احتمال دارد دانشمندان رازهای یکی از بزرگترین نقاشی‌های لئوناردو داوینچی را حل کرده باشند. همیشه این سوال وجود داشت که چرا گوی شیشه‌ای موجود در نقاشی سالواتور موندی (حدود ۱۵۰۰ میلادی) هیچ نشانه‌ای از بازتاب نور ندارد.
پاسخ این سوال، براساس مدلسازی‌های کامپیوتری انجام‌شده توسط تیمی از محققین دانشگاه کالیفرنیا، این است که مسیح در نقاشی سالواتور موندی به جای یک گوی توپُر، یک گوی توخالی را در دستان خود نگه داشته است.
البته این ایده که گوی مذکور توخالی است، قبلا توسط تاریخ‌نویسان هنر مطرح شده بود، اما حالا یک شبیه‌سازی سه‌بعدی نشان داده است که نقاشی داوینچی دقیقا نشان‌دهنده یک گوی شیشه‌ای توخالی است.
پژوهشگران در مقاله خود نوشته‌اند: مدلسازی‌های ما نشان می‌دهد که تهیه یک رندرینگ دقیقِ منطبق با نقاشی سالواتور موندی، با استفاده از متریال‌ها، منابع نور و دانش علمی که در سال ۱۵۰۰ میلادی در اختیار لئوناردو داوینچی بوده، در واقع امکان‌پذیر است.
همانطور که در نقاشی دیده می‌شود، ردای مسیح در پشت گوی، اعوجاجی ندارند یا دچار بزرگنمایی نشده‌اند، در حالیکه سه لکه سفید هم بر روی سطح تابلو وجود دارد. برخی از تاریخ‌نویسان گفته‌اند که داوینچی به‌عمد گوی شیشه‌ای را به شکل غیرواقعی کشیده است.
با این‌حال، استفاده از یک تکنیک کامپیوتری گرافیکی به نام رندرینگ معکوس (که در آن، جزییات یک صحنه سه‌بعدی، از طریق یک تصویر دو بعدی استخراج می‌گردد)، دانشمندان را قادر به بازسازی آنچه که داوینچی صدها سال پیش نقاشی کرده بود، ساخت.
براساس محاسبات تیم تحقیق، گوی مذکور شعاعی برابر ۶.۸ سانتی‌متر داشته و ضخامت آن بیشتر از ۱.۳ میلی‌متر نبوده است.
طبق مدل‌های کامپیوتری، سایه‌های موجود در نقاشی نشان‌دهنده وجود یک منبع نور قوی در بالا و همچنین یک نور سرتاسری عمومی در صحنه است. چین‌خوردگی‌های ردای مسیح در پشت گوی نشان می‌دهد که داوینچی دانش عمیقی درباره نحوه عمل گوی‌های شیشه‌ای داشته است. در نقاشی دیده می‌شود که بیشتر چین‌های ردای مسیح در پشت گوی تقریبا هیچ اعوجاجی ندارند.
نقاشی سالواتور موندی، که فروش آن در سال 2017 به قیمت ۴۵۰ میلیون دلار، آن را تبدیل به گرانترین نقاشی دنیا کرد، هنوز حرف‌وحدیث‌های زیادی در پشت خود دارد؛ از جمله اینکه، داوینچی فقط بخش‌های خاصی از آن را نقاشی کرده یا اینکه این نقاشی اصلا کار او نیست.
اینکه گوی شیشه‌ای توخالی با دقت هرچه تمام نقاشی شده، این ادعا را تقویت می‌کند که داوینچی در کشیدن آن نقش داشته و او از دانش اپتیک و نورشناسی خود برای تولید چنین تصویر دقیقی استفاده کرده است.
دانشمندان در مقاله خود نوشته‌اند: بررسی‌های ما نشان می‌دهد که داوینچی ویژگی‌های اپتیکی گوی‌های شیشه‌ای توخالی را می‌دانسته است و به همین‌خاطر از این نوع گوی در نقاشی سالواتور موندی استفاده کرده تا از اعوجاج چین‌های ردای مسیح در پشت گوی جلوگیری کند.
تحقیق حاضر در اینجا منتشر شده است.
بنظرم آینه است. سفر در زمان بهیچوجه از نظر علمی ممکن نیست. البته بحث اتساع زمان چیز دیگری است و ربطی به سفر در زمان ندارد. چون در زمان مکان نیز جابجا می‌شود و این از دید عوام نادیده گرفته می‌شود و خیال می‌کنند چنین چیزی ممکن است