نیروی دریایی آمریکا طی یک فراخوان از فعالان حوزه صنعت درخواست کرده تا ایده‌های خود برای یک کشتی بزرگ بدون سرنشین (LUSV) را ارایه نمایند. نیروی دریایی ظرف 5 سال آینده نیازمند 10 کشتی LUSV است. این کشتی‌ها به‌عنوان پیشاهنگ ناوگان جنگی اصلی، ابزار حمل رادارها و تجهیزات پیشرفته ردیابی زیردریایی‌ها یا انبار مهمات شناور جهت حمل موشک‌های کروز و ضدهوایی اضافی به‌کار گرفته خواهند شد. مهم‌تر از همه، این کشتی‌ها قادر به اجرای اقداماتی موثر، پیچیده و خطرناک هستند؛ اقداماتی که طرفداران از آن‌ها تحت‌عنوان “اقدام سه‌وجهی” یاد می‌کنند.
LUSV بر مبنای تجارب نیروی دریایی در زمینه ساخت شکارچی دریایی (Sea Hunter) تولید خواهد شد. این کشتی بدون سرنشین، اخیرا نخستین سفر دریایی خود را از خشکی به هاوایی انجام داد.
پیش‌نویس درخواست ارایه پروپوزال که در وب‌سایت FedBizOpps منتشر شده است؛ اعلام می‌کند که “LUSV یک کشتی با استقامت بالا و قابلیت پیکره‌بندی مجدد است که قادر به حمل انواع مختلف محموله‌های باری برای ماموریت‌های بدون سرنشین و افزایش توان قوای سواره نظام نیروی دریایی خواهد بود. LUSV با وجود ظرفیت بارگیری بالا به گونه‌ای طراحی خواهد شد که قادر به هدایت عملیات‌های جنگی مختلف به‌طور مستقل یا به کمک نیروهای جنگی سواره نظام باشد. LUSV با وجود اپراتورهای عملیاتی (کنترل از راه دور) یا غیرعملیاتی (فعالیت خودکار) قادر به انجام اعمال نیمه‌خودکار یا کاملا خودکار خواهد بود.”
ارگان خبری نیروی دریایی ایالات‌متحده در بخشی از پوشش خبری خود به بیان برخی جزئیات پیرامون کشتی LUSV پرداخت. بر این اساس، نیروی دریایی برای ساخت 2 کشتی LUSV، درخواست 400 میلیون دلاری خود را در قالب بخشی از بودجه سال مالی 2020 ارایه نموده است. این کشتی‌ها با طولی حدودا بین 200 تا 300 پا و ظرفیت جابه‌جایی تقریبا 2000 تن بار در قالب یک برنامه تحقیق و توسعه تولید خواهند شد. اطلاعات مذکور در اوایل سال جاری و توسط مقامات رسمی در اختیار خبرگزاری نیروی دریایی ایالات‌متحده قرار گرفت. طی یک دوره زمانی 5 ساله، نیروی دریایی قصد دارد تا سالیانه 2 کشتی LUSV را تولید نماید.
LUSV بزرگ‌ترین کشتی بدون سرنشین تولید شده تا به امروز خواهد بود؛ خصوصا آن‌که در مقطع کنونی، نیروی دریایی با وجود بهره‌مندی از کشتی‌های سبک فاقد کشتی‌هایی با کلاس ابعادی مشابه LUSV است. همچنین در صورت لزوم، این کشتی‌ها از ظرفیت محدودی جهت استقرار خدمه انسانی برخوردار خواهند بود.
کشتی بزرگ بدون سرنشین عموما غیرمسلح خواهد بود؛ اما این غول شناور از قابلیت حمل محموله‌های ماژولار شامل موشک‌های ضد کشتی و مدل‌های کروز مخصوص حملات زمینی برخوردار است. در این مواقع، کشتی‌های مذکور به‌عنوان ناوشکن مخرب و ناو جنگی نیروی دریایی فعالیت نموده و با حمل تسلیحات بیش‌تر در قالب یک انبار مهمات شناور به تقویت قوای نظامی ناوگان دریایی کمک می‌کنند. همچنین LUSV می‌تواند نقش یک شناور پیشاهنگ را ایفا کند. در این حالت LUSV به منظور شناسایی زودهنگام عوامل تهدیدکننده، جلوتر از کشتی‌های دارای سرنشین حرکت خواهد کرد.
کشتی پشتیبانی پهلو گرفته کنار یک سکوی نفتی در دریای خزر
دفتر توانمندی‌های راهبردی پنتاگون در ابتدای امر، پروژه LUSV را تحت پوشش برنامه‌ای موسوم به Overlord هدایت می‌کرد. پروژه Overlord به‌دنبال تبدیل نمودن کشتی‌های باری تجاری سریع (کشتی‌هایی که به‌طور معمول برای سرویس و تجهیز مجدد سکوهای نفتی و گازی در دریاها مورد استفاده قرار می‌گیرند) به یک کشتی آزمایشی بدون سرنشین با قابلیت انجام هزاران مایل سفر دریایی طی چند هفته و بدون تماس با نیروی انسانی بود.
چنین کشتی‌های جمع‌وجور و قدرتمندی دارای عرشه‌های بزرگی هستند که از کلیه محموله‌های تسلیحاتی یا تجهیزات ردیابی میزبانی می‌کنند. سناریوی کاربردی محتمل دیگر این است که کشتی فوق به‌عنوان مدلی از کشتی پشتیبانی دریایی توسعه‌یافته برای نیروی دریایی عراق به‌کار گرفته شود (تصویر بالا).
یعنی اینکه به هیچ عنوان دشمن را دست کم نگیریم. و توانایی های خودمان را زیاد از حد بزرگ نشماریم