بی حد و مرز! (بررسی هواوی Ascend Mate)

من یک دستگاه ۷ اینچی دارم و آن را تبلت صدا می‌کنم.
من یک دستگاه ۵ اینچی دارم و آن را تلفن همراه صدا می‌کنم.
من یک دستگاه ۶ اینچی دارم و آن را چی صدا بکنم؟!

این سه جمله بالا را گفتیم تا بفهمید که در چه برزخی گیر کرده‌ایم! هواوی دستگاهی ساخته است که ابعاد آن نه مثل یک گوشیِ بزرگ است و نه به اندازه یک تبلتِ کوچک! شاید اصطلاحی که بلاگرها برای چنین دستگاه‌هایی ساختند تا حدی منطقی به نظر برسد: فبلت! مشخصا این نام از ترکیب تبلت و فون ایجاد شده اما باز هم حد و مرز مشخصی ندارد. مثلا همین گلکسی نوت خودمان را خیلی‌ها یک فبلت می‌دانند و خیلی‌های دیگر یک گوشی! یا سری گلکسی مگا سامسونگ را هنوز کسی نمی‌داند که بایستی یک گوشی صدا کند یا تبلت! پس نتیجه می‌گیریم هرگاه نتوانستید یک دستگاه را به طور قطع تبلت یا گوشی صدا کنید، عنوان فبلت را به آن بدهید تا بلکه از دست این نام‌گذاری‌ها هم خلاص شوید! البته با این روند رو به رشدی که ما در گوشی‌های هوشمند و پرچمداران سازندگان بزرگ می‌بینیم، شاید نسل آینده تلفن‌های همراه را همین فبلت‌ها به وجود بیاورند. پس با ما در ادامه همراه باشید تا یک دستگاه خاص از هواوی را برای شما از نزدیک بررسی کنیم. Ascend Mate محصولی است که با نمایشگر 6.1 اینچی خود، از همان ابتدا برای سازندگان بسیاری در این دنیای پهناور خط و نشان می‌کشد.

بچه غول!

واژه مناسب برای توصیف اندازه این محصول هواوی، در درجه نخست بستگی به دیدگاه شما دارد. اگر به چشم یک تبلت به آن نگاه کنید، یک نمونه کوچک است و اگر بخواهید آن را گوشی تعریف کنید، یک نمونه بزرگ! برای همین ما از واژه بچه غول برایش استفاده می‌کنیم تا بسته به دیدگاه شما، یک کلمه آن را برگزینید!

کار کردن با Mate حتی با یک دست نسبتا بزرگ هم به راحتی امکان پذیر نیست. پس شاید بهتر باشد خانم‌ها و یا آقایان ظریف! چندان طرف آن نیایند، مگر آنکه قبول کنند هر دو دست خودشان را در خدمت این دستگاه قرار دهند.

با آنکه در ساخت فبلت اثری از فلز نیست، اما بایستی اذعان کرد کیفیت ساخت در حد کاملا قابل قبولی قرار دارد. استحکام را در همه جای این بچه غول می‌توان مشاهده کرد. یک نوار کرومی رنگ نیز آن را در کناره‌ها احاطه کرده که هارمونی رنگ مناسبی با بدنه دارد. بر خلاف اندام درشت Mate، کلیدها ریز هستند (به مادرشان رفتند!) و حداقل جا داشت که دکمه پاور، کمی بزرگ‌تر طراحی شود. البته حضور خودجوش آن در سمت راست و بالاتر از کلیدها صدا سبب می‌شود تا پیدا کردنش کار چندان دشواری نباشد.

در بالا اسلات ورودی سیم کارت و در سمت چپ ورودی کارت حافظه تعبیه شده است و پورت MHL که محلی برای شارژ و اتصال به کامپیوتر نیز است، در پایین‌ترین بخش آن جای دارد.

با برگرداندن گوشی و در سطح پهناور پشت آن، چشمانتان به جمال لنز روشن می‌شود که یک فلاش کوچک LED را در کنارش می‌بیند و در آن پایین‌ها، تک اسپیکر فبلت جا خوش کرده است.

در اینجا بایستی یک ایراد از هواوی گرفت که چرا با داشتن این همه فضا، تنها به تعبیه یک اسپیکر اکتفا کرده و از بلندگوهای استریو برای این فبلت غول پیکر بهره نجسته است. به خصوص با علم به اینکه یکی از کاربردهای خیلی خوب چنین دستگاه‌هایی، می‌تواند پخش فایل‌های مالتی مدیا باشد.

