حضور در بازار، توقف تولید آن کاملاً طبیعی و منطقی به نظر می‌رسد. این خداحافظی، سرآغازی بر فصلی جدید برای ایران خودرو و امید به تولید خودروهایی مدرن‌تر و ایمن‌تر برای مصرف‌کنندگان ایرانی است.
