جواب این سوال هم مثبت است هم منفی. از سن حدود چهار تا شش ماهگی، نوزادان در تمامی کشورها و فرهنگ‌ها تمایل به تولید زنجیره‌ای از صداهایی شبیه به با-با، دا-دا، و گا-گا-گا را دارند. اما این زنجیره کلمات یک زبان شناخته نمی‌شوند؛ در حقیقت این صداها مرحله‌ای در پیشرفت توانایی صوتی کودک هستند، نوعی بازی صوتی که نوزاد در آن سعی می‌کند صداهای مختلف تولید کند و افکت‌ها را بدون اینکه بداند چطور صداها را برای تولید کلمات به کار ببندد امتحان می‌کند. این مرحله پس از گزار کردن کم کم تبدیل به تولید صدا برای حرف زدن می‌شود، که در آن تعدادی از صداها و الگوهای تاکید (Stress) در بیان لغات از بزرگسالان توسط کودک تقلید می‌شود.
در حدود سن ده ماهگی، کودکانی که در معرض زبان‌های مختلف قرار بگیرند به طور طبع به طرق گوناگونی از خود صدا تولید می‌کنند و زمانی که به سن یک سالگی می‌رسند از لغات کامل برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند.