واقعیت این است که تصمیم گیری در استفاده کردن از این دستگاه به عنوان گوشی و یا تبلت دشوار است، اگر هم از ما بپرسید که آن را به پدر تبلت و یا مادر گوشی خود بدهیم، با توجه به نوع رابط کاربری، چیدمان کلیدها و امکانات خوب ارتباطی، رای خود را بر سپردن حضانت فرزند به مادر خواهیم داد!

نمایشگر یا تلویزیون؟!

به قدری اندازه این صفحه نمایش برای یک گوشی تلفن همراه بزرگ است که می‌توان از آن به عنوان یک دستگاه جهت دیدن فوتبال هم استفاده کنید! شاید این موضوع کمی اغراق داشته باشد اما به طور یقین نمی‌توان اندازه 6.1 اینچی را در هر وسیله‌ای مشاهده کرد. از آنجایی که این روزها باب شده تا پرچمدارن بسیاری از کمپانی‌ها با صفحه نمایش‌های کوچک‌تر از این با وضوح تصویر فول اچ‌دی عرضه شوند، دیدن این میزان از پیکسل برای Mate هم می‌توانست نقطه قوتی باشد اما هواوی این مورد را نادیده گرفته و به همان اچ‌دی با وضوح تصویر 1280 در 720 پیکسل رضایت داده است. این کار سبب شده تا چگالی پیکسل با توجه به وسعت نمایشگر تا عدد ۲۴۱ در هر اینچ پایین بیاید که این امر می‌تواند بر روی کیفیت آن تاثیر منفی بگذارد.

برای بررسی این موضوع کمی به چهره دستگاه دقیق شدیم، واقعیت این است که حداقل در مصارف عادی، این موضوع اصلا آزار دهنده نبوده و اتفاقا کیفیت تصاویر بهتر از آن چیزی است که حدس می‌زنید. روشنایی و کنتراست عالی به همراه یک اندازه رویایی، باعث می‌شود که اگر از طرفداران دیدن فیلم و یا انجام بازی‌های اچ‌دی هستید، کمال لذت را از داشتن این فبلت ببرید.

ذکر این نکته هم برای این نمایشگر خالی از لطف نیست که Mate نخستین محصول تولیدی هواوی است که از خاصیت Glove یا همان حالت دستکش استفاده می‌کند و کاربر را قادر می‌سازد تا با دستکش و یا اجسام دیگر نیز با نمایشگر خود کار کند.

برای بررسی بهتر این موضوع، تصمیم گرفتیم که طبق روال همیشگی خودمان، آن را در کنار یکی از مدل‌های هم رده گذاشته و چهره‌اش را با مقایسه نزدیک با دستگاه دیگر، بهتر مورد قضاوت قرار دهیم. اما هر چه گشتیم، یک مدل با چنین ابعادی نیافتیم. به همین خاطر یا بایستی آن را در کنار گلکسی اس ۴ با نمایشگر ۵ اینچ قرار می‌دادیم و یا همنشین نکسوس ۷ می‌کردیم. از آنجایی که اختلاف ابعاد نکسوس ۷ به میزان 0.1 اینچ کمتر بود، آن را برگزیدیم و حال می‌توانید چهره خندان این دو گل نا شکفته (که البته نکسوس ۷ از بس شکفته داره پژمرده می‌شه!) را در تصاویر زیر مشاهده کنید. بدیهی است که دستگاه سمت راست با نمایشگر کوچک‌تر، همان Mate داستان ماست.

چهار دیگر تکراری است!

همان طوری که پردازنده‌های دو هسته‌ای به یک روال معمول بازار برای گوشی‌های میان قیمت و حتی ارزان‌تر بدل شده است، این رویه دارد برای ۴ هسته‌ای‌ها تکرار می‌شود و دیدن یک پردازنده با این تعداد از هسته، مورد تعجب برانگیزی نیست. اما نکته‌ای که باعث می‌شود Mate را کمی متمایز کند، چیپست ساخت خود هواوی است که همچون شرکتی چون سامسونگ (با اگزینوس) به صورت مستقل عمل کرده و ادعای زیادی هم بر کیفیت محصول خود دارد و همراه شدن با ۲ گیگابایت رم نیز ما را به این بچه غول بیش از پیش امیدوار کرده است.

