محققان دانشگاه MIT پوشش جدیدی را تولید کردند که با استفاده از مخزن‌های داروی الکترونیکی، محل جراحت را کنترل و شروع به درمان زخم می‌کند. این بانداژ پایدار ساختار ژله‌ای دارد و انعطاف پذیر است، در نتیجه به راحتی می‌توان از آن برای تمام نقاط بدن حتی نقاط متحرک مانند زانو و آرنج استفاده کرد. این محصول حتیمی‌تواند دمای بدن را نیز کنترل کند. با کنترل کردن وضعیت محل آسیب دیده، دارو در زمان مناسب به نقطه مورد نظر رسانده می‌شود تا از عفونت جلوگیری کند.
این پوشش از یک نوع هیدروژل پلاستیکی تشکیل شده که ۹۰ درصد آن را آب تشکیل می‌دهد. این درصد بالا برای تامین آب و مواد بافت محل جراحت است. باقی مواد شامل تیتانیوم، آلومینیم، سیلیکون، سرامیک، طلا و برخی مواد معمول است که در تولید الکترون‌ها از آن‌ها استفاده می‌شوند.
سیستم‌های تیتانیومی در میان ژل پخش می‌شوند و امکان قرار دادن برخی اجزای الکترونیکی مانند چیپ‌های نیمه رسانا را می‌دهند. چند چراغ LED هم برای نشان دادن میزان دمای محل زخم و کم شدن داروی درون مخزن‌ها، در این پوشش قرار دارند. مخزن دارو به وسیله برش‌هایی که در قالب آن ایجاد شده در این بافت هیدوژلی قرار می‌گیرند و دارو را به زخم می‌رسانند.
در گام بعدی، اگر وضعیت زخم بدتر شد این بانداژ به دکتر هشدار می‌دهد و مکان دقیقی را که باید تحت درمان قرار بگیرد مشخص می‌کند. Xuanhe Zhao، رهبر تیم توسعه دهنده این محصول، امیدوار است با تولید ساختاری انعطاف پذیر و ابزارهای الکترونیکی مرطوب، بافتی مشابه همین بانداژ را بسازند که بتوان آن را درون بدن و یا حتی مغز قرار داد. هیدوژلی که درون بدن قرار می‌گیرد باید از گلوکز به عنوان سنسور استفاده کند، زیرا مورد حمله سیستم ایمنی بدن قرار نمی‌گیرد و مواد مشابه می‌توانند به درمان مشکلات عصبی بپردازند.
ژائو می‌گوید:
مغز یک کاسه پر از اکسیژن است. عموما محققان در حال آزمایش مواد مختلف با بافتی نرم هستند که بتواند به یک سازگاری دائم با دستگاه عصبی برسد.
با همکاری تعدادی متخصص، ما قصد داریم از یک هیدروژل بزرگ به عنوان یک ماده ایده‌آل برای سازگاری با دستگاه عصبی استفاده کنیم. زیرا هیدروژل را می‌توان با ساختار مکانیکی و فیزیولوژیکی مشابه مغز طراحی کرد.
دستگاه‌های الکترونیکی قابل کاشت دیگر هم در حال تست شدن برای مقاصد پزشکی هستند، اما موادی مانند هیدروژل تولید شده در MIT می‌تواند به طرز چشم‌گیری امکان قرار دادن دستگاه‌های الکترونیک در بدن انسان را افزایش دهد. در حال حاضر این بانداژ بر روی زخم‌های ناشی از سوختگی که امکان عفونت بالایی دارند در حال آزمایش است، اما در آینده برای درمان مشکلات پیشرفته‌تر هم به کار گرفته خواهد شد.
