هم‌اکنون مشکل موجود در ارتباط با تکنولوژی ایمپلنت که معمولا در صنعت پزشکی یافت می‌شود این بوده که آن‌ها نیازمند یک منبع انرژی از قبیل باتری‌ها هستند. این موضوع بدان معناست که شاید این دستگاه‌ها در زمان‌های نامناسب، انرژی خود را از دست دهند؛ اما دانشمندان می‌خواهند این مشکل را برطرف نمایند.
اخیرا محققان موسسه آدولف مرکل، دانشگاه فرایبورگ و دانشگاه میشیگان مشغول مطالعه بر روی مارماهی‌های الکتریکی برای الهام گرفتن از آن‌ها هستند؛ جایی‌که آن‌ها در تلاش برای یافتن روشی هستند تا از طریق آن بتوانند ایمپلنتی انعطاف‌پذیر را تولید کنند که قادر به تامین انرژی مورد نیاز خود است. این بدان معناست که بالاخره در آینده، ابزارهای پزشکی کاشتنی مانند دستگاه‌های ضربان‌ساز دیگر به باتری‌ها متکی نخواهند بود؛ بلکه در عوض خود قادر به تولید انرژی مورد نیازشان هستند.
آن‌چه که تاکنون توسط محققان مطرح شده است، شامل چاپ هزاران قطره از میکروژل بر روی یک برگه است که متناوبا میان قطرات یک محلول شور و آب قرار می‌گیرد. سپس یک برگه دوم با شارژ انتخابی قطرات هیدروژل نیز بر روی برگه اول قرار داده می‌شود که به نوبه خود باعث تولید الکتریسیته خواهد شد؛ زیرا یون‌ها در جهات مخالف با یکدیگر حرکت می‌کنند.
به گفته محققان، این موضوع نه تنها به‌صورت بالقوه باعث تولید ایمپلنت‌هایی با قابلیت تامین انرژی موردنیاز خود خواهد شد، بلکه می‌تواند کاربرد خود را در سایر زمینه‌های فناوری از قبیل واقعیت‌افزوده و لنزهای تماسی که امکان تامین انرژی مورد نیاز خود را دارند، پیدا کند. بنابراین فناوری مذکور به آرامی مسیر پیشرفت را طی می‌کند؛ گرچه احتمالا عینیت یافتن این کاربردها مدت زمان زیادی طول خواهد کشید. اما به‌نظر می‌رسد که محققان به اصول بنیادین در این زمینه دست پیدا کرده‌اند.
عجیبه
دمشون گرم چه چیزای اختراع میکنن این دانشمندا
خبر جالبی بود واقعا
خیلی ترسناک همچین چیزی بفرستن تو بدن ادم
روز ب روز علم تکنولوژی داره پیشرفت میکنه بسیار عالی