برای آنکه بهتر بتوانیم عملکرد چیپست K3V2 چهار هسته‌ای که با ماکسیمم فرکانس 1.5 گیگاهرتز در هر هسته کار می‌کند را دقیق‌تر ببینیم، وارد همان آزمایشگاه معروف خود شده و Mate را با آزمون‌هایمان به چالش کشیدیم.

در نخستین مرحله بنچمارک پی بود که به سراغ Mate آمد و کسب رقم ۳۵۳ میلی ثانیه، نشان داد که نباید چندان هم گول ظاهر Mate را خورد! چرا که اکسپریا زد با همین فرکانس کاری برای هسته‌ها، عدد بسیار بهتری را به دست آورده بود.

دومین آزمون quadrant professional بود تا در چهار مرحله مختلف دستگاه را در مقایسه با رقبا به چالش بکشد. نمودارهای زیر نتایج همین مرحله از آزمون است که فقط با مدل‌های چهار هسته‌ای ترتیب داده‌ایم.

از آنجایی که Mate دارای واحد گرافیکی نا شناخته‌ای است، برنامه NenaMark2 را به جانش انداختیم تا بلکه دست از این غریبی بردارد. کسب عدد بسیار خوب 59.9 فریم بر ثانیه به خوبی نشان داد که با بد کسی در این قضیه طرف شدیم!

آخرین آزمون هم اسمارت بنچ است تا عملکرد همزمان واحد گرافیکی و پردازنده با یکدیگر سنجیده شود. نمودار زیر خود گویای همه چیز است.

ثبت خاطرات

با اینکه هواوی در زمینه ساخت لنز و دوربین تبحر خاصی ندارد، اما مدل‌های تولیدی‌اش همیشه کیفیت خوبی داشتند و به همین خاطر با امید فراوان Ascend Mate را به دست گرفته و مشغول عکاسی شدیم! در روشنایی کافی، تصاویر خوب است، فوکوس عملکردی عالی دارد و حالت HDR نیز به کمک شما در عکاسی می‌آید. اما با هرچه تاریک‌تر شدن محیط، عملکرد دوربین نیز تیره و تار می‌شود! به خصوص اگر در تاریکی مطلق عکس بگیرید، فلاش عملکرد چندان خوبی از خود نشان نمی‌دهد، دور عکس تیره شده و نویزهای بسیاری به تصویر شما هجوم می‌آورند. در پایین می‌توانید برخی از تصاویر گرفته شده با دوربین این مدل را مشاهده کنید.

در قسمت فیلم‌برداری، ظاهرا اوضاع بهتر است! در کلیپ یک دقیقه‌ای که با وضوح تصویر فول اچ‌دی گرفتیم، حجم کلیپ بالغ بر ۱۷۵ مگابایت شد که نشان از جزئیات بسیار خوب در تصویر دارد. نکته جالب اندازه عرض فیلم گرفته شده است که به جای ۱۰۸۰ پیکسل، ۱۰۸۸ بود که کمی بیشتر از حد معمول است. البته در حین فیلم‌برداری فوکوس تقریبا خواب است و بایستی از فوکوس لمسی استفاده کنید که سرعت و دقت بسیار خوبی دارد.

رابطی خاص!

ظاهرا هواوی به خاص بودن اینترفیس اختصاصی‌اش خیلی بها می‌دهد که تا حد امکان در آن تغییرات گوناگونی را لحاظ کرده است. پس از آنکه از قفل گوشی که نقش میانبر را هم بازی می‌کند عبور کردید، به صفحات اصلی وارد می‌شوید و اگر بخواهید نگاهی به منو بیندازید، متوجه خواهید شد در یک رستوران خاص قرار دارید که نه تنها گارسون ندارد، بلکه هیچ منویی نیز برای شما بر روی میز گذاشته نشده و بایستی آن چیزی را که می‌خواهید، خودتان بپزید! در واقع همه چیز بر روی همان صفحات اصلی است و البته برای آنکه دچار کمبود فضا به واسطه برنامه‌های زیاد نشوید، قادر هستید تا چند برنامه را به اصطلاح mp3 کرده و به صورت یک مجموعه درآورید! بر سر خوب یا بد بودن این کار هواوی بهتر است نظر خاصی ندهیم (اگرچه به شخصه منو را بیشتر دوست دارم) و به سراغ نکات دیگر تعبیه شده بر روی گوشی برویم. هواوی اسم اینترفیس خود راEmotion  گذاشته و از نسخه 1.5 آن بهره گرفته است که امکانات بسیار جالبی دارد. به عنوان مثال با فعال کردن Suspend button یک کلید دایره‌ای شکل به صفحات شما اضافه می‌شود که میانبر برخی از برنامه‌ها نظیر یادداشت برداری است و یا گزینه پروفایل به شکل بسیار جالبی طراحی شده که دسترسی به حالات مختلف را آسوده کرده است.

