کامپیوترهای کوچکی که در جیبمان حمل میکنیم تا همینجا دوربین، دستگاه جهتیابی، ارسال پیام، وسیله تاکسی گرفتن و تلفن هستند. اما احتمال دارد در آینده نه چندان دور چیزی که ما امروز به نام «اسمارتفون» میشناسیم به نظر احمقانه و بیارزش بیاید.
وقتی که تکنولوژی تکامل پیدا کند، این کامپیوتر کوچک که تا همینجا هم عاشقش شدهایم، حتی کاربردیتر خواهد شد. در ادامه به شما سه تکنولوژی را معرفی خواهیم کرد که میتوانند در اسمارتفونهای فردا مورد استفاده قرار بگیرند.
۱. اسپکترومتر
این تکنولوژی چیست: «اسپکترومتر» (Spectrometer) یک ابزار مورد استفاده تحقیقات فیزیک، شیمی و زیستشناسی است که خواص نور را اندازهگیری و محتوای شیمیایی یک شی را آنالیز میکند. تا چندی پیش، اسپکترومترها برای جابجایی زیادی بزرگ بودند؛ اما این مسئله حالا تغییر کرده است. یک کمپانی به نام «Consumer Physics» یک اسپکترومتر دستی به نام «Scio» را معرفی کرده است. دانشگاه «MIT» نیز اعلام کرده که دانشمندان این دانشگاه یک اسپکترومتر کوچک طراحی کردهاند که میتواند در داخل دوربین اسمارتفون جا بگیرد.
این تکنولوژی روی اسمارتفون چگونه کار میکند: در اسمارتفون، یک اسپکتومتر میتواند به کاربران یک راه آسان و دقیق برای تشخیص شرایط پوست، ردیابی علائم حیاتی یا تشخیص آلایندههای محیطی را پیشنهاد بدهد. این ابزار همچنین میتواند به کاربران این امکان را بدهد که ببینند چه موادی در غذا یا داروهایشان وجود دارد.
۲. GPS بسیار دقیق
این تکنولوژی چیست: تکنولوژی جئولوکیشن (Geolocation) تا همینجا هم به شکل گستردهای در اسمارتفونها استفاده میشود. این همان روشی است که با آن میتوانید مسیرهای رانندگی را از «گوگل مپ» دنبال کنید، با «اوبر» تاکسی بگیرید یا محل نزدیکترین قهوهفروشی را پیدا کنید. اما نرمافزار ردیابی ساخته شده توسط مهندسان دانشگاه «تگزاس» در «هیوستن» اجازه میدهد که بتوانید یک موقعیت را با خطای یک سانتیمتر ردیابی کنید. این تکنولوژی از آنتنهای نه چندان گرانقیمت اسمارتفونها استفاده خواهد کرد. سیستمهای GPS با خطای یک سانتیمتر البته همین حالا هم با سختافزارهای بزرگ و گران در دسترس هستند.
این تکنولوژی روی اسمارتفون چگونه کار میکند: وقتی که با دوربین اسمارتفون شما همراه شود؛ این GPS بسیار دقیق اجازه میدهد که بتوانید نقشه محیط اطرافتان را به طور آنی و سهبعدی ببینید؛ که به دقت تکنولوژی نوظهور «واقعیت مجازی» (VR) بسیار کمک خواهد کرد. همچنین، ردیابی با خطای یک سانتیمتر به ماشینها اجازه میدهد که یکدیگر را پیدا و در شرایط خطیر از هم دوری کنند.
۳. سنسور گاز
این تکنولوژی چیست: سنسورهای جدید و ارزانقیمت ساختهشده توسط شیمیدانهای MIT میتوانند آمونیاک گازی، هیدروژن پروکسید، سیکلوهگزانون و گازهای خطرناک دیگر را تشخیص دهند و همچنین میتواند توسط یک اسمارتفون خوانده شوند. این سنسورها ارزشمند هستند چون نیازی به بازسازیشدن برای اسمارتفونها ندارند. تکنولوژی لازم برای خواندن این برچسبها در اسمارتفونهای امروزی وجود دارد.
این تکنولوژی روی اسمارتفون چگونه کار میکند: برچسب حساس به گاز و ترکیب آن با خواندهشدن توسط اسمارتفون، تشخیص گازهای قابل انفجار یا آلایندهها در محیطهای خطرناک را بسیار راحت میکند. خواندن شیمیایی اطلاعات از طریق اسمارتفون میتواند با اطلاعات مکانیابی ترکیب شود تا ردیابی و پیداکردن مکانهای در معرض خطر را راحتتر کند.
همچنین، این سنسورها میتوانند برای غذا طراحی شوند تا هرکس با اسمارتفون خود بتواند تازگی غذا را بسنجد. سنسور میتواند طوری کار کند که گازهای آزاد شده از غذاهای تازه یا خراب شده را تشخیص دهد.
سنسور گاز!!!!؟ 🙂