هر آن‌چه که باید در رابطه با کارت‌های حافظه خارجی و قابلیت Adoptable storage بدانید

سیستم عامل اندروید از نسخه مارشمالو به بعد یک‌سری محدودیت‌ و قابلیت‌های خاصی را در بخش پشتیبانی از کارت‌های حافظه خارجی ایجاد کرده است. یکی از این قابلیت‌های جدید با عنوان “Adoptable storage” در اندروید شناخته می‌شود. Adoptable storage ویژگی خاصی است که با فعال کردن آن، کارت حافظه خارجی شما به عنوان یک بخش جدانشدنی از گوشی در نظر گرفته خواهد شد.

درک کردن این ویژگی بسیار آسان است، شاید در برخورد اول به طور کامل متوجه آن نشده باشید، اما با توضیحاتی که در ادامه برای‌تان قرار دادیم به راحتی با این ویژگی و طرز کار آن آشنا خواهید شد.

احتمال عدم پشتیبانی تلفن همراه شما از این قابلیت وجود دارد

شاید با خواندن این مطلب با خودتان فکر کنید که وجود چنین قابلیتی چقدر خوب است. اما وقی وارد منوی تنظیمات برای استفاده از آن می‌شوید و یا کارت حافظه را وارد دستگاه می‌کنید، گزینه‌ای برای استفاده از Adoptable storage را پیدا نخواهید کرد.

این قابلیت برای سازندگان گوشی‌های اندرویدی به صورت یک کد رایگان قرار می‌گیرد و این سازندگان می‌توانند از استفاده آن اجتناب کنند و همین مورد باعث می‌شود که دیگر در ‌تلفن‌ هوشمندتان گزینه‌ای با عنوان adoptable storage را نداشته باشید تا آن را فعال کنید.

برای مثال سامسونگ که حرف اول را در دنیای تلفن‌های هوشمند می‌زند، بنابه دلایل خودش این قابلیت را از گوشی‌هایش حذف می‌کند. تقریبا اکثر تلفن‌های هوشمند پرچمدار اندرویدی قابلیت Adoptable storage را ندارند و این موضوع برای‌شان چنان ضعف بزرگی نیست. این که چرا نبود این ویژگی چنان ضعف بزرکی محسوب نمی‌شود را در ادامه می‌توانید متوجه شوید.

تمامی حافظه‌های خارجی شما بخشی از حافظه داخلی دستگاه می‌شوند

شما می‌توانید هر حافظه خارجی، حتی آن‌هایی که توسط OTG به گوشی متصل شده‌اند را به حافظه داخلی‌تان بچسبانید؛ اما بهتر است این کار را نکنید.

زمانی که یک حافظه خارجی جزیی از جافظه داخلی می‌شود، بعنوان یک بخش خاص از سیستم محسوب خواهد شد. به این صورت دیگر شما قادر به جداسازی آن حافظه خارجی نخواهید بود. درست است که به طور فیزیکی می‌توانید آن را از گوشی و یا تبلت جدا کنید، اما حالا جداسازی آن باعث به‌وجود آمدن مشکلات متعددی از جمله کرش شدن اپ‌ها و مشکلات سیستمی خواهد شد. در واقع این قابلیت شباهت زیادی به فرزند خواندگی دارد! زمانی که حافظه خارجی را به عنوان جزیی از حافظه داخلی قبول کردید، بهتر است آن را دوست داشته باشید و دیگر جدایش نکنید!

از این موضوع می‌توان به این نتیجه رسید که قابلیت Adoptable storage در دو قسمت فایده دارد. یکی برای کارت جافظه SD که بر روی گوشی شما قرار گرفته و نمی‌خواهید دیگر آن را جدا کنید. یکی دیگر برای USB که به اندروید TV متصل کردید و آن را هم نمی‌خواهید جدا نمایید.

زمانی که کارت حافظه SD را داخل گوشی‌هایی مانند اچ‌تی‌سی One، موتو G5 و یا هر گوشی که از این قابلیت پشتیبانی می‌کند قرار می‌دهید، دو گزینه برای انتخاب به شما نشان داده می‌شود. دو گزینه با نام‌های Portable device و Internal device در این قسمت قرار دارند. در گزینه اول کارت حافظه خارجی به همان صورتی که هست، یعنی یک حافظه خارجی، به گوشی شناسانده می‌شود. شما می‌توانید بدون هیچ مشکلی آن را جدا کنید و یا از کارت‌های حافظه دیگر استفاده کنید. در گزینه دوم هم کارت حافظه به‌عنوان بخش جدانشدنی از گوشی ثبت خواهد شد و دیگر به راحتی قابل جداسازی نیست.

