چرا دوربین اسمارت ‌فون‌ها هرگز به پای دوربین‌های دیجیتال نمی‌رسند؟!

این روزها یکی از دلایلی که مردم را وادار می‌کند اسمارت ‌فون‌های گران قیمت بخرند، دوربین‌های تعبیه شده روی آنهاست. خیلی وقتها شده که تصمیم به خرید دوربین می‌گیریم، اما بعد کمی کلنجار رفتن با خود آخر هم ترجیح می‌دهیم پولمان را هزینه خرید یک اسمارتفون گران قیمت با دوربین خوب کنیم. ولی آنهایی که اهل عکاسی باشند می‌دانند که دوربین‌های تعبیه شده روی موبایل‌ها نمی‌توانند از پس خیلی از کارها بر بی‌آیند. البته حتی اگر اهل عکاسی هم نباشید حتما مواقعی پیش آمده که محدودیت دوربین روی اسمارتفون کلافه‌تان کرده باشد. این یک واقعیت است و باید پذیرفت که دوربین‌های روی اسمارت فون‌ها هر چه قدر هم پیشرفته باشند محدودیت‌هایی دارند که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.

محدودیت در بدنه

نمی‌توان کار خارق‌العاده‌ای را که در جای دادن تعداد زیادی تجهیزات در بدنه کوچک اسمارتفون انجام شده است، نادیده گرفت یا بی‌ارزش شمرد، اما همین بدنه کوچک قطعا محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند. مثلا سازنده‌ها مجبورند از اندازه سنسور و لنز موجود روی اسمارتفون بکاهند.

هر چه سنسور کوچکتر شود نویز موجود در تصاویر هم بیشتر می‌شود و این مشکل به ویژه در محیط‌های کم نور بیشتر نمود می‌کند، زیرا سنسور بزرگتر نور بیشتری را وارد دوربین می‌کند.

مگاپیکسل یا همان ترفندی که اینروزها از آن به عنوان معیاری برای خوب یا بد بودن دوربین استفاده می‌کنند، با بزرگتر شدن سنسور بیشتر می‌شود و هر چه مگاپیکسل بیشتر باشد قابلیت چاپ عکس در مقیاس بزرگ‌تر هم افزایش می‌یابد. مثلا یک DSLR تمام فریم سنسوری 30 برابر بزرگتر از سنسور تعبیه شده روی یک اسمارتفون امروزی دارد و به عنوان نمونه آخرین دوربین کنون می‌تواند عکس‌هایی 30 برابر بزرگ‌تر از ویدئوی 4K بگیرد.

بعلاوه بزرگتر شدن سنسور و لنز باعث می‌شود عکس سریع‌تر هم گرفته شود، زیرا نور بیشتری وارد دستگاه می‌شود. به همین دلیل هم است که هیچوقت نمی‌بینید یک عکاس ورزشی برای عکس‌برداری، اسمارتفون یا یک دوربین point-and-shoot همراه داشته باشد، زیرا در این مدل عکاسی زمان بسیار مهم است.

کنترل دستی و زوم

کنترل دستی یکی از آن ویژگی‌های کاربردی است که به کاربر امکان می‌دهد تنظیمات لازم را نسبت به محیطی که می‌خواهد در آن عکسبرداری کند تغییر دهد. تنظیماتی چون سرعت بسته شدن شاتر، اندازه سفیدی، ISO و غیره. این ویژگی جز در چند نمونه اسمارتفون آنهم با محدودیت زیاد قابل دسترس نیست.

زوم هم یک مساله مهم دیگر است. اسمارتفون شما مجبور است به زوم دیجیتال بسنده کند. زومی که بهتر است از آن استفاده نشود. با اینکه دوربین‌های تعبیه شده در پرچمداران امروزی از بسیاری از جهات با دوربین‌های قرار گرفته در برخی از point-and-shootها برابری می‌کنند اما زوم مساله‌ای است که دوربین اسمارتفونها را هر چقدر هم که پیشرفته باشد عقب‌تر از دوربین‌های دیجیتال قرار می‌دهد.

دوربین‌های دیجیتال از نظر فلش هم قوی‌تر عمل می‌کنند. بعلاوه آنها قادرند کنترل بیشتری روی اثرات ایجاد شده در اثر لرزش داشته باشند. البته OIS یا همان تثبیت کننده اپتیکال تصویر در هندست‌هایی چون آیفون 6 پلاس به خوبی و در حد اولیه کار می‌کند و این نشان می‌دهد که کارهایی در حال انجام است.

آینده فن‌آوری

جای دادن یک لنز یا سنسور بزرگ در بدنه‌ای به باریکی گلکسی S6 غیر ممکن به نظر می‌رسد، اما با نگاه به پیشرفت فن‌آوری در چند سال اخیر می‌توان به تغییرات امیدوار بود، زیرا می‌بینیم که سازندگان سخت در تلاشند که هر ساله لنزها و سنسورهای بهتری را درون اسمارت‌فون‌ها قرار دهند، هر چند راه زیادی را پیش رو دارند و این را می‌توان از نمونه عکس‌های گرفته شده در نور روز که به عنوان نمونه و تبلیغ دوربین اسمارت‌فون‌های جدید قرار می‌دهند، فهمید.

در این میان اما اسمارت فون‌هایی هستند که نسبت به مدلهای قبلی پیشرفتهای چشمگیری داشته‌اند. مثلا آیفون 6 با بکارگیری یک فن‌آوری جدید امکان فوکوس دو برابر سریعتر نسبت به دوربین تعبیه شده در نسخه پیشین را فراهم کرده است. سونی اکسپریا Z5 هم یک نمونه دیگر است. هندستی که به گفته سازندگانش مجهز به بهترین دوربینی است که تا به‌حال در اسمارت فون‌ها بکار رفته است. این اسمارت فون‌ها آمده‌اند تا نشان دهند که اگر سازندگان بخواهند می‌توانند، حتی اگر این پیشرفتها بیشتر در بخش نرم‌افزار صورت بگیرد تا سخت‌افزار.

در آخر اگر می‌خواهید دوربین بخرید و مردد هستید، توصیه می‌کنیم که تردید را کنار گذاشته و حتما به ندای قلبتان گوش دهید. دوربین اسمارتفون شما هر چقدر هم پیشرفته باشد، نمی‌تواند به مانند یک دوربین دیجیتال عمل کند و محدودیت‌ها همیشه وجود دارند.