در حالت کلی، آب فراوانی در منظومه شمسی پیدا می‌شود، اما اینکه این آب به صورت دریاچه باشد، موضوع دیگری است. دریاچه‌هایی که تا به‌حال شناخته شده‌اند، شامل دریاچه‌های آب بر روی سطح زمین و دریاچه‌های متان بر روی تایتان، قمر زحل است. البته به‌نظر می‌رسد که مریخ نیز زمانی دریاچه‌هایی داشته است. حالا، محققان ناسا که بر روی ماموریت افق‌های جدید (New Horizons) کار می‌کنند، ادعا دارند که دریاچه‌ای یخ‌زده در دوردست‌ها پیدا کرده‌اند.
درست در بالای مهم‌ترین مشخصه پلوتو، در میان سنگ‌بسترهای یخی، دریاچه‌ای یخی وجود دارد. ترکیب دریاچه، نیتروژن مایع بوده و ممکن است دوباره به حیات بازگردد، البته این اتفاق هر 800000 سال یکبار اتفاق می‌افتد. به دلیل مدار طولانی پلوتو (هر 248 سال زمینی یکبار دور خورشید می‌چرخد!) و شیب آن، این دریاچه هر یک میلیون سال، با چند هزار سال خطا، یکبار خورشید را می‌بیند.
این دریاچه، در میان شواهدی قرار می‌گیرد که نشان می‌دهد سطح پلوتو زمانی با رودها، دریاچه‌ها و منابع، پوشیده بوده است. این نشان از زمین‌شناسی پویای پلوتو دارد و به‌نظر می‌رسد که با هر داده‌ای که بدست می‌آید، ده‌ها سوال جدید پیش می‌آید.
