پاکوس دیویس (Pecos Davis) و چنس پارسونز (Chance Parsons)، برادران خونی نیستند ولی پیوند برادری آن‌ها به‌عنوان نیروهای داوطلب کاری در نیروی آتش‌نشانی شهر مالاگا در منطقه ادی کانتی نیومکزیکو، آن‌ها را از برادران واقعی نیز به یکدیگر نزدیک‌تر کرده است. این دو فرد شجاع در شهری هستند که اطراف آن را کویر فرا گرفته است و در بیشتر موارد با آتش‌سوزی‌های پیچیده‌ای مانند شعله‌ور شدن باتری‌های ماشین‌های حمل سوخت روبرو هستند. در چنین مواردی فعالیت‌های دشوار و پیچیده‌ای مانند جداسازی آب و سوخت از یکدیگر باید توسط این افراد انجام شود ولی در حقیقت شغل این افراد جنبه‌های مخفی فراوانی را دارد که تنها خود آتش‌نشانان از آن با خبر هستند. در ادامه پنج مورد از این موارد متعدد را از زبان این دو آتش‌نشان برای شما بیان می‌کنیم.
رعدوبرق عاشق فایبرگلاس است!
ادی کانتی در لبه کوهستان گوادالوپه قرار دارد که این امر موجب شده است تا این منطقه به‌عنوان مرزی بین دو ناحیه خشک و مرطوب محسوب شود. این موضوع با یک نتیجه ساده همراه است: رعد برق‌های فراوان/ بر اساس گفته‌های پارسونز، رعدوبرق‌ها عاشق فایبرگلاس هستند و این امر موجب می‌شود که خطرات بسیاری در کمین این منطقه باشد.
باد می‌تواند به اندازه رعد و برق خطرآفرین باشد!
در صحرای خشک و محیط ویژه آن، باد بر روی ذرات شن و خاک حرکت می‌کند و این نوع از حرکت به‌اندازه‌ای است که بتواند بار الکتریکی ساکن ایجاد کند. حال اگر این بار الکتریکی در نزدیکی یک تانکر سوخت به جرقه بدل شود، می‌توان شاهد بحران بود. البته شرکت‌های نفتی تانکرهای خود را درون زمین کار می‌گذارند تا از این مشکل پیشگیری کنند. پارسونز می‌گوید که هنگامی که چند سال پیش شغل آتش‌نشانی را آغاز کرده بود، هر دو یا سه هفته یک‌بار با آتش‌سوزی‌هایی که علت آن‌ها الکتریسیته ساکن ناشی از باد بود، سروکار داشت. با این وجود امروزه این آمار به یک‌بار در یک یا دو ماه کاهش یافته است.
اولین کسی که به ایستگاه می‌رسد، بهترین ماشین را در اختیار خواهد داشت!
کلیشه خروج آتش‌نشان‌ها از یک حفره و سرخوردن آن‌ها از میله‌ها را فراموش کنید، در مالاگا تیم‌های آتش‌نشانی به‌سرعت به سراغ اولین خودرو رفته و به سراغ صحنه آتش‌سوزی می‌روند. به همین دلیل نیز کسی که اول در ایستگاه بجنبد، باید بهترین خودرو را برداشته و روانه صحنه حادثه شود و بقیه افراد با خودروهای پشتیبان به محل خواهند رفت.
شیرهای آتش‌نشانی نصب شده در خیابان‌ها، تجهیزاتی لوکس که در بسیاری از نقاط در دسترس نیستند
در مالاگا در هر گوشه‌ای از خیابان شاهد نصب یک شیر آتش‌نشانی نیستیم و به همین دلیل نیز مسئولان آتش‌نشانی این منطقه باید آب را به همراه خود به محل حادثه ببرند. این امر موجب می‌شود که استفاده از آب به یک تاکتیک بسیار مهم بدل شود زیرا در صورت تمام شدن آب، خودروی آتش‌نشانی باید کل مسیر تا ایستگاه را رفته و پس از پر شدن مخزن دوباره به محل حادثه بازگردد. دیویس دراین‌باره می‌گوید:
اگر ما باید آب را با خود حمل کنیم، باید دوباره تمام راه را (در صورت تمام شدن مخزن) به ایستگاه بازگردیم که هر بار مسیری ۷۲ کیلومتری را برای ما به ارمغان خواهد آورد تا به ایستگاه رفته و دوباره به محل حادثه بازگردیم.
آتش‌نشان‌ها نیز باید هرروز صبح سرکار بروند
پارسونز و دیویس هر دو کارمندانی فعال هستند، به این ترتیب این دو فرد زمان کمی برای استراحت می‌یابند. دیویس می‌گوید:
اگر تماسی با مرکز آتش‌نشانی باشد، ما باید به‌سرعت به محل حادثه برویم. معمولا ساعت ۱۰ شب به خانه می‌رویم و ساعت ۴ صبح دوباره باید سرکار باشیم. این تمامی ساعاتی است که ما برای خواب در اختیار داریم.
ممنون خیلی جالب بود