تخمین زده می‌شود که ۳۶ میلیون اسمارت‌واچ تا آخر سال ۲۰۱۵ فروخته خواهد شد. به این طریق تعداد چشمگیری از مصرف کنندگان جدید، این ساعت‌ها را به مچ خود خواهند بست.
این یک ساعت هوشمند بوده که توانسته رکورد جمع‌آوری پول برای پروژه‌های بزرگ را بشکند. با بیش از ۷۸ هزار نفر که موفق به جمع کردن ۲۰ میلیون دلار برای پشتیبانی از «Pebble Time» (یک ساعت دیجیتال که می‌تواند زنگ و لرزش گوشی شما را از جیب به مچ‌تان منتقل کند) شده‌اند. هم‌زمان با اینکه پروژه پِبِل بالاخره وارد این عرصه شلوغ و رقابتی شده؛ این هفته کمک کننده‌ها به این پروژه شروع به دریافت ساعتهای خود کرده‌اند.
با اشباع شدن بازار اسمارت‌فون‌ها، و عدم توانایی برای یک پیشرفت دراماتیک و اینکه تبلت ها تنها دارند باریک‌تر می‌شوند و دوربین‌ها، موزیک پلیر‌ها، کنسول‌های قابل‌حمل بازی و دستگاه‌های جهت‌یابی توسط اسمارت‌فون‌ها نابود شده‌اند؛ دیوایس‌های قابل پوشیدن هم‌اکنون به نوآورانه ترین بخش مصرفی تکنولوژی تبدیل شده‌اند. همانطور که ثبت‌کننده‌های تناسب اندام از همین حالا کار را شروع کرده‌اند؛ به نظر می‌رسد که سال ۲۰۱۵ سال ساعتهای هوشمند خواهد بود.
انتشار اولین ساعت هوشمند «اپل» در ماه گذشته (که احتمال ده‌ها میلیون از آن فروخته خواهد شد) باعث شده که تمام توجه‌ها به ساعتهای هوشمند جلب شود. اما این شرکت در تشخیص دادن پتانسیل این بازار سودمند تنها نیست. ساعتهای «Android Wear» گوگل (ارائه شده توسط «موتورولا»، «ال‌جی»، «سونی»، «ایسوس» و بسیاری برندهای دیگر) بخش آندرویدی این بازار را تصاحب کرده‌اند. در حالی که «سامسونگ» نه یکی بلکه شش نوع مختلف اسمارت‌واچ را در ۱۸ ماه اخیر منتشر کرده است.
با اینکه در سال ۲۰۱۴ کمتر از ۳ میلیون ساعت هوشمند (با استناد به اطلاعات «CSS Insight») به فروش رفته است؛ در سال ۲۰۱۵ انتظار می‌رود که فروش تکنولوژی‌های قابل پوشیدن ناگهان به ۷۵ میلیون و با تعداد تقریبی ۳۶ میلیون تا آخر سال برسد. ساعت اپل به تنهایی مسئول فروش احتمالی دو سوم این ساعت‌ها خواهد بود. در حالی که سایر سازندگان (از جمله سازندگان سنتی ساعت مانند «سواچ» و «Tag Heuer» که به فکر ساخت ساعت هوشمند افتاده‌اند) احتمالا از اینکه اپل این تکنولوژی را به چنین بخش گسترده‌ای از مخاطبان معرفی کرده بهره خواهند برد.
«Angela McIntyre» از گروه تحقیق «Gartner» می‌گوید: «حدود ۱.۲ میلیارد ساعت سنتی به شکل سالانه به فروش می‌رسد و ۲۳ درصد آن‌ها را (با توجه به آمار «Statistics Brain») ساعتهای دیجیتال تشکیل می‌دهند. حتی اگر بخش کوچکی از آن بخش خریدار ساعت دیجیتال به بازار جدید متصل شوند، تعداد زیادی اسمارت‌واچ به فروش خواهد رفت.»
The Pebble Watch به طور کلی نوعی اختراع دوباره ساعتهای کلاسیک «کاسیو» است. یک قطعه ساده که زمان را نشان می‌دهد. البته به همراه پیغام‌ها و زنگ‌هایی که از طریق یک لرزش آرام از اسمارت‌فون به مچ شما منتقل می‌شوند.
کسانی مانند اپل ترجیح داده‌اند که کارکرد کامل یک اسمارت‌فون را به زور در ساعت مچی‌های گران و گاهی گیج‌کننده جای دهند. باقی مانند گوگل ترجیح داده‌اند که انتخاب کنند چه چیزی به مچ شما برسد (با استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین).
اینکه ساعت هوشمند چقدر کاربردی است به میزان علاقه شما به نوتیفیکیشن‌ها بر می‌گردد و اینکه چندتا از آن‌ها را در یک روز دریافت می‌کنید. هرچه بیشتر دریافت کنید؛ این ساعت مفیدتر خواهد بود. این می‌تواند مانند دری به اسمارت‌فون شما باشد که از بارگذاری بیش از حد پیغام‌ها جلوگیری می‌کند؛ و فقط به آن‌ها (یا کسانی!) که مهم هستند اجازه ورود می‌دهد.