در کل اینترفیس خاص Mate که بر روی نسخه 4.1 اندروید نصب شده در نوع خودش جالب است و اگر به مذاق شما خوش نیامد، با نصب یک لانچر می‌توانید بی‌سلیقگی خودتان را به رخ سایرین بکشید!

توان خارق‌العاده

باتری یکی از آن مواردی است که اهمیت بسیار زیادی برای کاربران دارد. موردی که بایستی در Mate آن را یکی از نقاط عطف به حساب آورد، به طوری که هیچ‌گاه شما را نا امید نخواهد کرد (ما که اصلا یادمان نیست تا حالا آن را شارژ کرده باشیم!). استفاده از یک باتری با توان خارق‌العاده 4050 میلی‌آمپر، سبب می‌شود تا Mate مدت‌های مدیدی را برای شما دوام بیاورد. با اینکه تعبیه این باتری سبب شده تا وزن دستگاه تا میزان 198 گرم بالا برود، اما جان سخت بودن این بچه غول باعث می‌شود تا با کمال میل آن را حمل کرده و نگران اتمام توانایی‌اش در لحظات حساس زندگی خود نباشید!

تاریکی و روشنی

در شرایطی که نازل‌ترین تبلت‌های بازار از حافظه‌های داخلی ۸ گیگابایت استفاده می‌کنند، انتظار داشتیم که این مدل حداقل میزان ۱۶ گیگابایت را در خود ببیند، انتظاری که با کمی بی‌سلیقگی هواوی به یاس بدل شد! جالب اینجاست که از ۸ گیگابایت حافظه داخلی تنها نصف آن در اختیار شماست تا از همان لحظه اول بدانید که باید یک کارت حافظه جانبی نیز بخرید.

البته امکانات دیگر ارتباطی در این محصول هواوی در حد قابل قبولی قرار دارد. استفاده از بلوتوث نسخه ۴، بهره گیری از وای‌فای دو بانده و شبکه بی‌سیم DLNA از نمونه این موارد است تا بلکه به این وسیله غم پایین بودن حافظه داخلی را به فراموشی بسپاریم (اما ما که یادمون موند!).

آخر سر گوشی است یا تبلت؟!

شاید حضانت Mate را به مادر گوشی زاده‌اش سپرده باشیم اما این دلیل نمی‌شود که فکر کنید یک تلفن همراه است چون واقعا این گونه نیست! این دستگاه به راحتی در جیب شما نمی‌رود و برای کسانی که دستان کوچکی هم دارند کار کردن با یک دست آسان نیست. شاید بتوان Mate را مدلی دانست که در صدد ایجاد یک تعریف جدید برای مدل‌های امروزی است. نه در دسته تبلت‌ها قرار می‌گیرد و نه در بین گوشی‌های تلفن جای دارد و حتی نمی‌توان آن را به راحتی در میان فبلت‌ها نیز قرار داد!
پس Mate چیست؟! بهتر است آن را یک مرز شکن بنامیم!

خوب‌ها

 نمایشگر بزرگ با کیفیت مناسب
 واحد گرافیکی توانمند
 دوربین فیلم‌برداری مطلوب
 باتری خارق العاده

بدها

 وزن زیاد
 حافظه داخلی کم
 دوربین عکاسی متوسط

[box type=”info”]مشخصات فنی:

ابعاد: 163.5×85.7×9.9 میلی‌متر
وزن: 198 گرم
نمایشگر: 6.1 اینچ لمسی با وضوح تصویر 720×1280 پیکسل
سیستم عامل: اندروید نسخه 4.1
پردازنده: Quad-Core 1.5 GHz
دوربین: 8 مگاپیکسل با فلاش LED، فیلم‌برداری فول اچ‌دی
شبکه بی‌سیم: دو باند Wi-Fi 802.11 b/g/n
باتری: 4050 میلی‌آمپر[/box]