اگر گزینه Internal را انتخاب کنید، کارت حافظه خارجی شما توسط سیستم رمزگذاری 128bit AET فرمت می‌شود و به‌عنوان یک بخش سیستمی در تلفن همراه شناسایی خواهد شد. پس از آن فایل‌های جدید اضافه شده به حافظه، در این بخش قرار خواهند گرفت.

در این صورت اگر بخواهید حافظه خارجی را از دستگاه جدا کنید، همه چیز به هم می‌ریزد. پیغام‌‌های خطای مختلفی را دریافت می‌کنید و این وضعیت تا زمانی ادامه پیدا می‌کند تا شما گوشی را فکتوری ریست کنید. در این وضعیت شما دیگر قادر به خواندن اطلاعات و داده‌های موجود در کارت حافظه خارجی بر روی هیچ گوشی دیگر و حتی گوشی خوتان که حالا آن را فکتوری ریست کرده‌اید، نخواهید بود و در واقع کارت حافظه خارجی شما دیگر بلا استفاده می‌شود. در این وضعیت شاید بتوانید با فرمت کلی دستگاه کارایی قبلی کارت حافظه را حداقل برای بار دیگر داشته باشید. بنابراین این مورد را در نظر بکیرید که اکر یک حافظه خارجی در حالت Adoptable storage قرار گرفت، تنها راه استفاده از آن توسط همان دستگاهی است که با آن همگام شده است؛ در غیر این صورت کارت حافظه خارجی هیچ کاربردی برای‌تان نخواهد داشت.

سرعت خواندن و نوشتن داده‌ها در این وضعیت کاهش می‌یابد

اگر زمانی که حافظه خارجی‌تان را به حافظه داخلی متصل کردید یک بنچمارک بگیرید، متوجه می‌شوید که سرعت نوشتن و خواندن اطلاعات در حافظه به نسبت دفعات قبل کم‌تر شده است. همین موضوع باعث می‌گردد تا سرعت کلی عملکرد گوشی هم کمی کاهش داشته باشد چرا که اکنون تعدادی از فایل‌های سیستمی هم در این بخش قرار گرفته‌اند. اما پیشنهاد من این است که اگر می‌خواهید از قابلیت Adoptable storage استفاده کنید، حتما با یک کارت حافظه پرسرعت این کار را انجام دهید. مثلا کارت‌های حافظه Class 10 و یا UHS بهترین گزینه‌های موجود برای بهره بردن از این ویژگی هستند. در آخر این را بهتر است بدانید که به هر حال کاهش سرعت، حتی مقدار اندکی از آن را با استفاده از این ویژگی در تلفن‌ همراه‌تان حواهید داشت.

آیا واقعا استفاده از قابلیت Adoptable storage فایده زیادی دارد؟

راستش را بخواهید این قضیه برای اکثر کاربران به این صورت بوده که پس از مدتی استفاده از آن کاملا پشیمان می‌شوند که چرا چنین کاری را انجام داده‌اند و می‌خواهند به وضعیت قبلی بازگردند. گوگل این قابلیت را برای گوشی اندروید 1 به دلیل کمبود حافظه داخلی آن ساخته بود؛ چرا که کاربران برای نصب اپ‌های بیشتر و همچنین ذخیره‌سازی اطلاعات‌شان به فضای بیشتری از حافظه نیاز داشتند. اگر شما هم‌ اکنون با چنین وضعیتی روبه‌رو هستید بهتر است Adoptable storage را حتما امتحان کنید. اما این را هم بدانید کمبود فضا بهتر از کاهش سرعت خواندن اطلاعات با داشتن فضای بیشتر است. از طرفی شما قادر خواهید بود تا بدون ایجاد تغییری از حافظه خارجی خودتان استفاده کنید و هربار که خواستید آن را وصل و یا جدا کنید.

Adoptable storage واقعا قابلیت جذاب و کاربردی است، اما نکات منفی زیادی هم در آن وجود دارد که شاید در آینده و آپدیت‌های بعدی رفع شوند. شاید امنیت و نظمی که توسط این روش در اختیار کاربر قرار می‌گیرد را بتوان از نکات مثبتش نام برد. فعلا وقتی می‌توانیم هم از کارت حافظه خارجی به فضای بیشتر و هم بدون Adoptable storage به سرعت مناسب‌تر دسترسی داشته باشیم، چرا باید حودمان را به دردسر بیندازیم؟

نظر شما در رابطه با Adoptable storage چیست؟ آیا علاقه‌ای به استفاده از این قابلیت دارید؟