اما این ساعت‌ها توانایی این که برای ما بیشتر از یک قطعه پیغام‌رسان باشند را دارند. بعضی از آن‌ها از همین حالا از کنترل‌کننده‌های تناسب اندام بهره می‌برند؛ یا اینکه تبدیل به ریموت کنترلی برای خانه‌های هوشمند خواهند شد؛ و یا (با تحقق رویای عاشقان پیاده‌روی) جهت‌های راه رفتن را با یک ضربه به مچ‌تان منتقل می‌کنند.
ساعتهای «Android Wear» گوگل –مانند «LG Watch Urbane»- می‌توانند از نقشه گوگل استفاده کنند تا با لرزش مچ، شما را از زمان تغییر جهت به خیابان‌های جدید مطلع کنند. ساعت اپل ضربان قلب را اندازه‌گیری می‌کند؛ و اگر بیش از یک ساعت نشسته باشید به شما با یک ضربه هشدار می‌دهد. در حالی که Pebble Time می‌تواند سیستم گرمایش مرکزی را از طریق «Nest learning thermostat» کنترل کند.
اما این احتمال هم می‌رود که «مُد» قدرت اسمارت‌واچ‌ها را بیشتر کند. «Ben Wood» از CSS Insight می‌گوید: «مچ حالا یک نقطه پذیرفته شده برای حضور تکنولوژی است. اما این نیاز به محصولی دارد که جذاب باشد و مردم مشتاق به پوشیدنش باشند. ما در بخش پوشیدنی در عصر حجر هستیم. پنج سال دیگر به اسمارت‌واچ‌ها نگاه می‌کنیم؛ که قرار بود فاخر و مخصوص عده‌ای خاص باشند و می‌خندیم. اما تنها اگر آن‌ها تجربه‌ای را معرفی کنند که بیشتر از بیرون آوردن اسمارت‌فون از جیب باشد. تکنولوژی‌های غیرحضوری از جمله سیستم پرداخت می‌تواند یکی از آن‌ها باشد.
بررسی رقبا
Pebble Time
جدیدترین رقیب بازی ۱۳۰ دلار قیمت دارد و روی انجام دادن درست چند کار تمرکز می‌کند؛ به جای این که بسیاری از کار‌ها را بد انجام دهد. صفحه «e-paper» برای این‌گونه ساعت‌ها منحصر به فرد است و مانند «Kindle» همیشه روشن بوده و به راحتی زیر نور خورشید قابل مشاهده است. Time بیشترین عمر باتری را بین ساعتهای هوشمند موجود دارد که به راحتی می‌تواند با یک شارژ پنج روز کار کند. درحالی که این ساعت تنها اسمارت‌واچ موجود است که هم آی‌فون و هم اندروید را پشتیبانی می‌کند.
Apple Watch
ساعت اپل گران‌ترین ساعت بازار است که قیمت آن از ۳۰۰ دلار شروع می‌شود و اگر آن را از جنس طلا بخواهید می‌تواند به ۱۳۵۰۰ دلار برسد! ساعت مخصوص «آی‌فون» با سنسور ضربان قلب و توانایی ضربه‌زدن به مچ شما به جای لرزیدن تنها، از اکثر مدل‌های موجود قابل‌تر است. اما نرم‌افزار آن می‌تواند گیج‌کننده باشد؛ عمر باتری آن بسیار کوتاه است و صفحه‌اش تنها زمانی که مچ‌تان را بالا بگیرید روشن می‌شود.
LG Watch Urbane
آخرین نسخه از سری Android Wearهای گوگل، بزرگ، براق و با وجود مانیتور اطلاعات قلب، OLED همواره روشن و توانایی وصل شدن مستقیم به یک گوشی اندرویدی از طریق وای-فای، پر از امکانات است. اما این ساعت درشت تنها برای مچ‌های بزرگ‌تر مناسب است و استایل و تناسب ساعتهای هم قیمت خود را ندارد. همچنین باتری این ساعت با یک شارژ فقط یک و نیم روز دوام خواهد آورد.
Sony Smartwatch 3
Android Wear مکعبیِ سونی تمام امکانات نرم‌افزار گوگل را ارائه می‌دهد. اما به جای مانیتور قلب یک چیپِ GPS برای ثبت دویدن‌ها، پرسه‌زدن‌ها و ماراتون‌ها بدون نیاز به اسمارت‌فون دارد. LCD همواره روشن آن، بدون نور پشت و در نور مستقیم به راحتی قابل دیدن است (هرچند که این گزینه هم در صورت نیاز وجود دارد) و طول عمر باتری آن در حالی که با بلوتوث به اندروید وصل باشد به سه روز می‌رسد.
سامسونگ کو